شاخصهای تأثیرگذار در شهر خلاق در خلق فضاهای تعاملی شهری (مورد مطالعه: شهر ری)
الموضوعات :منیر میرزایی 1 , عباس ارغان 2 , محمدرضا زند مقدم 3
1 - دانشگاه آزاد سمنان
2 - دانشگاه آزاد سمنان
3 - دانشگاه آزاد سمنان
الکلمات المفتاحية: شهر خلاق, فضا, تعامل, شهر ری, SPSS, Super decision, ANP,
ملخص المقالة :
شهر خلاق می‌تواند نیازها و خواسته‌های جوامع شهری را در ابعاد گوناگون برطرف کند نیازهایی که هریک در رشد شهر تأثیر گذار است فضای شهری زمانی تحقق می‌پذیرد که شخص یا افرادی بخواهند از آن استفاده کنند یا در این فرآیند دخیل باشند و این فرآیند از یک سو به پویایی محیط و از سوی دیگر به بروز طبقه خلاق کمک می‌کندکه عوامل تأثیر گذار (سرمایه انسانی، نوآوری، سرمایه اجتماعی و کیفیت زندگی) به عنوان شاخص‌ها در ایجاد خلاقیت و برنامه ریزی می‌تواند تأثیر گذار باشد که در این تحقیق بطور کلی به آن پرداخته شده است هدف پژوهش حاضر بررسی شاخصهای تأثیر گذار جهت خلق فضاهای تعاملی با تاکید بر شهر خلاق می‌باشد در این راستا با توجه به موضوع پژوهش از روش پیمایش استفاده شده است به لحاظ سطح مطالعه، در دو سطح توصیفی و تبیینی (توصیفی- تحلیلی) استفاده گردید همچنین برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم افزارهای آماری چون SPSS، و نرم افزار Super decision استفاده شده است در سطح توصیفی از جداول یک بعدی، درصد و فراوانی استفاده شده است همچنین در سطح استنباطی نیز برای آزمون فرضیات از آزمون‌های T-Test، تی دو نمونه مستقل، تحلیل مسیر، پیرسون استفاده گردیده است و برای رتبه بندی عوامل مؤثر بر تحقق شهر خلاق از مدل ANP بهره گرفته شده است در نهایت نتایج حاصل از پژوهش نشان داد که سرمایه اجتماعی پیش بینی کننده خوبی برای تبیین و بررسی سطح شهر خلاق در شهر ری می‌باشد.
1. افشانی، سید علیرضا و شیری محمدآباد، حمیده. (1396). نقش سرمایه اجتماعی در ارتقای سلامت اجتماعی زنان شهر یزد، مجله پژوهش‌نامه زنان، سال8، شماره4، صص1-20.
2. بشیر بنائم، یاسر (1390)، جایگاه خلاقیت و شهود در تفکر راهبردی، توسعه انسانی پلیس، سال هشتم، شماره 38، صص 49-29.
3. پوراحمد، احمد؛ حمیدی، اکبر؛ فرهادی، ابراهیم و حسین¬پور، مهدی (1395)، ارزیابی چالش¬ها و فرصت¬های ایجاد شهر خلاق در مناطق ازاد تجاری (مطالعه موردی: منطقه ازاد تجاری ارس)، مطالعات برنامه-ریزی سکونت¬گاههای انسانی، سال یازدهم، شماره 37، صص 18-1.
4. جوادزاده اقدم ،هادی و علوی،سید علی(1395)، تحليل تطبيقي نقش سرمايه اجتماعي در پايداري محلات در بافت های فرسوده و جدید (نمونه موردی :محلات نارمك و يوسف آباد)،نشریه پژوهش و برنامه ریزی شهری ،سال هفتم ،شماره بیست وچهارم،صص104-83.
5. رستگار خالد ،امیر؛ سلماني بیدگلي، مسعود و پاکیده دلشاد، هادی (1395)، بررسی رابطه سرمایۀ اجتماعی و هویت ملّی در شهرهای کرمانشاه و جوانرود ، فصلنامة مطالعات ملي، سال هفدهم، شمارۀ 1، صص133-144.
6. زنگنه شهرکی، سعید؛ فتوحی مهربانی، باقر؛ پور اکرمی، محمد و سلیمان¬زاده، محمدرضا (1395)، تحلیل قابلیت¬ها و جایگاه شهر تهران از نظر تحقق مفهوم شهر خلاق در مقایسه با سایر شهرهای دنیا، مجله جغرافیا و توسعه فضای شهری، سال سوم، شماره 2، شماره پیاپی 5، صص 85-62.
