ارایه چارچوبی برای اندازهگیری نوآوری باز در سازمان
الموضوعات :
هادی آذرپیرا
1
,
سعید صفری
2
,
امین حبیبی راد
3
1 - کارشناسی ارشد مدیریت صنعتی گرایش تحقیق در عملیات دانشگاه شاهد
2 - دانشیار و عضو هیئت علمی گروه مدیریت صنعتی و کارآفرینی دانشگاه شاهد
3 - استادیار و عضو هیئت علمی گروه مدیریت صنعتی و کارآفرینی دانشگاه شاهد
الکلمات المفتاحية: نوآوری باز, نوآوری باز ورودی, نوآوری باز خروجی, نوآوری باز ترکیبی, اندازهگیری نوآوری باز, روش بهترین-بدترین,
ملخص المقالة :
توسعه نوآوري باز در سازمان، در درجه اول نیازمند تعیین جایگاه سازمان در طیف بازبودن نوآوري است. به این منظور یک چارچوب و ابزار اندازهگیری مورد نیاز است. در این تحقیق پس از مرور ادبیات و احصاء چارچوب اولیه با استفاده از پرسشنامه و روش بهترین-بدترین چارچوب اندازهگیری نوآوری باز در قالب یک معیار کمّی ایجاد و بکار گرفته شد. این معیار کمّی برای اولین بار مقادیر هر دو بعد گستره و عمق را برای هر سه فرایند نوآوری باز ورودی، خروجی و ترکیبی، در یک معیار واحد ترکیب می‌کند. نتایج نشان داد که فرایند ترکیبی بیشترین وزن را به خود تخصیص داده و نوآوری باز ورودی و خروجی به ترتیب در اولویت‌های بعدی قرار دارند. علیرغم وزن بالای فرایند ترکیبی، شرکت در این فرایند نمره پایینی اخذ کرده که باعث پایین آمدن نمره نوآوری باز در کل شده است. تحلیل نمرات نشان می‌دهد که شرکت مورد مطالعه چگونه می‌تواند برای تقویت و توسعه رویکرد نوآوری باز برنامه‌ریزی نماید. به عنوان مثال با تمرکز بیشتر بر اجرای اقدامات مرتبط با فرایند نوآوری باز ترکیبی از قبیل «اتحاد راهبردی» یا «ایجاد یا بهره‌برداری از شبکه ها» تا بتواند نمره نوآوری باز را ارتقا بخشد و از مزایای باز شدن فرایند نوآوری نیز بهره‌برداری نماید.
• Abulrub, A.G. and Lee, J. 2012. Open innovation management: Challenges and prospects. Procedia – Social and Behavioral Sciences,; 41 130-138.
• Al-Belushi, K.I.A., Stead, S.M., Gray, T. and Burgess, J.G. 2018. Measurement of open innovation in the marine biotechnology sector in Oman. Marine Policy.
• Bahemia, H. and Squire, B. 2010. A contingent perspective of open innovation in view product development projects. Druid summer conference on opening up innovation: strategy, organization and technology , June, London, England.
• Bahemia, H., Squire, B. and Cousins, P. 2017. A multi-dimensional approach for managing open innovation in NPD. Int. J. Oper. Prod. Manag. 37 1366–1385.
• Bianchi, M. et al. 2011. Organisational modes for open innovation in the bio-pharmaceutical industry: an exploratory analysis. Technovation 31 22–33.
• Birkinshaw, J., Fey, C.F.J.S. and Management, I. 2001. External sources of knowledge and performance in R&D organizations.
• Chen, J., Chen, Y. and Vanhaverbeke, W. 2011. The influence of scope, depth, and orientation of external technology sources on the innovative performance of Chinese firms. Technovation 31(8) 362-373.
• Cheng, C.C. and Huizingh, E.K. 2014. When is open innovation beneficial? The role of strategic orientation. Journal of product innovation management 31(6) 1235-1253.
• Cheng, C.C. and Shiu, E.C. 2015. The inconvenient truth of the relationship between open innovation activities and innovation performance. Management Decision 53(3) 625-647.
• Chesbrough, H. 2003a. The new imperative for creating and profiting from technology. Harvard Business School Press, Boston.
• Chesbrough, H. 2006. Open innovation: A new paradigm for understanding industrial innovation. new paradigm for understanding industrial innovation.
