بررسی رابطه بین سرمایه اجتماعی و توسعه پایدار محلات شهر اهواز مطالعه موردی: محلات کیانپارس و لشکرآباد
الموضوعات :بابک محمدی آوندی 1 , آزیتا رجبی 2 , ناصر اقبالی 3
1 - تهران
2 - تهران مرکزي
3 - دانشگاه آزاد واحد تهران مرکزی
الکلمات المفتاحية: سرمایه اجتماعی توسعه پایدار کیانپارس لشکرآباد اهواز,
ملخص المقالة :
سرمایه اجتماعی به عنوان یکی از مهمترین عوامل و بازوهای اجرایی در هر کشوری نقش به سزایی در توسعه پایدار هر منطقه‌ای دارد. بنابراین پرداختن به جنبه‌های مختلف سرمایه اجتماعی اهمیت زیادی در مطالعات توسعه شهری پیدا کرده است. سرمایه اجتماعی همان شيوه تعامل مردم با يکديگر، نحوه و ميزان مشارکت آنها در امور مدنی و باورها و ارزش‌های مشترک آنها می‌باشد که می‌تواند در کاهش زمان و هزینه‌های اقتصادی و اجتماعي تأثیر به سزايي داشته باشد؛ از اين رو، مفهوم سرمايه اجتماعي (در کنار سرمايه طبيعي؛ اقتصادي و انساني) مطرح شده که شامل نهادها، روابط؛ نگرش‌ها و ارزش‌هایی است که تعامل مردم را هدايت می‌کند. این تعاملات انسانی در مناطقی که اختلاف نژادی و عقیدتی وجود دارد با چالش‌هایی روبرو خواهد بود که شهر اهواز نیز از این قاعده مستثنی نیست. بنابراین، در این مطالعه به بررسی ارتباط بین سرمایه اجتماعی و توسعه پایدار دو محله کیانپارس و لشکرآباد پرداخته است. تحقیق حاضر یک مطالعه موردی و به روش توصیفی- تحلیلی و همبستگی است و از ابزار پرسشنامه استفاده شده است. نتایج این مطالعه نشان می‌دهد که مقدار پیرسون در این رابطه 0.891 و جهت رابطه نیز مثبت است؛ همچنین میزان Sig رابطه 0.00 است که کوچک‌تر از 0.1 است؛ بنابراین رابطه این دو متغیر از نظر آماری با سطح اطمینان 99% معنادار است.
1. احدنژاد روشتی، محسن؛ یاری¬قلی، وحید، اوجاقلو، روح¬الله (1393)، نقش سرمایه اجتماعی در توسعه پایدار محلی (مورد مطالعه: محله نارمک تهران). مجله مطالعات جامعه‌شناختی شهری، سال چهارم، شماره دوازدهم، صفحه 25 تا 50؛
2. اذانی، مهري (1380)، توسعه پایدار شهري: مورد شهر اصفهان، رساله دکتري، دانشگاه اصفهان، گروه جغرافیا؛
3. امکچی، حمیده (1383)، شهرهای میانی و نقش آنها در چارچوب توسعه ملی، تهران، مرکز مطالعات و تحقیقات شهرسازی و معماری ایران، چاپ اول، 150 صفحه؛
4. برآبادی، محمود (1384). الفبای شهر (مجموعه مقالات ماهنامه شهرداری‌ها)، تهرانش، سازمان شهرداری‌ها و دهیاری‌های فنی؛
5. بورديو، پير (1384)، نظريه کنش، دلايل عملي و انتخاب عقلاني، ترجمه مرتضي مردی‌ها، تهران، انتشارات نقش و نگار؛
6. پاپلی¬یزدی، محمدحسین؛ رجبی¬سناجردی، حسین (1382)، نظریه‌های شهر و پیرامون، تهران، انتشارات سمت؛
7. پانتام، رابرت (1380)، دموکراسي و سنت‌های مدني، ترجمه محمدتقي دلفروز، انتشارات سلام، چاپ اول، تهران؛
8. پرانک، ژان و محبب¬الحق، علي (1380)، گزارش لايحه پيش زمينه توسط توسعه پايدار، مجموعه پژوهش‌های محیط‌زیست، دانشگاه تهران؛
9. پورتس، آلهاندرو(1384)، سرمایه¬اجتماعی و جامعه¬مدنی، مجموعه مقالات سرمایه¬اجتماعی، اعتماد، دموکراسی، نشر شیرازه؛
