<p>هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی اصلاح سوگیری شناختی نسبت به نشانه&zwnj;های سیگار بر تصمیم&zwnj;گیری مخاطره&zwnj;آمیز و کنترل مهاری در افراد سیگاری اجرا گردید. روش&zwnj;: تحقیق حاضر به شیوه آزمایشی و با استفاده از طرح پیش&zwnj;آزمون-پس&zwnj;آزمون همراه با گروه کنترل اجرا گردید. جامعه آماری پژوهش شامل کارمندان سیگاری شاغل در ادارات دولتی شهر بوشهر در سال 1399 بودند. نمونه پژوهش شامل 40 نفر از کارمندان مذکور بودند که با استفاده از روش گمارش تصادفی در دو گروه 20 نفری آزمایش و کنترل قرار گرفتند. اعضای گروه آزمایش در برنامه 8 هفته&zwnj;ای اصلاح سوگیری شناختی نسبت به نشانه&zwnj;های سیگار کشیدن شرکت نمودند. داده&zwnj;ها به&zwnj;وسیله آزمون خطرپذیری بادکنکی، پرسش&zwnj;نامه کنترل مهاری و نرم&zwnj;افزار تکلیف کاوش نقطه، در دو مرحله قبل و بعد از مداخله، جمع&zwnj;آوری گردید و برای تجزیه &zwnj;و تحلیل داده&zwnj;ها از تحلیل کوواریانس استفاده شد. یافته&zwnj;ها: نتایج تحقیق نشان داد که مداخله معطوف به اصلاح سوگیری شناختی نسبت به نشانه&zwnj;های سیگار باعث کاهش معنی&zwnj;دار تصمیمات مخاطره&zwnj;آمیز (01/0 p&gt;) و افزایش کنترل مهاری (01/0 p&gt;) در گروه آزمایش، در مقایسه با گروه کنترل گردید. نتیجه&zwnj;گیری: با توجه به نقش موثر مداخله اصلاح سوگیری شناختی بر کاهش تصمیم&zwnj;گیری مخاطره&zwnj;آمیز و هم&zwnj;چنین افزایش کنترل مهاری می&zwnj;توان از آن در کاهش مشکلات شناختی و هیجانی افراد سیگاری بهره برد.</p> تفاصيل المقالة