• Chesbrough, H. and Brunswicker, S.J.S.F.I.f.I.E. 2013. Managing open innovation in large firms.
• Chesbrough, H., Rosenbloom, R.S.J.I. and change, c. 2002. The role of the business model in capturing value from innovation: evidence from Xerox Corporation's technology spin‐off companies. 11(3) 529-555.
• Chesbrough, H., Vanhaverbeke, W. and West, J. 2006. Open innovation: Researching a new paradigm: Oxford University Press on Demand.
• Chesbrough, H.W. 2003b. The Era of Open Innovation. MIT Sloan Management Review 44, No 3 35-41.
• Chesbrough, H.W. and Appleyard, M.M.J.C.m.r. 2007. Open innovation and strategy. 50(1) 57-76.
• Chesbrough, H.W. and Crowther, A.K. 2006. Beyond high tech: Early adopters of open innovation in other industries. R&D Management, 36(3) 229-236.
• Chiang, Y.H. and Hung, K.P. 2010. Exploring open search strategies and perceived innovation performance from the perspective of inter‐organizational knowledge flows. Rd Manag. 40 292–299.
• Chiaroni, D., Chiesa, V. and Frattini, F.J.E.J.o.I.M. 2009. Investigating the adoption of open innovation in the bio-pharmaceutical industry: a framework and an empirical analysis. 12(3) 285-305.
• Chiesa, V., Manzini, R.J.R. and Management, D. 1998. Organizing for technological collaborations: a managerial perspective. 28(3) 199-212.
• Cruz-González, J., López-Sáez, P., Navas-López, J.E. and Delgado-Verde, M. 2015. Open search strategies and firm performance: The different moderating role of technological environmental dynamism. Technovation 35 32-45.
• Dahlander, L. and Gann, D.M. 2010. How open is innovation? Res. Policy 39 699–709.
• Dodgson, M., Gann, D., Salter, A.J.R. and Management, D. 2006. The role of technology in the shift towards open innovation: the case of Procter & Gamble. 36(3) 333-346.
• Ebersberger, B., Bloch, C., Herstad, S.J. and Van De Velde, E. 2012. Open innovation practices and their effect on innovation performance. International Journal of Innovation and Technology Management 9(06) 1250040.
• Enkel, E., Gassmann, O. and Chesbrough, H. 2009. Open R&D and open innovation: Exploring the phenomenon. RD Manag. 39 311–316.
• Fritsch, M. and Lukas, R.J.R.p. 2001. Who cooperates on R&D? 30(2) 297-312.
• Gassmann, O. and Enkel, E. 2004. Towards a theory of open innovation: three core process archetypes. Proceedings of the R&D Management Conference, July, Lisbon, Portugal.
• Gassmann, O., Enkel, E. and Chesbrough, H. 2010. The future of open innovation. R&D Management Journal, 40(3) 213- 221.
• Greco, M., Grimaldi, M. and Cricelli, L.J.E.M.J. 2016. An analysis of the open innovation effect on firm performance. 34(5) 501-516.
• Hagedoorn, J. and Zobel, A.K. 2015. The role of contracts and intellectual property rights in open innovation. Technology Analysis & Strategic Management, 27 (9) 1050-1067.
• Häussler, C. 2010. The economics of knowledge regulation: an empirical analysis of knowledge flows. R&d Management 40(3) 300-309.
• Huizingh, E.K.R.E. 2011. Open innovation: State of the art and future perspectives. Technovation; 31 2-9.
• Hung, K.-P. and Chou, C. 2013. The impact of open innovation on firm performance: The moderating effects of internal R&D and environmental turbulence. Technovation 33(10-11) 368-380.
• Hurmelinna-Laukkanen, P., Olander, H., Blomqvist, K. and Panfilii, V. 2012. Orchestrating R&D networks: Absorptive capacity, network stability, and innovation appropriability. European Management Journal 30(6) 552-563.
• Jones-Evans, D., Gkikas, A., Rhisiart, M. and MacKenzie, N.G. 2018. Measuring open innovation in SMEs. World Scientific. 399-427.
• Keupp, M.M. and Gassmann, O. 2009. The past and the future of international entrepreneurship: a review and suggestions for developing the field. Journal of management 35(3) 600-633.
• Kirchmann, E.M. 1994. Innovationskooperation zwischen Herstellern und Anwendern: Dt. Univ.-Verlag.
