فهرس المقالات social skill

• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  1 - نقش کمال‌گرایی و مثبت اندیشی والدین در پیش بینی مهارت‌های اجتماعی دانش آموزان مقطع ابتدایی
  لیلا حسینی طبقدهی زینب اسدی
  هدف از پژوهش حاضر بررسي نقش کمال‌گرایی و مثبت اندیشی والدین در پیش بینی مهارت‌های اجتماعی دانش آموزان مقطع ابتدایی بود. روش پژوهش توصیفی- همبستگی (از نوع رگرسیون) بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه ی دانش آموزان مقطع ابتدایی بودند که در نیمسال 94-1393، در مدارس ابتدایی شه أکثر

  هدف از پژوهش حاضر بررسي نقش کمال‌گرایی و مثبت اندیشی والدین در پیش بینی مهارت‌های اجتماعی دانش آموزان مقطع ابتدایی بود. روش پژوهش توصیفی- همبستگی (از نوع رگرسیون) بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه ی دانش آموزان مقطع ابتدایی بودند که در نیمسال 94-1393، در مدارس ابتدایی شهرستان قائم شهر مشغول به تحصیل بودند. از بین این جامعه، نمونه ای به حجم 377 نفر؛ با روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شده و داده های مورد نیاز با استفاده از مقیاس چندگانه کمال‌گرایی هویت و فلت، پرسش نامه ی مثبت اندیشی اینگرام و وینسکی و مقیاس درجه‌بندی مهارت‌های اجتماعی ماتسون و همکاران جمع آوری شد. به‌منظور تجزیه‌ وتحلیل داده‌ها، از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه استفاده شد. نتايج نشان داد كه بين كمال‌گرايي و مثبت اندیشی والدين با مهارت‌های اجتماعی دانش آموزان مقطع ابتدایی شهرستان قائم‌شهر رابطه وجود دارد (05/0>p). نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که کمال گرایی و مثبت اندیشی با تبیین 31 درصد از واریانس نمره ی کل مهارت های اجتماعی ، قابلیت پیش بینی متغیر ملاک را دارند (01/0>p). این یافته ها ضرورت توجه جدی برنامه ریزان، مشاوران و مسئولین امر را به امر مهارت های اجتماعی دانش آموزان نشان می دهد. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  2 - نقش کمال گرايي و مثبت انديشي والدين، در پيش بيني مهارت هاي اجتماعي
  زینب اسدی لیلا حسینی طبقدهی
  هدف از پژوهش حاضر تعيين نقش کمالگرايي و مثبت انديشي والدين در پيش بيني مهارتهاي اجتماعي دانش آموزان مقطع ابتدايي بود. روش پژوهش توصيفي- همبستگي (از نوع رگرسيون) بود. جامعة آماري پژوهش شامل کلية دانش آموزان مقطع ابتدايي بودند که در سال تحصيلي 94-1393، در مدارس ابتدايي شه أکثر

  هدف از پژوهش حاضر تعيين نقش کمالگرايي و مثبت انديشي والدين در پيش بيني مهارتهاي اجتماعي دانش آموزان مقطع ابتدايي بود. روش پژوهش توصيفي- همبستگي (از نوع رگرسيون) بود. جامعة آماري پژوهش شامل کلية دانش آموزان مقطع ابتدايي بودند که در سال تحصيلي 94-1393، در مدارس ابتدايي شهرستان قائم شهر مشغول به تحصيل بودند. از بين اين جامعه، نمونه اي به حجم 377 نفر؛ با روش نمونه گيري خوشه اي انتخاب شده و داده هاي مورد نياز با استفاده از پرسشنامه چندگانه کمال گرايي هويت و فلت، پرسش نامة مثبت انديشي اينگرام و وينسکي و پرسشنامه درجه بندي مهارت هاي اجتماعي ماتسون و همکاران جمع آوري شد. به منظور تجزيه وتحليل داده ها، از ضريب همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون چندگانه استفاده شد. نتايج نشان داد كه بين كمال گرايي و مثبت انديشي والدين با مهارت هاي اجتماعي دانش آموزان مقطع ابتدايي شهرستان قائمشهر رابطه وجود دارد. نتايج تحليل رگرسيون نشان داد که کمال گرايي و مثبت انديشي با تبيين 31 درصد از واريانس نمرة کل مهارت هاي اجتماعي، قابليت پيش بيني متغير ملاک را دارند. اين يافته ها ضرورت توجه جدي برنامه ريزان، مشاوران و مسئولين امر را به امر مهارت هاي اجتماعي دانش آموزان نشان مي دهد. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  3 - الگوی ساختاری بهزیستی روانشناختی مادران دانش‌آموزان کم¬توان ذهنی بر اساس ویژگی¬های فرزندشان با میانجی‏گری ذهن¬آگاهی
  طیبه  تازیکی خدامراد مومنی دکتر جهانگیر کرمی غلامعلی افروز
  پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه ویژگی‌های فرزند (مشکلات رفتاری و مهارت‌های اجتماعی) با بهزیستی روانشناختی مادران دانش‌آموزان کم‌توان ذهنی با نقش میانجیگر ذهن‌آگاهی مادر انجام شد. پژوهش از نوع توصیفی‌ـ همبستگی بود. جامعه آماری شامل دانش‌آموزان دارای کم‌توانی ذهنی مدارس ابت أکثر

