مسئله تغییر اقلیم، یکی از موضوعات داغ می باشد که در دهه های اخیر مورد توجه رسانه ها و محققان بوده است. تغییر اقلیم به آهستگی در همه جهان در حال گسترش و بر پارامترهای مرتبط اثرگذار می باشد. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثرات گرمایش جهانی بر حداقل دمای ایران انجام شده است. داده های مورد استفاده در این تحقیق، حداقل دمای روزانه مربوط به 47 ایستگاه سینوپتیک در دوره 1961-1990 می باشد. جهت بررسی اثر گرمایش جهانی، با استفاده از مدل SDSM خروجی مدل HADCM3 برای دوره 2015-2045 تحت دو سناریوی A2 و B2 ریزمقیاس نمایی شده است. نتایج این تحقیق نشان داد، با توجه به ارتباط بین متغیرهای پیش بینی شونده و پیش بینی کننده، مدل ایجاد شده بین ابن متغبرها به طور نسبی قادر به تولید داده های اقلیمی برای دوره آینده می باشد. مقدار همبستگی(r) بین داده های مشاهداتی و داده-های تولید شده در دوره 1976-1990 در حدود 95/ می باشد. همچنین نتایح آزمون واریانس و میانگین نشانگر تشابه نسبی داده های تولید شده و مشاهداتی است. در نهایت خروجی مدل بیانگر افزایش حداقل دمای ایران طی دوره 2015-2045 در ایران است که میزان افزایش دما نسبت به دوره مشاهداتی طبق سناریوی A2 و B2 به ترتیب حدود 8/ و 5/ می باشد. از نظر ایستگاهی نیز تغییرات دما دارای تفاوت می باشد. Manuscript profile