• Kobarg, S., Stumpf-Wollersheim, J. and Welpe, I.M. 2019. More is not always better: Effects of collaboration breadth and depth on radical and incremental innovation performance at the project level. Research policy 48(1) 1-10.
• Köhler, C., Sofka, W. and Grimpe, C.J.R.P. 2012. Selective search, sectoral patterns, and the impact on product innovation performance. 41(8) 1344-1356.
• Lane, P.J. and Lubatkin, M.J.S.m.j. 1998. Relative absorptive capacity and interorganizational learning. 19(5) 461-477.
• Laursen, K. and Salter, A. 2006. Open for innovation: the role of openness in explaining innovation performance among UK manufacturing firms. Strateg. Manag. J. 27 131–150.
• Laursen, K. and Salter, A.J. 2014. The paradox of openness: Appropriability, external search and collaboration. Research policy 43(5) 867-878.
• Leiponen, A. and Helfat, C.E.J.S.M.J. 2010. Innovation objectives, knowledge sources, and the benefits of breadth. 31(2) 224-236.
• Lichtenthaler, U. 2008. Open innovation in practice: an analysis of strategic approaches to technology transactions. IEEE Transactions on Engineering Management 55(1) 148-157.
• Lichtenthaler, U. 2009. Outbound open innovation and its effect on firm performance: examining environmental influences. R&d Management 39(4) 317-330.
• Marcello, R., Carroll, G., Vadnerkar, G. and Volini, A. 2015. Executing an open innovation model: Cooperation is key to competition for biopharmaceutical companies. Deloitte Report.
• Mention, A.-L.J.T. 2011. Co-operation and co-opetition as open innovation practices in the service sector: Which influence on innovation novelty? 31(1) 44-53.
• Mina, A., Bascavusoglu-Moreau, E. and Hughes, A. 2014. Open service innovation and the firm's search for external knowledge. Research policy 43(5) 853-866.
• Monsef, S. and Ismail, W.K.W. 2012. The impact of open innovation in new product development process. International Journal of Fundamental Psychology & Social Sciences; 2(1) 7-12.
• Mortara, L., Napp, J., Slacik, I. and Minshall, T. 2009. How to implement open innovation: Lessons from studying large multinational companies. University of Cambridge.
• Mowery, D.C., Oxley, J.E. and Silverman, B.S.J.S.m.j. 1996. Strategic alliances and interfirm knowledge transfer. 17(S2) 77-91.
• Naqshbandi, M.M. 2016. Managerial ties and open innovation: examining the role of absorptive capacity. Management Decision 54(9) 2256-2276.
• Nonaka, I. and Takeuchi, H. 1995. The knowledge creation company: how Japanese companies create the dynamics of innovation. Oxford University Press, New York.
• Oltra, M.J., Flor, M.L. and Alfaro, J.A. 2018. Open innovation and firm performance: the role of organizational mechanisms. Business Process Management Journal 24(3) 814-836.
• Othman Idrissia, M., Amaraa, N., Landrya, R.J.J.o.t.m. and innovation 2012. SMEs’ degree of openness: the case of manufacturing industries. 7(1) 186-210.
• Popa, S., Soto-Acosta, P. and Martinez-Conesa, I. 2017. Antecedents, moderators, and outcomes of innovation climate and open innovation: An empirical study in SMEs. Technological Forecasting and Social Change 118 134-142.
• Presenza, A., Abbate, T., Meleddu, M. and Cesaroni, F.J.I.S.B.J. 2017. Small-and medium-scale Italian winemaking companies facing the open innovation challenge. 35(3) 327-348.
• Rangamiztousi, A. and Ismail, K. 2015. A conceptual framework for the effect of open innovation practices on innovation performance. Journal of Basic and Applied Scientific Research 5(12) 16-29.
• Rezaei, J. 2016. Best-worst multi-criteria decision-making method: Some properties and a linear model. Omega 64 126-130.
• Rohrbeck, R., Hölzle, K. and Gemünden, H.G. 2009. Opening up for competitive advantage–How Deutsche Telekom creates an open innovation ecosystem. R&d Management 39(4) 420-430.
• Rothwell, R. 1994. Towards the fifth-generation innovation process. Int. Mark. Rev. 11 7-31.
• Sandulli, F.D., Fernandez-Menendez, J., Rodriguez-Duarte, A. and Lopez-Sanchez, J.I.J.M.D. 2012. Testing the Schumpeterian hypotheses on an open innovation framework. 50(7) 1222-1232.
