در پرسشنامههای خودگزارشدهی، تورش مقبولنمایی اجتماعی مشاهده میشود. از اینرو سنجش مقبولنمایی اجتماعی و مهار آن، روشی رایج برای بهبود یافتههای مبتنی بر این پرسشنامههاست. یکی از معمولترین ابزارهای اندازهگیری این تورش، فرم 13 گویهای مقیاس مقبولنمایی اجتماعی مارلو أکثر
در پرسشنامههای خودگزارشدهی، تورش مقبولنمایی اجتماعی مشاهده میشود. از اینرو سنجش مقبولنمایی اجتماعی و مهار آن، روشی رایج برای بهبود یافتههای مبتنی بر این پرسشنامههاست. یکی از معمولترین ابزارهای اندازهگیری این تورش، فرم 13 گویهای مقیاس مقبولنمایی اجتماعی مارلو و کران (MCSDS؛ رینولدز، 1982) است که نسخة فارسی آن دارای اعتبار مطلوبی نیست. در این پژوهش با استفاده از دادههای پژوهشهای قبل بر دانشجویان شامل 1439 نفر و دادههای طولی پژوهشی دیگر شامل 90 دانشجو، این ابزار مورد اعتباریابی مجدد واقع شد. تحلیل عامل اکتشافی و تأییدی، همبستگی گویهها با نمرة کل، ضریب دشواری، شاخص تشخیص، و همچنین بررسی اعتبار به روش همسانی درونی و بررسی روایی ملاکی به شکل مقایسة پرسشنامههای گمنام و با نام، همگی بر نمونة اول انجام گردید، و بررسی اعتبار به روش بازآزمایی بر دادههای مطالعة طولی صورت گرفت. تحلیل عامل اکتشافی نشان داد که این آزمون دارای سه عامل است و تحلیل عامل تأییدی نیز آن را تأیید کرد. با این حال بررسی محتوای گویههای عوامل اول و دوم و ابهام در نامگذاری، بهعلاوة روایی ملاکی، همسانی درونی، و پایایی عوامل، و همچنین شاخص تشخیص گویهها، اعتبار و روایی عامل اول و سوم را زیر سؤال برد. بهنظر میرسد عوامل اول و سوم چیزی دیگر به جز مقبولنمایی اجتماعی را میسنجند. با حذف عامل اول و سوم، 7 گویه باقی ماند که برای سنجش و مهار مقبولنمایی اجتماعی در تحقیقاتی که از پرسشنامههای خودگزارشدهی استفاده میکنند مناسب است.
تفاصيل المقالة
رایمگ
يقوم نظام رایمگ بتنفيذ جميع عمليات الاستلام والتقييم والحكم والتحرير وتخطيط الصفحة والنشر الإلكتروني للمجلات العلمية.