سازمان‌های پژوهش و فناوری رسالت توسعه فناوری و تمهید تجاری سازی آن به منظور ارتقاء و پشتیبانی از توانمندی‌های فناورانه و نوآورانه صنایع مربوطه و مرتبط را برعهده دارند. پیچیدگی و ماهیت خاص فرایند توسعه فناوری در سازمان‌های پژوهش و فناوری به منظور پاسخ اثربخش به نیاز صنعت، نیازمند طراحی یک فرآیند توسعه و تجاری سازی فناوری است که الزامات مختلف برای پاسخگویی به چالش‌ها و مشکلات متعدد موجود در این مسیر را داشته و منجر به یکپارچگی و تطابق بین نوع و زمان نیازهای فناورانه صنعت و فرایند توسعه و تجاری سازی فناوری در سازمان‌های پژوهش و فناوری گردد. به منظور پاسخگویی به این چالش‌ در این مقاله تلاش شده است یک الگوی تعدیل شده برای توسعه و تجاری سازی فناوری در سازمان‌های پژوهش و فناوری ارائه گردد. این مدل براساس تعدیل ادبیات موجود با استفاده از مطالعه موردی (چند موردی) فرایند توسعه و تجاری سازی فناوری در نمونه‌های موفق با استفاده از تحلیل کیفی بدست آمده است. پس از تبیین مدل در نهایت به جمع‌بندی با اشاراتی تحلیلی از مدل پرداخته می‌شود. تفاصيل المقالة

هدف از پژوهش و فناوری حصول به دستاوردهای فناورانه و نوآورانه مورد نیاز برای ارتقای توانمندی‌های فناورانه و نوآورانه صنایع کشور در راستای رقابت‌پذیری می‌باشد. بنابراین تولید ثروت از فعالیت‌های پژوهشی و فناورانه نیازمند تجاری سازی دستاوردهای حاصل از آن می‌باشد. براین اساس و با توجه به جهت‌گیری کشور در راستای توسعه اقتصادی دانش بنیان، باید زیرساخت‌ها و نیازمندی‌های تجاری سازی دستاوردهای فناورانه‌ای که محصول توسعه علمی و اقتصاد دانش بنیان هستند فراهم گردد. در این مقاله پس از تعریف تجاری سازی فناوری براساس رویکردهای مختلف، به مدل‌های توسعه یافته براساس این رویکردها اشاره می‌شود. سپس به معرفی کشورهای پیشرو در زمینه تجاری سازی فناوری و اقدامات آنها برای حمایت از تجاری سازی فناوری پرداخته می‌شود و مدل‌های متنوع حمایت از تجاری سازی فناوری در برخی از آنها تشریح و تحلیل می‌شود. در نهایت با نگاهی ملی به توسعه و تجاری سازی فناوری در کشور به تشریح حمایت‌های مختلف مورد نیاز تجاری سازی فناوری و بخصوص حمایت‌های مالی و مدل‌های آن اشاره خواهد شد. در پایان عوامل کلیدی موفقیت تجاری سازی فناوری در سطح ملی و اقدامات مورد نیازی که باید در سطح ملی برای ارتقاء تجاری سازی فناوری انجام شود بیان می‌شود. تفاصيل المقالة

در این مطالعه که به منظور تعیین عوامل موثر بر ارزش نوآوری‌های فناورانه فرآیندی صورت گرفته، ابتدا رویکردهای ارزش‌گذاری فناوری و سپس عوامل موثر بر ارزش فناوری مورد بررسی قرار گرفته و در نهایت 42 عامل موثر بر ارزش فناوری در 5 گروه شامل ارزش ذاتی فناوری، ارزش هزینه‌های فناوری، ارزش بازار فناوری، ارزش اجتماعی فناوری و ارزش سایر عوامل، شناسایی شد و در قالب پرسشنامه در اختیار خبرگان حوزه ارزش‌گذاری فناوری قرار گرفت. این پرسشنامه‌ها از طریق معادلات ساختاری و به روش حداقل مربعات جزئی (PLS) مورد تحلیل قرار گرفته و پس از مشخص شدن وزن هر عامل و حذف عوامل کم اهمیت و نیز تعیین وزن هر شاخص، معادله خطی ارزش فناوری برای نوآوری‌های فناورانه فرایندی مشخص شد. تفاصيل المقالة