  پژوهش حاضر با هدف تعیین رابطه ویژگی‌های فرزند (مشکلات رفتاری و مهارت‌های اجتماعی) با بهزیستی روانشناختی مادران دانش‌آموزان کم‌توان ذهنی با نقش میانجیگر ذهن‌آگاهی مادر انجام شد. پژوهش از نوع توصیفی‌ـ همبستگی بود. جامعه آماری شامل دانش‌آموزان دارای کم‌توانی ذهنی مدارس ابتدایی کم‌توانی ذهنی استان گلستان، در سال تحصیلی 99ـ1398، و مادران آن‌ها بودند. 298 دانش‌آموز با نمونه‌گیری خوشه‌ای انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده عبارتنداز: پرسشنامه مشکلات رفتاری کودکان راتر (1967)، مقیاس مهارت¬هاي اجتماعی ماتسون (1983)، پرسشنامه پنج‌وجهی ذهن‌آگاهی (2006) و مقیاس بهزیستی روانشناختی ریف (1980). داده‌ها با آمار توصیفی، آزمون¬ همبستگی پیرسون و مدل‌یابی معادلات ساختاری با استفاده از نرم‌افزارهای آماری SPSS23 و AMOS23 تحلیل شدند. نتایج حاکی از همبستگی مثبت معناداری بین مهارت‌های اجتماعی و ذهن¬آگاهی با بهزیستی روانشناختی بود. همچنین بین مشکلات رفتاری با بهزیستی روانشناختی همبستگی منفی معناداری وجود داشت. بعلاوه نقش میانجی ذهن‌آگاهی در رابطه ویژگی‏های فرزند (مشکلات رفتاری و مهارت¬های اجتماعی) با بهزیستی روانشناختی مورد تأیید قرار گرفت (01/0>P). از یافته‌های پژوهش چنین استنباط می¬شود که با کاهش مشکلات رفتاری و افزایش مهارت¬های اجتماعی دانش‌آموزان در مدراس می¬توان زمینه بهبود بهزیستی روانشناختی مادران آن‌ها را ایجاد نمود. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  4 - تأثیر مداخلة گروهیِ مبتنی بر برنامه دی روزیر بر کاهش مشکلاتِ برون‌ریزی شدة کودکانِ مبتلا به اُتیسم با عملکرد بالا
  احمد یارمحمدیان افسانه رحیمی احمد عابدی سالار فرامرزی
  با توجه به افزایش میزان شیوع اختلال طیف اُتیسم، متخصصان نیازمند دسترسی و بررسی برنامه هایی هستند که با هدف بهبود مشکلات اساسی این کودکان طراحی شده ‌اند. پژوهش حاضر به بررسی اثربخشی مداخلة گروهیِ مبتنی بر برنامه دی روزیر بر کاهش مشکلات برون ریزی شدة کودکانِ مبتلا به اُتی أکثر