• Santoro, M.D. and Chakrabarti, A.K.J.I.T.o.E.M. 2001. Corporate strategic objectives for establishing relationships with university research centers. 48(2) 157-163.
• Schmoch, U. 2007. Double-boom cycles and the comeback of science-push and marketpull. Res. Policy 36 100-1015.
• Schroll, A. and Mild, A. 2012. A critical review of empirical research on open innovation adoption. Journal für Betriebswirtschaft 62(2) 85-118.
• Sisodiya, S.R., Johnson, J.L. and Grégoire, Y. 2013. Inbound open innovation for enhanced performance: Enablers and opportunities. Industrial Marketing Management 42(5) 836-849.
• Sofka, W., Grimpe, C.J.R. and Management, d. 2010. Specialized search and innovation performance–evidence across Europe. 40(3) 310-323.
• Spithoven, A.J.I.J.o.T.M. 2013. Open innovation practices and innovative performances: an international comparative perspective. 62(1) 1-34.
• Teplov, R.J.A.U.L. 2018. A holistic approach to measuring open innovation: contribution to theory development.
• Torres, L.T.R., Ibarra, E.R.B. and Arenas, A.P.L. 2015. Open innovation practices: a literature review of case studies. Journal of Advanced Management Science Vol 3(4).
• Tsai, C.-T. and Liao, W.-F.J.I.j.o.i.m. 2014. A framework for open innovation assessment. 18(05) 1450040.
• Van de Vrande, v., P.J. de Jong, J., Vanhaverbeke, W. and de Rochmont, M. 2009. Open innovation in SMEs: Trends, motives and management challenges. Technovation; 29 423-437.
• Von Hippel, E. 1988. The Sources of Innovation. Oxford University Press. Cambridge University Press, Nueva York.
• West, J., Salter, A., Vanhaverbeke, W. and Chesbrough, H. 2014. Open innovation: the next decade. Res. Policy 43 801–811.
• Zhang, S. et al. 2018. Open innovation and firm performance: Evidence from the Chinese mechanical manufacturing industry. Journal of Engineering and Technology Management 48 76-86.
• اکبری, م., ذره پرور شجاع, ا., پاداش زیوه, ح. و علیزاده مقدم, ش.ا. 1397. تأثیر نوآوري باز وارد شونده و خارج شونده بر عملكرد نوآوري در شركتهاي فناوری اطلاعات و ارتباطات. فصلنامه مدیریت توسعه فناوری، دوره ششم.
• چسبرو, ه. 1389. پارادایم نوین آفرینش و تجاری سازی. تهران, انتشارات رسا.
• سوزنچی کاشانی, ا., ارجینی, ح. و مقیدنیا, م. 1395. ارائه چارچوبی براي سنجش نوآوري باز در صنایع دفاعی کشور. دانشکده مدیریت و اقتصاد، دانشگاه صنعتی شریف. دانشگاه صنعتی شریف.
MODIRIAT-E-FRDA JOURNAL ISSN 2228-6047 |
A Framework for Measuring open innovation in the organization
Hadi Azarpira, Master of Industrial Management Shahed University, h.a.5924@gmail.com
Saeed Safari, Associate Professor and faculty member of the Department of Industrial Management and Entrepreneurship, Shahid University , Corresponding Author, safari@shahed.c.ir
Amin Habibi Raad , Assistant Professor and faculty member of the Institute of Industrial Management and Entrepreneurship, Shahed University, ahabibirad@yahoo.com
Abstract
Development of open innovation in the organization, primarily requires determining the position of the organization in the spectrum of opennes. For this purpose, a framework and measurement tool is required. In this research, after reviewing the literature a measurement framework for open innovation was developed and applied by questionnaire and best–worst method. This quantitative measure combines the values of both dimensions and depth for each of the three inbound, outbound and Coupled innovation into a single measure. The results showed that the combined gained the most weight and inbound and outbound innovation are in the next priorities, respectively. In spite of the high weight of combined, the company has received low scores in this aspect, which leads to low score in open innovation. The analysis of scores shows how the company can plan to strengthen and develop an open innovation approach. For example , with greater focus on the implementation of innovation related initiatives such as " strategic alliance " or " creating or exploiting the networks " to enhance open innovation scores and exploit the advantages of open innovation.