محصولات پیچیده در همه صنایع فراگیر بوده و در زیرساخت های صنعتی کشورهای توسعه یافته نقشی اساسی ایفا می کنند. مشاهده شکست برخی شرکت‌های مطرح بین المللی در این حوزه، بررسی نمونه های موفق و تحلیل علل موفقیت آنها را ضروری می سازد. این نیاز در شرکت‌های مؤخر فعال در این حوزه به دلیل محدودیتهایی که این شرکت‌ها با آن مواجهند از جمله ساختار درحال توسعه کشورهای خاستگاه و عدم دسترسی به شبکه های پیشرو اهمیتی مضاعف پیدا می‌‌کند. تحقیق حاضر که با رویکرد کیفی انجام شده است به تحلیل توسعه موفق محصولات پیچیده در صنعت برق بر اساس الگوی دوسوتوانی می پردازد. نتایج حاصل از این تحقیق نشان می دهد که شرکتی موخر توانسته است پس از اکتساب برون زای فناوری، با اجرای طیفی از پروژه های مکرر منظور کاربرد اقتصاد تکرار و بازترکیب حاصل از توسعه و به کار‌گیری مکانیزمهای توسعه درون زا پروژه‌های پیشرو را به منظور دستیابی به پایه فناوری جدید و تأمین فناوری‌های پیچیده مورد نیاز خود با اتکا به دوسوتوانی طراحی، تأمین و اجرا کند. مکانیزم‌های به کارگرفته شده شامل توسعه ماژولار محصولات پیچیده، تعمیق دانش با بهره برداری و تدوین دانش درونی شده با تمرکز بر تأمین نیازهای پایش شده بازار هستند. این تجربه موفق در تحویل دستاوردهای پروژه، کارکرد دوسوتوانی را در عرصه مدیریت پروژه ها نیز به نمایش می‌گذارد. رویکرد ترکیبی دوسوتوانی در عرصه توسعه فناوری و محصول و مدیریت پروژه‌های پیچیده کاربردهای قابل توجهی برای سایر صنایع دیگر داشته و از سوی دیگر لزوم گسترش پژوهش‌ها در این عرصه را نشان می‌دهد. تفاصيل المقالة

هدف از انجام تحقيقات در سازمان‌هاي پژوهش و فناوری حصول به نوآوري فناورانه به منظور خلق فرصت‌هاي كسب ‌و كار جديد و يا نوسازی یا متحول نمودن كسب‌ و كارهاي فعلي است. بر این اساس سازمان‌هاي پژوهش و فناوری ایده‌های فناورانه را در مسیر توسعه فناوری و تمهید تجاری‌سازی قرار می‌دهند. لازمه پيمودن موفق این مسیر، حرکت متوازن و همزمان «علمي– فني» و «تجاري» برای هر یک از ایده‌های فناورانه است. يکي از بهترين الگوها برای پیمودن مسیر متوازن تجاری همزمان با مسیر «علمي- فني» که در سازمان‌هاي پژوهش و فناوري موفق و پيشرو در نقاط مختلف جهان مشاهده گرديده ايجاد مراكزي تحت عنوان «مركز توسعه كسب و كارهای فناورانه» است. مأموريت مراكز توسعه كسب و كار در سازمان‌ها‌ي پژوهش و فناوري پیاده‌سازی الزامات تجاری‌سازی در فرایند توسعه فناوری و سپس ارائه مشاوره و كمك فني، اقتصادي و تجاري پیرامون دستاوردهای فناورانه در حال ورود به مرحله تجاری‌سازی می‌باشد. این خدمات در خصوص مبانی شکل‌گیری كسب و كار براي دستاوردهای فناورانه سازمان خود به مشتریان بالقوه و بالفعل آن می‌باشد. این مقاله ابتدا به لزوم و اهمیت ایجاد مركز توسعه كسب و كارهای فناورانه در سازمان‌هاي پژوهش و فناوري اشاره می‌کند و سپس به ارائه تعریف و وظایف این مراکز در سازمان‌هاي پژوهش و فناوري می‌پردازد و در نهایت با نتیجه‌گیری پایان می‌یابد. تفاصيل المقالة

سازمان‌هاي پژوهش و فناوري مسئوليت پيشبرد توسعه فناوري و اجراي فرايند پيچيده تجاري‌سازي را براي آنها بر عهده دارند. فرايند تجاري‌سازي دستاوردهاي پژوهشي فناورانه در سازمان‌هاي پژوهش و فناوري فرايندي بسيار پرهزينه و سرمايه‌بر است و اغلب سازمان‌هاي پژوهش و فناوري به تنهايي از عهده اجراي آن برنمي‌آيند. از سوي ديگر صنايع به علت حضور در محيط رقابتي و براي بقا و رشد در اين فضا نيازمند محصولات و فناوري‌هاي نوين و برتر مي‌باشند كه ياري‌گر آنها در عرصه رقابت باشد. مزيت صنايع در فرايند تجاري‌سازي است، چرا كه آنها اغلب داراي منابع مالي و انساني فراواني مي‌باشند و اين دارايي‌ها امكان پذيرش ريسك‌هاي بزرگ را براي آنها فراهم مي‌كند. در اين ميان حلقه مفقوده، پيوند ميان سازمان‌هاي پژوهش و فناوري و صنايع بكارگيرنده فناوري است. يكي از راهكارهايي كه براي برطرف‌كردن اين مشكل و ايجاد حلقه مفقوده در برقراري پيوند سازمان‌هاي پژوهش و فناوري و صنايع وجود دارد بهره‌گيري از كارآفريني شركتي مي‌باشد. كارآفريني شركتي يكي از انواع كارآفريني است كه در آن، در درون شركت‌هاي موجود كارآفريني صورت مي‌گيرد. كارآفريني شركتي به دنبال معرفي محصولات جديد و نظام‌هاي سازماني نوين در چارچوب شركت مي‌باشد. كارآفريني شركتي پنج شيوه مختلف و متفاوت دارد و هر يك از شيوه‌هاي آن به گونه‌اي اين فرايند را اجرا مي‌كنند كه از ميان آنها كارآفريني تحصيلي و كارآفريني فرصتي بيشترين تناسب را براي تقويت رابطه همزيستي صنايع و سازمان‌هاي پژوهش و فناوري براي تجاري‌سازي دستاوردهاي پژوهشي فناورانه دارد. تفاصيل المقالة

