نشانگرهای آب و هوایی و جغرافياي ديرينه در توالی تریاس بالايي گروه شمشک البرز مرکزی
الموضوعات :محمدرضا نائیجی 1 , ایرج مغفوری مقدم 2 , محبوبه حسینی برزی 3 , بهمن سلیمانی 4
1 - دانشگاه لرستان
2 - دانشگاه خوارزمی
3 - دانشگاه شهید بهشتی
4 - پژوهشگاه صنعت نفت
الکلمات المفتاحية:
ملخص المقالة :
نهشته‌های تریاس پسین گروه شمشک البرز مرکزی در نواحی عمارت در 30 کیلومتری جنوب آمل و در امام‌زاده هاشم در 50 کیلومتری شمال شرق تهران برای برخی از شاخص‌های آب و هوایی و جغرافیای دیرینه مورد بررسی قرار گرفتند. داده‌ها شامل 10 نقطه‌شماری ماسه‌سنگ‌ها، 13 تجزيه اكسيدهاي اصلي، 8 گونه و جنس فسیل‌های گیاهی و 4 گونه پالینومورف بودند. داده‌های سنگ‌شناسی و شیمیایی منحصر به نهشته‌های تریاس پسین بودند.حوادث مهم تریاس پسین مانند خشکسالی‌های نورین بالايي و رتین میانی از طریق وجود ژیپس‌ها ردیابی شدند. این پژوهش بیان می‌دارد که آشکارا نشانه‌های سنگ‌شناسی در تطابق با حوادث جهانی یاد شده هستند و می‌توانند مبنای خوبی برای کنترل کردن سایر داده‌های سنی از نظر فسیل‌شناسی باشند. همچنین کاوش در جنس و گونه‌های فسیل‌های گیاهی دلالت به این دارد که منطقه مورد مطالعه، تفاوت چندانی از نظر آب و هوایی با مناطق خیلی شمالی‌تر مانند سیبری ندارد. شناسایی پالینومورف‌ها نشان داده که بیشتر آنها از انواع هیگروفیتیک و مزوفیتیک هستند و منشا برخی از آنها شناخته‌تر و متعلق به برخی از سرخس‌ها هستند. داده‌های حاصل از نقطه‌شماری حکایت دارد که منشا رسوبات از خشک تا نیمه‌مرطوب بوده است. بررسی‌های این مطالعه نیز بیانگر ارتباط زمینی منطقه البرز با اورازیا به دلیل حادثه کوهزایی کیمیرین و جوش‌خوردن خرده قاره کیمیریا با اورازیا با استفاده از شواهد فسيل گياهي است.