ارایه چارچوبی برای اندازهگیری نوآوری باز در سازمان
هادی آذرپیرا1، سعید صفری2، امین حبیبی راد3
چکیده
توسعه نوآوري باز در سازمان، در درجه اول نیازمند تعیین جایگاه سازمان در طیف بازبودن نوآوري است. به این منظور یک چارچوب و ابزار اندازهگیری مورد نیاز است. در این تحقیق پس از مرور ادبیات و احصاء چارچوب اولیه با استفاده از پرسشنامه و روش بهترین-بدترین چارچوب اندازهگیری نوآوری باز در قالب یک معیار کمّی ایجاد و بکار گرفته شد. این معیار کمّی برای اولین بار مقادیر هر دو بعد گستره و عمق را برای هر سه فرایند نوآوری باز ورودی، خروجی و ترکیبی، در یک معیار واحد ترکیب می‌کند. نتایج نشان داد که فرایند ترکیبی بیشترین وزن را به خود تخصیص داده و نوآوری باز ورودی و خروجی به ترتیب در اولویت‌های بعدی قرار دارند. علیرغم وزن بالای فرایند ترکیبی، شرکت در این فرایند نمره پایینی اخذ کرده که باعث پایین آمدن نمره نوآوری باز در کل شده است. تحلیل نمرات نشان می‌دهد که شرکت مورد مطالعه چگونه می‌تواند برای تقویت و توسعه رویکرد نوآوری باز برنامه‌ریزی نماید. به عنوان مثال با تمرکز بیشتر بر اجرای اقدامات مرتبط با فرایند نوآوری باز ترکیبی از قبیل «اتحاد راهبردی» یا «ایجاد یا بهره‌برداری از شبکه ها» تا بتواند نمره نوآوری باز را ارتقا بخشد و از مزایای باز شدن فرایند نوآوری نیز بهره‌برداری نماید.
کلیدواژه‌ها: نوآوری باز، نوآوری باز ورودی، نوآوری باز خروجی، نوآوری باز ترکیبی، اندازهگیری نوآوری باز، روش بهترین-بدترین
دریافت مقاله:15/07/1402 پذیرش مقاله: 24/11/1402
مقدمه
درگذشته، سازمانها بیشتر فعالیت‌های نوآورانة خود را درون شرکت اجرا کرده و از آن به عنوان دارایی راهبردی خود حفاظت می‌کردند و در برخی صنایع، ایده‌های نوآورانة شرکت‌ها، مرز و محدودة ورود به بازار بود (Chesbrough, 2003a). امروزه شرکت‌ها به این نتیجه رسیده اند که نه تنها همة ایده‌های خوب از درون سازمان نشأت نمی‌گیرد، بلکه تمام ایده‌های خوب خلق شده در داخل شرکت فقط با اتکا به کانال‌های بازار شناخته شده و جاری شرکت در بیرون به صورتی موفقیت آمیز بازاریابی می‌شوند (Chesbrough and Crowther, 2006). علاوه بر این، سازمانها دیگر به تنهایی توانایی انجام تمامی گام‌های فرآیند نوآوری را ندارند. به این منظور برای افزایش شانس کامیابی در کارزار نوآوری، چاره‌ای جز پیروی از رویکردی بازتر به نوآوری و آمیختن این رویکرد با مدل‌های کسب وکار باز و شفاف وجود ندارد. نوآوری باز پارادایمی است که فرض می‌کند بنگاه‌ها در راه توسعۀ فناورانه خود باید به همان راحتی که از ایده‌های داخلی استفاده می‌کنند، از ایده‌های بیرونی هم بهره‌برداری نمایند و به استفادۀ مناسب از مسیرهای داخلی و بیرونی به سمت بازار جهت بهره‌برداری از ایده‌های توسعه یافته در درون بنگاه بیندیشند (Chesbrough, 2003a).