به علت عدم ارتباط سازمان‌های پژوهش و فناوری (RTOs) با صنعت و تمايل بيشتر آنها براي انجام فعاليت‌هاي نزديك‌تر به دانشگا‌ها، كه منجر به ناكارآمدي آنها در انجام مأموريت اصلي‌شان شده بود، از سی سال پیش، دولت‌ها در بسیاری از کشورها با کاهش بودجه‌های دولتی سازمان‌های پژوهش و فناوری، آنها را برای تأمین مالی از طریق بودجه‌های تحقیقاتی صنعت هدايت نمودند و در برخی از موارد نیز از طریق قطع بودجه‌های دولتی سازمان‌های پژوهش و فناوری به درآمدزائی (به منظور خودکفائی) مجبور شدند. براين اساس نوع ديگري از سازمان‌هاي پژوهشي با عنوان سازمان‌هاي تحقيق قراردادي (CRO) شكل گرفت. در اين مقاله به منظور پاسخ به اين سؤال كه آيا الگوي تحقيقات قراردادي با مأموريت سازمان‌هاي پژوهش و فناوري در توسعه فناوري تطابق دارد يا خير، ابتدا به مرور تاريخي موضوع پرداخته و سپس فرايند تحقيقات قراردادي و تحقيقات مستقل و ويژگي‌هاي آنها بررسي شده است و بر مبناي آن نتايج و پيشنهادات ارائه ‌شده است. نتايج نشان مي‌دهد که انجام تحقیقات توسعه فناوري توسط سازمان‌هاي پژوهش و فناوري به شکل تحقيقات قراردادي میان بنگاه صنعت و سازمان‌هاي پژوهش و فناوري به علت مغایرت با الزامات و ماهيت توسعه فناوري و شرایط کار سازمان‌هاي پژوهش و فناوري گزینه مناسبی نمی‌باشد و رويكرد تحقيقات مستقل به عنوان روش مناسب‌‌تر پیشنهاد مي‌شود. تفاصيل المقالة

مديريت پژوهش و فناوری نيازمند رويكردهاي همه جانبه جامع‌تری به منظور حصول به راهبردهاي هماهنگ است. رويكردهاي جديد بايد بگونه‌اي باشند كه سازمان‌های پژوهش و فناوری را به يك پاسخ پیش‌کنشی به تغييرات موجود در محیط با تغییرات سریع فناورانه وادار نمايند. بنابراين سازمان‌های پژوهش و فناوری با توسعه ويژگي پیش‌کنشی در خود مي‌توانند به توانايي ويژه‌اي تحت عنوان «چابكي راهبردي» دست يابند. چابكي راهبردي به معناي توانايي اصلاح، نوسازي و بازآفريني سازمان، مدل‌هاي كسب و كار و راهبردهايش در راستاي تطابق با تغييرات محيطي است. در اين مقاله به‌منظور توسعه يك چهارچوب جامع و فراگير براي رسيدن به چابكی راهبردي در سازمان‌هاي پژوهش و فناوری، ابتدا كليه تحقيقات انجام‌شده در زمينه چابكي راهبردي در چند سال اخیر بررسي و پس از تطابق و تعديل آنها با ماهیت، ویژگی‌ها و الزامات سازمان‌های پژوهش و فناوری، در نهايت هفت بعد (عامل كليدي) و سي‌ويك شاخص برای چابكي راهبردي در سازمان‌های پژوهش و فناوری استخراج و تعریف گردید. اين هفت عامل كليدي؛ حساسيت راهبردي، چشم‌انداز واضح و روشن، انتخاب اهداف دانشی فناورانه راهبردي، شناسايي توانمندی‌های كليدي، تصاحب و بهره‌برداری، نوآوري فناورانه مستمر و پیش‌کنشی بودن مي‌باشند. مدل ارائه شده به‌طور توام با رويكرد درون و برون سازماني بوده و مبنايي براي سنجش چابكي راهبردي در سازمان‌های پژوهش و فناوری فراهم می‌آورد. تفاصيل المقالة