  با توجه به افزایش میزان شیوع اختلال طیف اُتیسم، متخصصان نیازمند دسترسی و بررسی برنامه هایی هستند که با هدف بهبود مشکلات اساسی این کودکان طراحی شده ‌اند. پژوهش حاضر به بررسی اثربخشی مداخلة گروهیِ مبتنی بر برنامه دی روزیر بر کاهش مشکلات برون ریزی شدة کودکانِ مبتلا به اُتیسم با عملکرد بالا پرداخته است. این پژوهش در چارچوب طرح تک آزمودنی و با استفاده از روش (A-B-A) اجرا شد. جامعة آماری این پژوهش از کودکان مبتلا به اُتیسم با عملکرد بالا در شهر اصفهان تشکیل می شد. با استفاده از نمونه‌ گیری هدفمند، 3 دانش‌آموز انتخاب شدند. خط پایة عملکرد آنان با استفاده از خرده مقیاس مشکلات برون ‌ریزی شده (مقیاس درجه بندی بهبود مهارت های اجتماعی SSIS) ترسیم شد. جلسات آموزشی در قالب 20 جلسة 40 دقیقه ای به وسیلة محقق برگزار گردیدند. ارزیابی ها حین درمان، و به ‌منظور پیگیری نتایج آموزش، یک ماه بعد به وسیلة مربی ویژة این کودکان به عمل آمد. براساس نتایج تحلیل دیداری داده ها، این برنامه در زمینة کاهش مشکلات رفتاری برون ‌ریزی شده درصد داده های ناهمپوش (PND) برای آزمودنی ها به ترتیب، %100، %71/85، %100) مؤثر بوده است. نتایج به‌ دست ‌آمده از درصد داده های بالاتر از میانه (PEM)، جفت های نا همپوش(NAP)، تای کندال همراه با یو مان ـ ویتنی (TauU) (حداقل %85) حاکی از اثربخشی این برنامه است. بر این اساس، بهبود مهارت های اجتماعی در بافت گروهی و با ترکیب روش‌های شناختی ـ رفتاری و یادگیری اجتماعی، رشد تجارب ارتباطیِ مثبت و کاهش مشکلات رفتاری را برای این گروه از کودکان به دنبال خواهد داشت. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  5 - اثربخشی آموزش گروهی والدگری‌ مثبت به مادران و تأثیر آن بر پرخاشگری و مهارت‌های اجتماعی کودکان
  سید مجتبی  عقیلی آرزو  اصغری میترا نمازی
  هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش گروهی والدگری‌ مثبت به مادران و تأثیر آن بر پرخاشگری و مهارت‌های اجتماعی کودکان بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون_پس‌آزمون با گروه گواه و پیگیری 3 ماهه بود. جامعه آماری پژوهش کلیه مادران کودکان پیش‌دبستانی مدارس منطقه یک أکثر

  هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش گروهی والدگری‌ مثبت به مادران و تأثیر آن بر پرخاشگری و مهارت‌های اجتماعی کودکان بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون_پس‌آزمون با گروه گواه و پیگیری 3 ماهه بود. جامعه آماری پژوهش کلیه مادران کودکان پیش‌دبستانی مدارس منطقه یک شهر گرگان در سال 1397 بودند. روش نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای بود، بدین ترتیب که از بین مدارس مقطع پیش‌دبستان، منطقه یک شهر گرگان، به‌تصادف 2 مدرسه انتخاب شد و در مرحله بعدی از هر مدرسه 2 کلاس به‌صورت تصادفی انتخاب شدند و از جامعه آماری، 60 مادر انتخاب شدند و به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (30 نفر) و کنترل (30 نفر) جای‌دهی شدند. گروه آزمایش به مدت 4 هفته، هفته‌ای 2 جلسه مورد آموزش قرار گرفتند و در گروه گواه مداخله‌ای انجام نشد. در پایان پس‌آزمون اجرا و ۳ ماه بعد پیگیری انجام شد. داده‌ها با آزمون تحلیل کوواریانس و آزمون تعقیبی بنفرونی مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفت. یافته‌ها نشان‌دهنده آن است که برنامه آموزشی والدگری ‌مثبت بر هر چهار مؤلفه پرخاشگری و مهارت‌های اجتماعی کودکان پیش‌دبستانی اثربخش بوده است (05/0>P). نتایج نشان داد که آموزش والدگری مثبت از کارایی لازم برای کاهش پرخاشگری و افزایش مهارت‌های اجتماعی کودکان پیش‌دبستانی برخوردار است. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  6 - ارائه الگوی تولید قصه‌های دیجیتال توسط کودکان و نقش تولید آن بر مهارت‌های اجتماعی و هوش هیجانی کودکان (مطالعه موردی: مدارس هوشمند استان کرمان)
  فاطمه  اعتمادی فهیمه  باب الحوائجی سید علی  حسینی المدنی
  هدف از پژوهش حاضر ارائه الگوی تولید قصه‌های دیجیتال توسط کودکان و نقش تولید آن بر مهارت‌های اجتماعی و هوش هیجانی کودکان مدارس هوشمند استان کرمان بود. بر این اساس، در این پژوهش ابتدا مراحل تولید قصه‌های دیجیتال از طریق مطالعات اکتشافی و نظرسنجی از خبرگان آگاه به موضوع با أکثر

