صنعت هتل­داری از زیربناهای اساسی توسعۀ گردشگری است، که یکی از نیازهای مهم مدیران هتل­ها شناسایی راه­هایی برا توسعۀ رفتارهای منطبق با برند در کارکنان است. این پژوهش با هدف تعیین تأثیر رهبری برندگرا بر رفتار شهروندی برند، با نقش میانجی تناسب فرد-برند و تعهد به برند انجام شد، که از نظر روش توصیفی-همبستگی است. جامعۀ آماری را 1005 نفر از کارکنان هتل­های پنج ستارۀ شیراز تشکیل دادند، که 278 نفر از طریق روش نمونه­گیری در دسترس انتخاب شدند. به منظور جمع­آوری داده­ها، از پرسش­نامۀ استاندارد رهبری برندگرا، تناسب فرد-برند، تعهد به برند و رفتار شهروندی برند استفاده شد، که روایی آن­ها از طریق روایی محتوایی و روایی سازه، و پایایی آن­ها از طریق آلفای کرونباخ و پایایی مرکب تأیید شد. تحلیل داده‌ها از طریق مدل‌یابی معادلات ساختاری به کمک نرم­افزارهای Amosو SPSS انجام شد. نتايج آزمون فرضيه­ها نشان­دهندة تأثير مستقيم رهبري برندگرا بر رفتار شهروندی برند، تأثير مستقيم رهبري برندگرا بر تناسب فرد-برند، و تأثیر مستقیم رهبری برندگرا بر تعهد به برند بود. همچنين نتايج پژوهش نشان داد كه تناسب فرد-برند و تعهد به برند در تأثير رهبري برندگرا بر رفتار شهروندی برند، نقش ميانجي ايفا مي­كنند. تفاصيل المقالة