7. سرور، رحیم؛ اکبری، مجید؛ امانی، مریم و طالشی انبوهی، مرضیه (1395)، تحلیل کارایی محلات شهری از لحاظ شاخص¬های شهر خلاق؛ مطالعه موردی: شهر بناب، فصلنامه جغرافیا، انجمن جغرافیای ایران، دوره جدید، سال چهاردهم، شماره 48، صص 351-321.
8. شایان، محسن؛ رئیسی، محمد کریم و محمدی، محمود، (1397)، بررسی تاثیر سرمایه اجتماعی بر ارتقاء شاخص¬های اقتصادی روستاهای شهرستان زرین دشت، مجله مطالعات محیطی هفت حصار، شماره 24، سال6، صص15-28.
9. فدایی، دلناز (1394)، ساماندهی محله کوهسنگی مشهد با تأکید بر اصول شهر خلاق، هفتمین کنفرانس ملی برنامه¬ریزی و مدیریت شهری با تأکید بر راهبردهای توسعه شهری، مشهد.
10. لطفی، صدیقه؛ شهابی شهمیری، مجتبی و نیکبخت، الناز (1395)، امکان¬سنجی کاربست رویکد کلان¬شهرهای شبکه¬ای چندمرکزی خلاق در منطقۀ کلان¬شهری مازندران مرکزی، جغرافیا و توسعه، سال چجاردهم، شماره 43، صص 18-1.
11. مختاری ملک¬آبادی، رضا، مرصوصی، نفیسه، علی¬اکبری، اسماعیل، امینی، داوود (1394) تبیین معیارهای بومی¬سازی شاخص¬های مکانی فضای شهر خلاق با رویکرد ایرانی- اسلامی، فصلنامه مطالعات شهر ایرانی اسلامی، شماره بیست و دوم، صص 39-23
12. مختاری ملک¬آبادی، رضا؛ سقایی، محسن و ایمان، فاطمه (1393)، سطح¬بندی مناطق پانزده¬گانه شهر اصفهان از لحاظ شاخص¬های شهر خلاق با استفاده از مدل¬های برنامه¬ریزی منطقه¬ای، مجله پژوهش و برنامه¬ریزی شهری، سال پنجم، شماره شانزدهم، صص 120-105.
13. ملکی، سعید؛ مرادی¬فر، سمیرا؛ حسین زاده، اکبر(1394)، الویت بندی شاخص های شهر خلاق با استفاده مدل تحلیل شبکه ANP(موردی مطالعه: مناطق شهری 1 و 4 شهر زنجان)، مجله شهر پایدار، دورۀ 2، شمارۀ1، صص22-38.
14. Arbab, E. (2011). Function of Social Capital in Sustainable Urban Development Case. (Thesis). Uppsala University. Retrieved from-http://urn.kb.se/resolve?urn=urn:nbn:se:uu:diva-160854.
15. Comunian, Roberta (2011), Rethinking the Creative City: The Role of Complexity, Networks and Interactions in the Urban Creative Economy, Urban Studies, 48 (6) 1157–1179. DOI: 10.1177/0042098010370626.
16. Durmaz, S. Bahar (2015), “Analyzing the Quality of Place: Creative Clusters in Soho and Beyoglu”, Journal of Urban Design, Vol. 20, No. 1, pp 93-124. DOI: 10.1080/13574809.2014.972348.
17. Kakiuchi, Emiko, (2015), Culturally creative cities in Japan: Reality and Prospects, city, culture and Society 1-8.
18. Shaw, Kate (2014), Melbourne’s Creative Spacees Program: Reclaiming the creative city (if not quite the rest of it), City, Culture and Society, 5, 139-147.
19. Van Rijn, F., Bulte, E., & Adekunle, A. (2013). Social capital and agricultural innovation in SubSaharan Africa. Agricultural Systems,108, pp. 112-122.
20. Vickery, Jonathan. (2011). Beyond the Creative City-Cultural Policy in an Age of Scarcity, For Nade:a Centre for Place-Making, Birmingham, Centre for Cultural Policy Studies,University of Warwick.
21. Wang, x. (2016). An understanding of culture and creative city – the role of culture in creative city planning From Cable Factory to Kalasatama community: the transformation of an obsolete community into a lively cultural hotspot. (Masters Thesis). University of Helsinki. Retrieved from http://hdl.handle.net/10138/161584.
22. Woolcock, M, Narayan, D. (2016). social capital: implications for development theory, research and policy.final version submitted to the worldbank research observer,15,pp1-49.