  هدف از پژوهش حاضر ارائه الگوی تولید قصه‌های دیجیتال توسط کودکان و نقش تولید آن بر مهارت‌های اجتماعی و هوش هیجانی کودکان مدارس هوشمند استان کرمان بود. بر این اساس، در این پژوهش ابتدا مراحل تولید قصه‌های دیجیتال از طریق مطالعات اکتشافی و نظرسنجی از خبرگان آگاه به موضوع با استفاده از تکنیک دلفی، مورد شناسایی قرار گرفت و سپس این مراحل در قالب الگوي طراحی شده در جامعه آماري مورد نظر آموزش داده شد. پژوهش حاضر از نوع پژوهش‌هاي توصیفی- همبستگی است که به روش پیمایشی انجام شده است. همچنین این پژوهش از نظر هدف، توسعه اي- کاربردي است. روش گردآوري اطلاعات در این پژوهش، ترکیبی از مطالعات کتابخانه‌اي و میدانی است و ابزار گردآوري اطلاعات پرسشنامه است. به منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها از مدلسازی معادلات ساختاری به همراه نرم‌افزارهای SPSS و smart pls استفاده شده است. یافته‌هاي پژوهش ضمن تأیید الگوي پیشنهادي پژوهش، نشان داد که تولید قصه دیجیتال بر تغییر مهارت‌های اجتماعی در دانش آموزان مورد بررسی پس از آزمون تاثیر دارد و مهارت‌های اجتماعی دانش آموزان افزایش یافته است که نشان‌دهنده تأثیر تولید قصه دیجیتال بر مهارت‌های اجتماعی دانش آموزان مورد بررسی پس از آزمون است. همچنین تولید قصه دیجیتال بر هوش هیجانی دانش آموزان مورد بررسی پس از آزمون تاثیر دارد و هوش هیجانی دانش آموزان افزایش یافته است که نشان‌دهنده تأثیر ایجاد قصه دیجیتال بر هوش هیجانی دانش آموزان مورد بررسی پس از آزمون است. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  7 - تأثیر یادگیری مشارکتی (جیگ ساو) بر مهارت‏های اجتماعی دانش‏ آموزان پسر پایه ششم شهر یاسوج
  محمد رفیع  تقوی طاهره  کیوان لقب محبوبه  گلستانی
  هدف کلی پژوهش حاضر بررسی تأثیر یادگیری مشارکتی (جیگ ساو) بر مهارت‏های اجتماعی دانش‏آموزان پسر پایه ششم شهر یاسوج می‏باشد، که به روش شبه آزمایشی با استفاده از طرح پیش‏آزمون و پس‏آزمون با گروه کنترل انجام یافت. جامعه آماری شامل کلیه دانش‏آموزان پسر پایه ششم شهر یاسوج أکثر

