فهرس المقالات درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد

• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  1 - مقایسۀ اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد و داروی کلومی‌پیرامین در درمان اختلال وسواسی‌جبری در زنان و مردان شهرستان شیراز
  علی درختکار فاطمه  ناجیان تبریز حانیه  مردادی آرامه  صفی خانی
  10.52547/.2.1.23
  هدف مطالعه مقایسۀ اثربخشی درمان‌های مبتنی بر پذیرش و تعهد و داروی کلومی‌پیرامین در درمان اختلال وسواسی‌ جبری و تعیین کارآمدترین نوع درمان از درمان‌های مورد مطالعه در این پژوهش در کاهش علائم مبتلایان به این اختلال بود. این تحقیق از نوع کاربردی و طرح پژوهشی آن هم از نوع ش أکثر

  هدف مطالعه مقایسۀ اثربخشی درمان‌های مبتنی بر پذیرش و تعهد و داروی کلومی‌پیرامین در درمان اختلال وسواسی‌ جبری و تعیین کارآمدترین نوع درمان از درمان‌های مورد مطالعه در این پژوهش در کاهش علائم مبتلایان به این اختلال بود. این تحقیق از نوع کاربردی و طرح پژوهشی آن هم از نوع شبه آزمایشی با پیش‌آزمون و پس‌آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعۀ پژوهش، شامل مبتلایان به اختلال وسواسی‌جبری مراجعه‌کننده به ده مرکز از مراکز درمانی شهر شیراز در تابستان سال ۹۷ بودند که تشخیص قطعی اختلال وسواسی‌جبری را از روان‌پزشک دریافت کرده بودند. نمونه‌گیری در این پژوهش به روش نمونه‌گیری در دسترس و شرکت‌کنندگان در سه گروه پانزده ‌نفری به ‌صورت تصادفی قرار گرفتند. آزمودنی‌ها قبل و بعد از اجرای مداخله با پرسشنامۀ ییل براون مورد سنجش قرار گرفتند. به‌منظور تجزیه‌وتحلیل داده‌های آماری از روش آزمون تحلیل واریانس اندازه گیری مکرر با استفاده از نسخۀ 21 نرم‌افزار SPSS استفاده گردید. یافته‌های پژوهش حاضر نشان داد که هر دو نوع درمان در پس‌آزمون بر روی بهبود علائم اختلال وسواسی‌جبری مؤثرند (P˂0/01)؛ اما در پیگیری، درمان‌ مبتنی بر پذیرش و تعهد (ACT) اثر درمانی خود را حفظ کرد. لازم به ذکر است که در این پژوهش تفاوت بین زنان و مردان از نظر آماری معنادار نبود. یافته های این پژوهش حاکی از کارایی ماندگارتر درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد دارد و این مهم به نظر می رسد به علت تلفیق تکنیک های شرقی و روان شناسی غربی هست که درمان را برای مبتلایان ایرانی کارامدتر می کند. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  2 - اثربخشی گروه درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر اختلال پرخوری و نگرانی از تصویر بدنی در مبتلایان به اختلال پرخوری
  صدراله خسروی سحر اسمعیلی
  هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر علائم اختلال پرخوری و نگرانی از تصویر بدنی در مبتلایان به اختلال پرخوری است. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون - پس‌آزمون با گروه آزمایش و کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش مشتمل بود بر کلیه مراجعانی ک أکثر

  هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر علائم اختلال پرخوری و نگرانی از تصویر بدنی در مبتلایان به اختلال پرخوری است. روش پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون - پس‌آزمون با گروه آزمایش و کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش مشتمل بود بر کلیه مراجعانی که از ماه آذر لغایت بهمن سال ۱۳۹6 به مراکز کاهش وزن شهر شیراز مراجعه کرده بودند. از بین مراجعانی که در آنها تشخیص اختلال پرخوری داده شد، با استفاده از روش نمونه‌گیری هدفمند، ۳۰ نفر انتخاب‌ شدند که به پرسشنامة پرخوری (BES) و پرسشنامة نگرانی از تصویر بدنی (BICI) پاسخ دادند و به‌طور تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. سپس گروه آزمایش، 8 جلسة 90 دقیقه‌ای تحت درمان پذیرش و تعهد قرار گرفتند و سپس مجدداً از آنها آزمون به عمل آمد. داده‌ها با استفاده از روش مانووا و تحلیل کوواریانس تجزیه ‌و تحلیل شد. نتایج نشان دادند که در میزان پرخوری و نگرانی از تصویر بدنی، میان نمره های آنان در پیش‌آزمون و پس‌آزمون تفاوت معنا‌دار وجود دارد. این امر بیانگر اثربخش بودن گروه‌درمانی مبتنی بر پذیرش و تعهد بر اختلال پرخوری و نگرانی از تصویر بدن است. تفاصيل المقالة
• حرية الوصول المقاله
  • صفحة الملخص
  • نص كامل
  
  3 - مقایسه اثربخشی معنادرمانی با درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر اضطراب مرگ و کیفیت زندگی زنان با تجربه جراحی پستان
  نرگس  شمع‌سوزان نسرین کاشفی‌مهر هادی اکبری نژاد
  هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی معنادرمانی با درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر اضطراب مرگ و کیفیت زندگی زنان با تجربه جراحی پستان بود. این پژوهش نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون و پیگیری با گروه گواه بود. 45 نفر با داشتن ملاک‌های ورود به‌مطالعه با روش نموه‌گیری هدفمن أکثر

  هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی معنادرمانی با درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر اضطراب مرگ و کیفیت زندگی زنان با تجربه جراحی پستان بود. این پژوهش نیمه‌آزمایشی با طرح پیش‌آزمون- پس‌آزمون و پیگیری با گروه گواه بود. 45 نفر با داشتن ملاک‌های ورود به‌مطالعه با روش نموه‌گیری هدفمند و از میان کلیه زنان ماستکتومی‌شده شهر تبریز در سال 1400 که مشغول گذراندن دوره پرتودرمانی خود بودند انتخاب و به‌صورت تصادفی در دو گروه مداخله و یک گروه گواه، هر کدام 15 نفر قرار گرفتند. اعضای گروه‌های مداخله، درمان مختص خود را در 8 جلسه 5/1 ساعته (2 ماه، هفته‌ای یک جلسه) دریافت کردند، و گروه گواه هیچ درمانی را دریافت نکردند. ابزارهای اندازه‌گیری پرسشنامه‌های اضطراب مرگ تمپلر و کیفیت زندگی بود. تجزیه و تحلیل یافته‌ها از طریق آزمون تحلیل واریانس آمیخته با اندازه‌گیری مکرر انجام گرفت. نتایج نشان داد که معنادرمانی و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در مقایسه با گروه گواه، در پس‌آزمون، منجر به کاهش اضطراب مرگ و افزایش کیفیت زندگی زنان با تجربه جراجی پستان شده‌اند، و این نتایج در مرحله پیگیری نیز نشان از ماندگاری اثر دارد. همچنین نتایج نشان داد تأثیر این دو درمان بر اضطراب مرگ و کیفیت زندگی در مراحل پس‌آزمون و پیگیری متفاوت از هم نیست. براساس یافته‌های این پژوهش می‌توان نتیجه گرفت که معنادرمانی و درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد موجب کاهش اضطراب مرگ و افزایش کیفیت زندگی زنان با تجربه جراحی پستان شده‌اند. تفاصيل المقالة