Linguistic and ideological characteristics of Banoo-Goshasb-Name
Subject Areas :somayeh sharoni 1 , mohammad reza salehi mazandarani 2
1 - PhD student of Shahid Chamran University of Ahvaz
2 - PhD student of Shahid Chamran University of Ahvaz
Keywords: : Composing epic poems, Stylistics, Banoo-Goshasb-Name, linguistic and ideological characteristics,
Abstract :
Banoo-Goshasb-Name is an epic poem whose subject matter is the life and prowess of Banoo-Goshasb, the daughter of Rostam, and is the only Iranian national epic that its hero is a heroine lady. In scientific research, the determination of the true value of a work depends to a large extent on stylistics studies; therefore, the style of the epic poems has always been of interest to Persian literature scholars and in many researches they have been dealing with the epic and especially the epics that have been written in imitation of Shahnameh in subsequent periods. This research, which has been conducted with a thorough study based on stylistic studies, aims to show the linguistic and ideological characteristics of Banoo-Goshasb-Name as one of the epic poems of Iran. An accurate and detailed examination of all verses of this poem, based on the narrators' stories and what was said on the language of the legacies of the Persian culture of Iran, showed that this work, whose author is unknown, was among poems that has been somewhat successful in imitation of Ferdowsi. The themes of romance and grandeur, indulgence, the influence of religious thoughts and prayers, the passing of the code of marriage by the priests, patriarchy, and the mention of some ethical points are among the most important contents and ideologies of this poem.
منابع و ماخذ
آموزگار، ژاله(1374)، تاریخ اساطیر ایران، چاپ دوم، تهران: سمت.
بهار، مهرداد(1378)، پژوهشی در اساطیر ایران، تهران: آگه.
ریاحی، مجمدامین(1388)، سرچشمه¬های فردوسی شناسی، چاپ سوم، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی
شمیسا، سیروس(1374)، سبک¬شناسی شعر، تهران: فردوس.
__________(1388)، کلیات سبک¬¬شناسی ، چاپ سوم، تهران: انتشارات میترا.
شفیعی کدکنی، محمدرضا(1379)، موسیقی شعر، چاپ ششم، تهران: نشرآگاه.
______________(1372)، صور خیال در شعر فارسی، چاپ پنجم، تهران: آگاه.
صفا، ذبیح الله(1363)، حماسه سرایی در ایران، تهران، انتشارات امیر کبیر.
صبور، داریوش(1370)، آفاق غزل فارسی، چاپ دوم، تهران: گفتار.
فردوسی، ابوالقاسم(1369)، شاهنامه، تصحیح ژول مول، با مقدمه محمد امین ریاحی.
فتوحی، محمود(1391)، سبک¬شناسی، تهران: سخن.
کراچی، روح انگیز(1382)، بانوگشسب¬نامه، تهران: پژوهشگاه علوم انسانی.
نلدکه، تئودور(1369)، حماسه ملی ایران، ترجمه بزرگ علوی، تهران: نشر جامی و سپهر.
ناتل خانلری، پرویز(1347).«زبان شعر»، مجله سخن، دوره هجدهم، صص 260-257.
نشریات
ریاحی زمین، زهرا و جباره ناصر، عظیم(1390).«آمیزش اسطوره و حماسه در روایتی دیگر از بانوگشسب¬نامه» ،نشریه ادب¬پژوهی، شماره هجدهم، صص 170-145.
قنبری، ندا(1394)،«بررسی تحلیلی عنصر پیشگویی در اساطیر ملل»، فصلنامه پارسه، شماره 15.
ذبیح¬نیا عمران، آسیه(1387)، «تراژدی فرزند کشی در ایران اساطیر و پدرکشی در اساطیر یونان»، نامۀ پارسی، شماره 46 و 47.
مزداپور، کتایون(1383)، «قدرت بانوگشسب و تیر عشق»، فصلنامۀ کتاب فرزان، شماره 7، صص 89-61.
مهراد پی، لیدا(1377)، «ارتباط شعر و موسیقی»، مقام موسیقایی، شماره 3، ص 137.
مهمان¬دوست کتلر، رقیه و فخر اسلام، بتول(1396).«بررسی مولفه¬های غنایی و کارکرد آن در منظومه بانوگشسب¬نامه»، فصلنامه علمی پژوهشی زبان و ادب فارسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج، سال نهم، شماره 32.
پایان نامه
خوارزمی، حمیدرضا(1392)،«تکوین و تحول چهره قهرمان در اسطوره¬ها و حماسه ملی ایران»، رساله دکتری، استاد راهنما دکتر محمدرضا صرفی و استادان مشاور دکتر محمود مدبری و دکتر عنایت¬الله شریف¬پور، دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه شهید باهنر کرمان.
شهبازی، اصغر(1392)، «بررسی زبان حماسی در حماسه¬های دینی تا منظومه¬ی حمله¬ی حیدری»، پایان¬نامه کارشناسی ارشد، استاد راهنما دکتر مهدی ملک ثابت و استادان مشاور دکتر یدالله جلالی پندری و دکتر محمدرضا نجاریان، گروه زبان و ادبیات فارسی دانشکده زبان و ادبیات دانشگاه یزد.
نظری کوره بیجاری، محدثه(1395)،« مقایسه سبک¬شناسانه گشتاسپ¬نامه با گرشاسپ-نامه»، پایان¬نامه کارشناسی ارشد، استاد راهنما دکتر محمد شفیع صفاری و استاد مشاور دکتر سید اسماعیل قافله باشی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه بین المللی امام خمینی.
