هدف از انجام این پژوهش، واکاوی و اعتباریابی الگوی مدیریت استعداد در ظرفیت سازمانی دانشگاهی بود. طرح پژوهش، ترکیبی اکتشافی متوالی از نوع طبقه بندی و روش پژوهش در بخش کیفی فراترکیب بود. داده ها بر اساس 63 پژوهش کیفی که از میان 120 پژوهش از پایگاه های معتبر علمی داخلی و خارجی جستجو و معیارهای شمول مقالات مشخص شده بود استخراج گردید. پس از تجزیه و تحلیل داده ها، 16 مضمون پایه ی مرتبط با مدیریت استعداد احصاء شد. سپس، 16 مضمون پایه در 4 مضمون سازمان دهنده ی سطح اول شامل مدیریت منابع انسانی؛ شایستگی های منابع انسانی؛ مدیریت دانشجویان و مسئولیت های شغلی اعضای هیأت علمی قرار گرفتند و بر آن اساس، شبکه مضامین، ترسیم شد. در بخش کمّی روش پژوهش توصیفی از نوع پیمایشی و متغیرهای پژوهش شامل ابعاد مدیریت استعداد بود. جامعه ی آماری در این بخش شامل مدیران و رؤسای بخش های گوناگون دانشگاه های سراسر کشور بودندکه با استفاده از رویکرد نمونه گیری هدفمند و روش نمونه گیری آگاهی دهندگان کلیدی، 60 نفر به عنوان مشارکت کنندگان پژوهش انتخاب گردیدند. ابزار پژوهش، مقیاس محقق ساخته ی الگوی مدیریت استعداد است که از یافته های مرحله ی کیفی پژوهش بر گرفته شده است. برای تحلیل سؤال آماری نیز از تحلیل عامل تأییدی، همبستگی هر گویه با نمره ی کل و آلفای کرونباخ استفاده شد. نتایج نشان داد که بر مبنای دیدگاه پاسخ دهندگان، مسئولیت های شغلی اعضای هیأت علمی مدیریت منابع انسانی و شایستگیهای منابع انسانی، به ترتیب بیشترین تا کمترین قدرت تبیین را داشته اند. لازم به ذکر است که مدیریت دانشجویان تبیین کننده ی مدیریت استعداد نمی باشد. تفاصيل المقالة