10. حکمت¬نیا، حسن؛ زنگی¬آبادی، علی(1383)، بررسی و تحلیل سطوح پایداری در محلات شهر یزد و ارائه راهکارهایی در بهبود روند آن، فصلنامه تحقیقات جغرافیایی، شماره 72؛
11. شارع پور، محمود (1380)، فرسايش سرمايه¬اجتماعي و پيامدهاي آن. نشریه نامه انجمن جامعه‌شناسی ايران، شماره 3، صفحه 101 تا 112؛
12. صرافي، مظفر؛ توكلي¬نيا، جميله؛ استادي سيسي منصور (1388)، راهبرد توسعه شهر مبتني بر توسعه پايدار (مطالعه موردي: شهر شبستر)، دوره 7, شماره 22; از صفحه 65 تا صفحه 82؛
13. عباس¬زاده، هادي؛ كرمي، كامران (1390)، سرمايه¬اجتماعي و امنيت ملي پايدار، فصلنامه مطالعات راهبردي، شماره¬1؛
14. فوکوياما، فرانسيس (1379)، پايان نظم، ترجمه غلام¬عباس توسلي، تهران، انتشارات جامعه ایرانيان؛
15. کلمن، جيمز، (1377)، بنیان‌های نظريه اجتماعي، ترجمه منوچهر صبوري، نشر ني تهران؛
16. كاظمي محمدي، سيدمهدي موسوي (1380)، توسعه پايدار شهري: مفاهيم و دیدگاه‌ها. نشریه تحقيقات جغرافيايي، دوره 16, شماره 3 (پیاپي 62)؛ از صفحه 94 تا صفحه 113؛
17. مجتهدزاده، غلام¬حسين (1379)، معني و مفهوم توسعه پايدار در مناطق شهري، كتاب مجموعه مقالات اولين سمينار مديريت توسعه پايدار در نواحي شهري، تبريز: شهرداري تبريز، چاپ اول؛
18. مظفر صرافي، مباني برنامه‌ریزی توسعه منطقه‌ای، سازمان برنامه و بودجه، مرکز مدارک اقتصادي ـ جتماعي، تهران 1379؛
19. موحد، علی (1379)، توسعه پایدار شهری؛ مجله مسکن و انقلاب شماره 9، ص43؛
20. يارمحمدي، محمود (1379)، به¬سوي شهرسازي انسان‌گرا، تهران، شرکت پردازش و برنامه‌ریزی شهري؛
21. Dasgupta, Partha & Serageldin, Ismail,(2004), Social Capital A Multifaceted Perspective;
22. Greve, Arent & Benassi, Mario, (2003), Exploring the contributions of human and social capital to productivity, Hawaii International Conference On System Sciences, January 5-8, Hilton Waikoloa Village, Big Island, Hawaii;
23. Keele, Luke, (2004), macro measures and mechanic of social capital, department of politics and international relations, nueld college and oxford university;
24. Madani pour, (2003), Human resource development, social capital, emotional intelligence: Any link ..., Journal of European Industrial Training; vole, 30; ABI/INFORM Global, pg117;
25. Sabatini, Fabio, (2005), Does Social Capital Improve Labor Productivity in Small and Medium Enterprises, forthcoming International Journal of Management and Decision Making, December. Pg1-29;
26. Memiford, L, (1954), The neighborhood and the neighbor unit, Town planning Review, Vole 24: 256- 70;
27. WCED. (1987), the forms of capital, Handbook of Theory and Research for the Sociology of Education, New York: Greenwood Press: 241-258;
28. Shea, (2004), Social Capital and Productivity, Teaching and Learning Research Programme, pg 1-34.