  هدف کلی پژوهش حاضر بررسی تأثیر یادگیری مشارکتی (جیگ ساو) بر مهارت‏های اجتماعی دانش‏آموزان پسر پایه ششم شهر یاسوج می‏باشد، که به روش شبه آزمایشی با استفاده از طرح پیش‏آزمون و پس‏آزمون با گروه کنترل انجام یافت. جامعه آماری شامل کلیه دانش‏آموزان پسر پایه ششم شهر یاسوج به تعداد 324 نفر می‏باشد. نمونه آماری این تحقیق 52 نفر از دانش‏آموزان بود که به روش تصادفی خوشه‏ای چندمرحله‏ای در دو گروه انتخاب شدند. دانش‏آموزان گروه آزمایشی 10 جلسه به روش مشارکتی (جیگ ساو) در درس علوم آموزش دیدند. ابزار گردآوری اطلاعات آزمون مهارت‏های اجتماعی ماتسون 20 سوال پیشرفت تحصیلی بود بعد از تأیید روایی و پایایی آن آزمون به عمل آمد. نتایج پژوهش حاضر حاکی از آن بود که t در تجزیه و تحلیل یافته‏های تحقیق از آزمون روش یادگیری مشارکتی (جیگ ساو) در رشد مهارت‏های اجتماعی در دانش‏آموزان تأثیر معناداری دارد. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  8 - تأثیر یادگیری مشارکتی (جیگ ساو) بر پیشرفت تحصیلی دانش ‏آموزان دختر پایه پنجم شهر یاسوج
  عبدالحسین  پیشگو سکینه شهین نسب طیبه   روزستان
  هدف کلی پژوهش حاضر بررسی تأثیر یادگیری مشارکتی (جیگ ساو) بر پیشرفت تحصیلی دانش‏آموزان دختر پایه پنجم شهر یاسوج می‏باشد، که به روش شبه آزمایشی با استفاده از طرح پیش‏آزمون و پس‏آزمون با گروه کنترل انجام یافت. جامعه آماری شامل کلیه دانش‏آموزان دختر پایه پنجم شهر یاسوج أکثر

  هدف کلی پژوهش حاضر بررسی تأثیر یادگیری مشارکتی (جیگ ساو) بر پیشرفت تحصیلی دانش‏آموزان دختر پایه پنجم شهر یاسوج می‏باشد، که به روش شبه آزمایشی با استفاده از طرح پیش‏آزمون و پس‏آزمون با گروه کنترل انجام یافت. جامعه آماری شامل کلیه دانش‏آموزان دختر پایه پنجم شهر یاسوج به تعداد 324 نفر می‏باشد. نمونه آماری این تحقیق 52 نفر از دانش‏آموزان بود که به روش تصادفی خوشه‏ای چندمرحله‏ای در دو گروه انتخاب شدند. دانش‏آموزان گروه آزمایشی 10 جلسه به روش مشارکتی (جیگ ساو) در درس علوم آموزش دیدند. ابزار گردآوری اطلاعات آزمون پیشرفت تحصیلی 20 سوال پیشرفت تحصیلی بود بعد از تأیید روایی و پایایی آن آزمون به عمل آمد. نتایج پژوهش حاضر حاکی از آن بود که t در تجزیه و تحلیل یافته‏های تحقیق از آزمون روش یادگیری مشارکتی (جیگ ساو) در پیشرفت تحصیلی در دانش‏آموزان تأثیر معناداری دارد. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  9 - تاثیر روش تدریس مشارکتی بر پیشرفت تحصیلی درس شیمی دانش آموزان دختر سال اول دبیرستان شهر یاسوج
  عذرا  روزه دار
  هدف از تاثیر روش تدریس مشارکتی بر پیشرفت تحصیلی درس شیمی دانش آموزان دختر سال اول دبیرستان شهر یاسوج میباشد. روش انجام تحقیق از نوع نیمه تجربی و ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه مهارتهای اجتماعی و همچنین از نمره معدل دانش آموزان برای بررسی پیشرفت تحصیلی آنان استفاده گردی أکثر

  هدف از تاثیر روش تدریس مشارکتی بر پیشرفت تحصیلی درس شیمی دانش آموزان دختر سال اول دبیرستان شهر یاسوج میباشد. روش انجام تحقیق از نوع نیمه تجربی و ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه مهارتهای اجتماعی و همچنین از نمره معدل دانش آموزان برای بررسی پیشرفت تحصیلی آنان استفاده گردید جامعه آماری این پژوهش کلیه دانش آموزان دختر پایه اول مقطع متوسطه شهر یاسوج در سال تحصیلی 1401-1400بود که تعداد آنها 61 نفر برآورد شد و کل جامعه آماری نیز بعنوان نمونه تحقیق انتخاب گردید فرضیات با استفاده از روشهای آمار توصیفی و استنباطی تحلیل کوواریانس یکراهه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت که نتایج نشان داد؛ روش یادگیری مشارکتی بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان به طور کلی تاثیری ندارد؛ نتایج همچنین نشان داد که روش یادگیری مشارکتی بر رشد مهارت شرکت در فعالیتهای گروهی دانش آموزان تاثیر معنی داری دارد . تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  10 - تاثیر روش تدریس مشارکتی بر مهارت های اجتماعی درس علوم دانش آموزان پنجم ابتدایی شهر یاسوج
  علی  اوحدی کیش
  هدف از مطالعه ی حاضر تاثیر روش تدریس مشارکتی بر مهارت های اجتماعی درس علوم دانش آموزان پنجم ابتدایی شهر یاسوج میباشد. روش انجام تحقیق از نوع نیمه تجربی و ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه مهارتهای اجتماعی تحصیلی آنان استفاده گردید جامعه آماری این پژوهش کلیه دانش آموزان پس أکثر

