هدف از انجام این مطالعه، بررسي وضعيت اختلال در روابط اجتماعي گردشگران با جامعه ميزبان و عوامل اجتماعی مؤثر بر آن است. جامعه آماری شامل شهروندان و گردشگران داخلی است و حجم نمونه، بر اساس فرمول کوکران 676 نفر در نظر گرفته شد از روش نمونه گیری طبقه اي متناسب با حجم برای انتخاب گردشگران و از نمونه گیری خوشه ای برای انتخاب شهروندان استفاده گردید. در این پژوهش ابزار سنجش، پرسشنامه بود و اعتبار آن از طریق اعتبار صوري و پایایی آن با آلفای کرونباخ تأیید گردید. براي تبيين متغير اصلي از تحليل رگرسيون استفاده و در نهایت تحليل مسير مدل نهايي ترسيم شد. همچنين به منظور بررسي مدل و نيز روابط بين متغيرهاي پيش بيني کننده و سازه هاي پژوهش و تعيين سهم وزني ابعاد تشکيل دهنده آن، از مدل سازي معادلات ساختاري استفاده گردید. نتایج نشان داد که در روابط بین گردشگران با شهروندان، در سازه رابطه اجتماعی، بیشترین میانگین مربوط به بعد شدت 17/44 (100-0) و کمترین به بعد قرینگی 37/35 (100-0) است. در روابط بین شهروندان با گردشگران بیشترین میانگین مربوط به بعد قرینگی رابطه و کمترین مربوط به بعد چگالی بود. در روابط گردشگران با شهروندان اختلال زیاد و بسیار زیاد 8/58 درصد، اختلال بینابین 4/23 درصد و اختلال کم و بسیار کم 7/17 درصد حاصل گردید. در روابط شهروندان با گردشگران اختلال زیاد و بسیار زیاد 7/86 درصد، اختلال بینابین 3/8 درصد و اختلال کم و بسیار کم 5 درصد بود و پيشنهاد به ارتقای اعتماد اجتماعی در مناسبات گردشگر ـ ميزبان شده است. تفاصيل المقالة

عدم قطعيت ناشی از پیچیدگی‌های محیطی، پیش بینی آینده را در ارتباط با گردشگران خارجی غیرمسلمان، که اطلاعات مکفی از آن¬‌ها در دسترس نیست، در شهر مشهد با مشكل مواجه کرده است. هدف از این پژوهش، برآورد روند تغييرات حضور گردشگران خارجی غيرمسلمان در شهر مشهد، با استفاده از روش سناریونویسی ‌می باشد. نوع تحقیق کاربردی، روش مورد استفاده تحلیلی ـ کیفی و گردآوری اطلاعات به روش‌‌ مصاحبه¬ای صورت گرفته است. لذا بیست و هفت مصاحبه با کارشناسان حوزه گردشگری از زیرگروه¬‌‌های جامعه¬شناسی، اقتصاد، برنامه¬ریزی و خدمات تخصصی گردشگری در سه مرحله انجام شد. در مرحله اول بر اساس تکنیک دلفی، کارشناسان عوامل مؤثر بر حضور گردشگران خارجی غیرمسلمان را در شهر مشهد بیان نمودند. در مرحله دوم، پیشران¬‌‌های بحرانی بر مبنای دو معیار ‌میزان تأثیرگذاری و عدم قطعیت شناسایی شدند. سپس بر اساس پیشران¬‌‌ها، سناریو‌‌های گردشگری شهر مشهد در دو روند خوش¬بینانه و بدبینانه در خصوص آیندة حضور گردشگران خارجی غیرمسلمان، معرفی شد. یافته¬‌‌های تحقیق نشان داد که در سطح محلی، هوشمند¬سازی گردشگری، اتصال گردشگری مشهد به گردشگری شهر‌‌های اطراف، گسترش تبليغات رسانه¬ای، ارتقاء فرهنگ ميزبانی از گردشگران خارجی و احساس امنيت، از مهم¬ترین پیشران¬‌‌های کلیدی ‌می¬باشند. بنابراین با ارتقاء زیرساخت¬‌‌های فناوری اطلاعات نظیر تجارت الكترونیك، بانكداری الكترونیك، معرفی شهرستان¬‌های اطراف مشهد و جاذبه های گردشگری آن‌‌ها، آموزش فرهنگ ‌میزبانی خصوصا برای کسبه، بازاریان و رانندگان تاکسی، ایجاد پلیس گردشگری و برقراری امنیت در نقاط پرتردد شهری، ‌می توان شاهد حضور بیشتر گردشگران خارجی غیرمسلمان در افق مورد مطالعه بود. تفاصيل المقالة

این پژوهش با هدف بررسی گونه­های اقامتی گردشگران در شهر مشهد انجام شده است. روش پژوهش پیمایش و ابزار مورد استفاده برای جمع­آوری داده­ها پرسش­نامه محقق­ساخته و جامعه آماری تحقیق، گردشگران و زائران بومی شهر مشهد در فصل زمستان سال 1397 بوده است. در این پژوهش به منظور گونه­شناسی مراکز اقامتی به دو شیوه گونه­شناسی کيفی و تاکسونومی عمل شده است. مبنای گونه­شناسی کيفی مراکز اقامتی، هزینه و درجه مرغوبيت محل اقامت است و در شیوه گونه­شناسی کمـّی يا تاکسونومی از تحلیل خوشه­ای دو مرحله­ای استفاده شده است. یافته­های تحقیق نشان داد که اکثریت (97 درصد) گردشگران شهر مشهد جزو گردشگران وفادار محسوب می­شوند که بارها به مشهد سفر کرده­اند. شیوه سفر گردشگران با معيار فردی ـ جمعی، عمدتا به صورت جمعی (81 درصد) و با معيار نهادی ـ خودگردان، عمدتا به صورت خودگردان (68 درصد) است. بر مبنای متغیرهای جمعیت­شناختی و ویژگی­های سفر گردشگران، سه گونه زائران کم­سفر غیرمنفرد (37 درصد)، زائران پرهزینه کوتاه­سفر (36 درصد)، گردشگران کم­هزینه کثیرالسفر (26 درصد) شناسایی گردید. براساس يافته­های اين پژوهش گونه زائر کم­سفر غیرمنفرد در مهمان­پذیر، خانه کرایه­ای، هتل و هتل­آپارتمان درجه سه اقامت داشته­اند. گونه زائر پرهزینه کوتاه­سفر در هتل و هتل آپارتمان و مهمان­پذیر با درجه بالا و گونه گردشگر کثیرالسفر کم­هزینه، در خانه اقوام یا خانه شخصی اقامت نموده­اند. تفاصيل المقالة