• فهرس المقالات درمان شناختی رفتاری

      • حرية الوصول المقاله

        1 - کارآمدی درمان شناختی رفتاری متمرکز بر آسیب (TF-CBT) بر علایم خلقی و جسمی کودکان دارای سابقه‌ی آسیب بین‌فردی
        سمیه  شهابی وند افروز  افشاری لیلا چراغ ملایی
        این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی درمان شناختی رفتاری متمرکز بر آسیب بر کاهش علایم جسمی و خلقی کودکان دارای سابقه‌ی آسیب بین-فردی انجام شد. پژوهش حاضر یک مطالعه‌ی آزمایشی تک‌موردی همراه با طرح خطوط پایه چندگانه و جامعه‌ی آن شامل تمامی دانش‌آموزان ابتدایی (پسر و دختر) در س أکثر
        این پژوهش با هدف بررسی اثربخشی درمان شناختی رفتاری متمرکز بر آسیب بر کاهش علایم جسمی و خلقی کودکان دارای سابقه‌ی آسیب بین-فردی انجام شد. پژوهش حاضر یک مطالعه‌ی آزمایشی تک‌موردی همراه با طرح خطوط پایه چندگانه و جامعه‌ی آن شامل تمامی دانش‌آموزان ابتدایی (پسر و دختر) در سال تحصیلی 98-99 درشهرستان سقز بود. از طریق نمونه‌گیری در دسترس تعداد 4 دانش‌آموز (8-12 ساله) با سابقه‌ی آسیب بین‌فردی، به عنوان نمونه انتخاب شدند. فرم والد و کودک پرسشنامه رویدادهای آسیب‌زای زندگی LITE-P, LITE-C))، مقیاس گزارش کودک و والد از علایم پس‌ضربه‌ای CROPS, PROPS)) و از مقیاس شکایات روان‌تنی تاکاتا ساکاتا در مرحله‌ی خط‌پایه (A)، دو جلسه اول، دو جلسه میانی، دو جلسه پایانی و همچنین بعد از پایان مداخله در جلسات پیگیری استفاده شد. در مرحله‌ی آزمایشی (B) هر کدام از این چهار نفر به طور میانگین تحت 14 جلسه درمان با پروتوکل TF-CBT به صورت انفرادی قرار گرفتند. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم افزار SPSS-25 و تحلیل نموداری، تعیین درصد بهبودی، همچنین شاخص‌های آمار توصیفی، تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و t همبسته استفاده گردید. نتایج نشان داد که پیشرفت‌های بالینی و آماری معنی‌داری در کاهش علایم جسمی و خلقی کودکان و هم‌چنین کاهش علایم اختلال استرس پس از سانحه آن‌ها به دست آمد که در 3 هفته پیگیری هم این پیشرفت‌ها حفظ شدند. به این ترتیب درمان مذکور بر کاهش علایم خلقی و جسمی کودکان دارای سابقه‌ی آسیب بین‌فردی مؤثر است. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        2 - مقایسه اثر بخشی روان نمایشگری و درمان شناختی رفتاری گروهی بر ترس از ارزیابی منفی، توجه متمرکز برخود و خود انتقادی در دانشجویان دارای اضطراب اجتماعی
        مهدی بکائیان مصطفی بلقان آبادی سید محسن اصغری نکاح زهرا باقرزاده گلمکانی
        هدف از پژوهش مقایسه اثربخشی درمان شناختی رفتاری و روان‏نمایشگری بر کاهش نشانه های شناختی اضطراب اجتماعی است. پژوهش، نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل می باشد. در این تحقیق 60 دانشجوی دارای معیار اضطراب اجتماعی، به‌عنوان نمونه‌های پژوهش در سه گروه 20 أکثر
        هدف از پژوهش مقایسه اثربخشی درمان شناختی رفتاری و روان‏نمایشگری بر کاهش نشانه های شناختی اضطراب اجتماعی است. پژوهش، نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل می باشد. در این تحقیق 60 دانشجوی دارای معیار اضطراب اجتماعی، به‌عنوان نمونه‌های پژوهش در سه گروه 20 نفره؛ دو گروه آزمایش و گروه کنترل بصورت تصادفی تقسیم شدند. گروه‏ها با پرسشنامه اضطراب اجتماعی کانور (2000)، فرم کوتاه پرسشنامه ترس از ارزیابی منفی لری (1983)، پرسشنامه کانون توجه وودی و همکاران (1997) وپرسشنامه سطوح خود انتقادی تامسون و زوروف (2004) مورد سنجش قرار گرفتند. پس از12 جلسه 2 ساعته مداخله شناختی رفتاری و روان‏نمایشگری بصورت جداگانه در گروه های آزمایش، مجدداً متغیرهای شناختی فوق مورد سنجش قرار گرفتند. یافته ها نشان داد هر دو مداخله باعث کاهش معنا داری در ترس از ارزیابی منفی، توجه متمرکز بر خود و خود انتقادی در گروه های آزمایش می شوند. این تفاوت بین گروه های آزمون معنا‌دار ظاهر نشد. نتیجه نشان داد هر دو روش در کاهش نشانه-های شناختی اضطراب اجتماعی مؤثرند و می‏توانند بصورت جایگزین و بسته به شرایط در دانشجویان مورداستفاده قرار گیرند. تفاصيل المقالة
      • حرية الوصول المقاله

