اين پژوهش با هدف بررسی کارآمدی درمان شناختی رفتاری متمرکز بر آسيب بر کاهش علايم جسمی و خلقی کودکان دارای سابقۀ آسيب بين فردی انجام شد. پژوهش حاضر يک مطالعۀ آزمايشي تک موردی همراه با طرح خطوط پايه چندگانه و جامعۀ آن شامل تمامی دانش آموزان ابتدايی (پسر و دختر) در سال تحصيلي 98-99 در شهرستان سقز بود. از طريق نمونه گيری در دسترس تعداد 4 دانش آموز (8-12 ساله) با سابقۀ آسيب بين فردی، به عنوان نمونه انتخاب شدند. فرم والد و کودک پرسشنامه رويدادهای آسيب زای زندگی (LITE-P, LITE-C)، مقياس گزارش کودک و والد از علائم پس ضربهای (CROPS, PROPS) و از مقياس شکايات روان تنی تاکاتا ساکاتا در مرحلۀ خط پايه (A)، دو جلسه اول، دو جلسه ميانی، دو جلسه پايانی و همچنين بعد از پايان مداخله در جلسات پيگيري استفاده شد. در مرحلة آزمايشي (B) هر کدام از اين چهار نفر به طور ميانگين تحت 14 جلسه درمان با پروتوکل TF-CBT به صورت انفرادی قرار گرفتند. برای تجزيه و تحليل داده ها از نرم افزار SPSS-25 و تحليل نموداری، تعيين درصد بهبودی، همچنين شاخص های آمار توصيفی، تحليل واريانس با اندازه گيری مکرر و t همبسته استفاده گرديد. نتايج نشان داد که پيشرفت های بالينی و آماری معني داری در کاهش علائم جسمی و خلقی کودکان و همچنين کاهش علائم اختلال استرس پس از سانحه آنها به دست آمد که در 3 هفته پيگيری هم اين پيشرفت ها حفظ شدند. به اين ترتيب درمان مذکور بر کاهش علائم خلقی و جسمی کودکان داراي سابقۀ آسيب بين فردی مؤثر است. تفاصيل المقالة

پژوهش حاضر با هدف تعیین تأثیر آموزش خودحمایتی بر مهارت‌‌های ارتباطی نوجوانان مبتلا به سرطان با عارضه‌ ریزش مو انجام گرفت. روش پژوهش حاضر از نوع شبه آزمایشی تک آزمودنی همراه با پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری دو هفته و یک‌ ماهه بود. جامعه آماری پژوهش را تمامی نوجوانان 15-12 سال مبتلا به ریزش موی ناشی از شیمی‌درمانی/ رادیوتراپی شهر تهران در سال 1400 تشکیل دادند و گروه نمونه شامل 4 نوجوان مبتلا به ریزش موی ناشی از شیمی‌درمانی/ رادیوتراپی بود که با روش نمونه‌گیری در دسترس و با در نظر گرفتن ملاک‌های ورود، انتخاب شدند. برنامه مداخله‌ آموزش خودحمایتی طی 5 جلسه اجرا شد و افراد نمونه در دو مرحله خط پایه A)) و مرحله آزمایشی B)) به پرسشنامه‌ مهارت‌‌های ارتباطی (عطارها، 1386) پاسخ دادند. برای تحلیل داده‌ها از نرم‌افزار SPSS استفاده شد و نتایج آزمون t نشان داد که آموزش خودحمایتی اثر ماندگاری بر ارتباط مؤثر و مؤلفه‌های آنها برای نوجوانان مبتلا به ریزش موی ناشی از شیمی‌درمانی/ رادیوتراپی دارد. از این ‌رو می‌توان نتیجه گرفت که آموزش خودحمایتی به دلیل آموزش خودآگاهی، مهارت‌‌های ارتباطی و رهبری می‌تواند منجر به ارتقای ارتباط مؤثر نوجوانان مبتلا به ریزش موی ناشی از شیمی‌درمانی/ رادیوتراپی شود. تفاصيل المقالة