A study of the miraculous aspects of the Holy Quran from the perspective of Allameh Tabatabai and Orientalists
Subject Areas : Islamic theologyفاظمه جوادیان اصل 1 , عبدالرضا فرهادیان 2 , فاطمه خلیلی 3
1 -
2 -
3 -
Keywords:
Abstract :
comparing the opinions of thinkers in the field of Quranic studies, it is possible to achieve the growth and expansion of Quranic studies and the recognition of the greatness of revelation, and to remove deviant thoughts from the holy area of the Quran. According to Allameh, the miracles of the Quran are absolute and are not limited to specific aspects. Some of the aspects that Allameh discussed include the miracle of the Prophet's (PBUH) being an Umi, the absence of differences in the Qur'an, occult news, legal miracles, verbal miracles, and scientific miracles. According to Allameh, a miracle is the intervention of a force outside the world of nature and does not mean the acceptance of the intellectual impossibility, and the Qur'an considers the miracle according to the law of causality, which is accepted by the intellect. According to Allamah, the revelation has the divine word and divine origin and is far from differences, contradictions and distortions. The revelation was brought to the people by the Prophet (PBUH) who had the status of infallibility. Orientalists' views on revelation can be divided into three groups. The first group studies the Qur'an without prejudice and fairly, and admits the truth and miracles of the Qur'an, and some of them have converted to Islam. The second group has realized the revelation of the Qur'an, but they refuse to acknowledge the miracles of the Qur'an and consider the origin of the Qur'an to be human. The third group denies the revelation of the Qur'an and the prophethood of the Prophet (PBUH), and the study of the Qur'an by this group is prejudiced and contradictory.
نوع مقاله: پژوهشی
صفحات 68 ـ 39
بررسی وجوه اعجاز قرآن کریم از منظر علامه طباطبایی و مستشرقان
فاطمه جوادیان اصل1
عبدالرضا فرهادیان 2
فاطمه خلیلی 3
چکیده
با مقایسه نظرات اندیشمندان در حوزه قرآن پژوهی می توان به رشد وگسترش مطالعات قرآنی و شناخت عظمت وحی دست یافت و افکار انحرافی را از ساحت مقدس قرآن بر طرف گردد. اعجاز قرآن از نظر علامه مطلق بوده و به وجوه خاصی محدود نمی شود. برخی از وجوهی که علامه به آن پرداخته شامل اعجاز به امی بودن پیامبر (ص) ، عدم اختلاف در قرآن ، اخبار غیبی ، اعجاز تشریعی ، اعجاز بیانی و اعجاز علمی می باشد. معجزه از نظر علامه دخالت نیروی خارج از جهان طبیعت و به معنای پذیرش محال عقلی نیست و قرآن معجزه را مطابق قانون علیت که مورد پذیرش عقل می باشد می داند . از نظر علامه وحی کلام الهی و منشا الهی داشته و از اختلاف ، تناقض و تحریف به دور است وحی توسط پیامبر(ص) امی که دارای مقام عصمت بوده به مردم رسانده شده است. دیدگاه مستشرقان پیرامون وحی را می توان در سه گروه مورد بررسی قرار داد. گروه اول به دور از تعصب و منصفانه به قرآن پژوهی پرداخته و به حقانیت و اعجاز قرآن اعتراف می کنند و عده ای از آنها به دین اسلام مشرف شده اند. گروه دوم به وحیانی بودن قرآن پی برده اند ولی از اعتراف به اعجاز قرآن امتناع می کنند و منشا قرآن را بشری می دانند . گروه سوم منکر وحیانی بودن قرآن و نبوت پیامبر(ص) می باشند و قرآن پژوهی این گروه از روی تعصب و معاندانه می باشد.
واژگان کلیدی
قرآن ، اعجاز ، وحی، پیامبر (ص)، علامه طباطبایی، مستشرقان ، مونتگمری وات، یوسف دره حداد.
[1] . دانشجوی دکتری گروه الهیات گرایش علوم قرآن و حدیت ، واحد یادگار امام خمینی (ره) شهرری، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران. Email: fatemeh1201@yahoo.com
[2] . استادیار گروه حقوق، واحد کاشان، دانشگاه آزاد اسلامی، کاشان، ایران. (نویسنده مسئول)
Email: farhaadian@yahoo.com
[3] . استادیار گروه الهیات گرایش زبان و ادبیات عربی ،واحد یادگار امام خمینی (ره) شهرری،دانشگاه آزاد اسلامی،تهران، ایران. Email: fkhlili57@yahoo.com
تاریخ دریافت: 13/4/1401 پذیرش نهایی: 7/7/1401