        3 - اثربخشی درمان شناختی رفتاری متمرکز بر تروما بر بهبود نشخوار فکری کودکان مبتلا به سوء استفاده جنسی: پژوهش مورد منفرد با پیگیری یک و دو ساله
        سپیده قاضی زاده علی مشهدی زهرا طبیبی عاطفه سلطانی فر
        مقدمه: هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی درمان شناختی رفتاری متمرکز بر تروما بر بهبود نشخوار فکری کودکان مبتلا به سوء استفاده جنسی بود. روش پژوهش: این پژوهش شبه آزمایشی از نوع مورد منفرد A-B-Aبا طرح خط پایه چندگانه و با پیگیری یک و دو ساله بود. جامعه آماری پژوهش کلیه کودکان أکثر
        مقدمه: هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی درمان شناختی رفتاری متمرکز بر تروما بر بهبود نشخوار فکری کودکان مبتلا به سوء استفاده جنسی بود. روش پژوهش: این پژوهش شبه آزمایشی از نوع مورد منفرد A-B-Aبا طرح خط پایه چندگانه و با پیگیری یک و دو ساله بود. جامعه آماری پژوهش کلیه کودکان مبتلا به سوءاستفاده جنسی 9 تا 12 سال مشهد بودند که به مراکز معاینات بالینی پزشکی قانونی در سال 1395 مراجعه کردند و به‌صورت نمونه‌گیری هدفمند دو نفر انتخاب شدند. شرکت‌کنندگان پژوهش در موقعیت‌های خط پایه، جلسات 4-8-12-16 مداخله و یک و دو سال بعد از مداخله، به پرسشنامه نظم جویی شناختی هیجان-فرم کودک (CERQ-K) پاسخ دادند. درمان به‌صورت انفرادی در 16 جلسه اجرا شد. تحلیل داده‌ها با استفاده از روش تحلیل دیداری نمودار، درصد بهبودی و درصد داده‌های غیر همپوش (PND) انجام شد. یافته‌ها: نتایج نشان داد درمان شناختي رفتاري متمرکز بر تروما به طور معناداري منجر به بهبودی نشخوار فکری مراجعین، هم در پایان درمان و هم در پیگیری یک و دو ساله شده است. نتیجه‌گیری: بنابراین می‌توان بیان کرد که این درمان در بهبود نشخوار فکری در کودکان مبتلا به سوء استفاده جنسی مؤثر است و به نظر می رسد میتوان از این درمان در جهت بهبود کودکان آسیب دیده از سوء استفاده جنسی استفاده کرد. تفاصيل المقالة