  هدف از مطالعه ی حاضر تاثیر روش تدریس مشارکتی بر مهارت های اجتماعی درس علوم دانش آموزان پنجم ابتدایی شهر یاسوج میباشد. روش انجام تحقیق از نوع نیمه تجربی و ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه مهارتهای اجتماعی تحصیلی آنان استفاده گردید جامعه آماری این پژوهش کلیه دانش آموزان پسر پایه اول مقطع متوسطه شهر یاسوج در سال تحصیلی 1402-1401 بود که تعداد آنها 81 نفر برآورد شد و کل جامعه آماری نیز بعنوان نمونه تحقیق انتخاب گردید فرضیات با استفاده از روشهای آمار توصیفی و استنباطی تحلیل کوواریانس یکراهه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت که نتایج نشان داد؛ روش یادگیری مشارکتی بر مهارت اجتماعی دانش آموزان به طور کلی تاثیری ندارد؛ نتایج همچنین نشان داد که روش یادگیری مشارکتی بر رشد مهارت شرکت در فعالیتهای گروهی دانش آموزان تاثیر معنی داری دارد اما بر مهارت احترام گذاشتن به دیگران ، مهارت همکاری و مهارت مسئولیت پذیری دانش آموزان تاثیر معنی داری ندارد. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  11 - Comparison of Team and Individual Motor Activity Games on the Development of Elementary School Students’ Social Skills and Executive Functioning
  seyed kazem mosavi sadati mona beyk mohammadlo Ghazal Marvasti nia
  Background: This study compared team and individual motor activity games on the development of social skills and executive functioning of students. Materials and Methods: This quasi-experimental study used a pretest-posttest design with a control group. The statistical أکثر

  Background: This study compared team and individual motor activity games on the development of social skills and executive functioning of students. Materials and Methods: This quasi-experimental study used a pretest-posttest design with a control group. The statistical population of the research consisted of all male students (256 subjects) of primary school in municipal Zone 4 of Tehran. The sample in the present study was estimated to be 30 students in 3 groups using G*POWER to achieve a test power of 0.8 and an effect size of 0.80. Cluster sampling method was used to select students. In the first stage, 5 schools, 1 class from each school, and 6 students from each class were randomly selected as samples. They were randomly and equally divided into 3 groups of team games, individual games, and the control group. The Matson Evaluation of Social Skills with Youngsters-II (1983) was used to measure social skills, and The Barkley Deficits in Executive Functioning Scale—Children and Adolescents (BDEFS-CA) (2012) was used for executive functioning. In the present study, the designed experiment consisted of sixteen 60-min sessions (2 sessions per week); two types of experimental protocols including individual games and team games and also control conditions were used. Individual exercises included ten male students wherein each student performed the exercises with a coach. Team exercises included ten male students in the form of two teams who performed exercises as various activities and games. Results: By examining the results of difference in the means of the two intervention groups (team and individual exercises) and control group, it was found that in the sub-components of appropriate social skills, aggressiveness, and impulsive behaviors, the individual exercises group was more effective compared to the team exercises group (P<0.05). In the sub-components of non-social behaviors, superiority, high self-confidence, relationship with peers, and total social skills, the team exercises group was more effective compared to the individual exercises group (P<0.05). Besides, by examining the results of the difference in the means of the two intervention groups (team and individual exercises) and control group, it was found that the individual exercises group was more effective in the sub-components of self-organization, problem-solving, and self-motivation compared to the team exercises group (P<0.001). Yet, in the sub-component of self-management of time, self-control/inhibition, self-motivation, and total executive functioning, the team exercises group was more effective compared to the individual exercises group (P<0.001). Conclusion: Based on the results of the research, it can be concluded that both team and individual exercises lead to the promotion of social skills and executive functioning in students. Moreover, compared to individual exercises, team exercises are superior in enhancing students’ social skills and executive functioning. تفاصيل المقالة