از طرفی، برای پیاده سازی موفقیت آمیز نوآوری باز و به منظور بررسی و مدیریت روشی که سازمانها به جستجو و استفاده از مشارکت کنندگان در بهبود عملکرد نوآوری خود می‌پردازند، یک چارچوب اندازهگیری با معیار کمی مورد نیاز است. چنین معیاری به سازمانها کمک می‌کند تا میزان باز بودن مطلوب سازمان که باعث افزایش بهره‌وری می‌شود را تعیین و به دقت تنظیم کنند. بررسی پژوهش‌های انجام شده در خصوص مدل‌ها، روش‌ها و چارچوب‌های اندازهگیری نوآوری باز، نشان می‌دهد که اجماعی در خصوص یک چارچوب استاندارد برای اندازهگیری نوآوری باز وجود ندارد و پژوهشگران متناسب با موضوع پژوهش خود از چارچوب‌ها و شاخص‌های متفاوتی بهره برده اند. فقدان مقیاس اندازه گیری یکپارچه مانع سنجش جامع عملکرد و میزان بکارگیری نوآوری باز توسط شرکت‌ها شده، و همین امر منجر به شکل گیری مطالعات پراکنده در این خصوص شده است. به دلیل مفهوم سازی‌ها و رویکردهای اندازه گیری متفاوت در موضوع نوآوری باز، الگوبرداری از نتایج چنین مطالعاتی دشوار است و به نوبه خود مانع تعمیم نتایج و ظهور یک نظریه جامع در خصوص نوآوری باز می‌شود. لذا وجود یک چارچوب جامع و کمی برای اندازهگیری نوآوری باز ضروری می‌باشد.
مفهوم نوآوری باز در برخي صنایع علی الخصوص صنایع الكترونيك که میزان تحقیق و توسعه در آنها زیاد بوده، تغییرات فناورانه در آن بسیار سریع بوده و نرخ نوآوری به شدت بالاست، کاربرد بیشتری دارد. شرکت‌ها و سازمانها برای بقا در این محیط، لازم است نوآوری‌های جدید و مستمر داشته باشند. بنابراین اتکا به ایده‌ها، قابلیت‌ها و امکانات درونی برای نوآوری در محیط امروزی نمی‌تواند به طور کامل پاسخگوی نوآوری مورد نیاز شرکت‌ها باشد، و لازم است شرکت‌ها در جستجوی دانش، اطلاعات و شرکای بیرونی به عنوان منابع ارزشمند نوآوری باشند. در سال های اخیر به دلیل شرایط سیاسی و اقتصادی کشور شاهد کاهش شدید بودجههای تحقیقاتی دولتی بوده ایم. این عامل باعث شده است تامین اعتبارات مورد نیاز پروژه های تحقیقاتی از محل بودجه های دولتی با مشکلات اساسی روبرو شود که باعث افزایش زمان دستیابی به محصولات جدید می‌شود. لذا لازم است روش‌های بازتری را برای تامین اعتبارت تحقیقاتی از منابعی مثل مردم، بانک ها و موسسات مالی، توسعه مشترک محصولات و فناوری های برای کاهش هزینه ها، فروش دانش و فناوری تولیدی به منظور افزایش درآمدها و … در نظر گرفت. از سوی دیگر افزایش عمق تحریم ها به سمت علم، دانش و فناوری باعث شده است که برخی علوم پایه و فناوری های مورد نیاز دیگر به راحتی گذشته در دسترس نباشد و برای اکتساب آنها نیاز است بخش های مختلف با یکدیگر همکاری مشترک نمایند. بنابراین روش سنتی فرایند نوآوری یعنی نوآوری بسته به دلیل بستن مرزهای شرکت به سوی ظرفیت های علمی و تحقیقاتی بیرونی دیگر پاسخگو نیست. بنابراین استفاده از نوآوری باز امری حیاتی است. براي توسعه نوآوري باز در سازمان، در درجه اول نیاز است تا جایگاه فعلی سازمان در طیف بازبودن نوآوري مشخص شود تا بتوان در تبیین راهبرد حرکت به سمت نوآوري باز و پیاده‌سازی آن موفق بود. برای اینکار لازم است ابزار و چارچوبی جامع مورد استفاده قرار گیرد تا همه جوانب نوآوری باز را بسنجد. با توجه به عدم وجود چنین چارچوبی در تحقیقات انجام شده، این تحقیق به دنبال ایجاد و توسعه چنین چارچوبی است.
1- مبانی نظری پژوهش
ادبیات در حال رشد در مورد مفهوم نوآوری نشان می‌دهد ایده‌ها در پنج مرحله یا نسل تکامل یافته است. نسل اول مدل رویکرد خطی است؛ در این رویکرد شرکت‌ها از تحقیق و توسعه به عنوان منبع نوآوری (فشار تکنولوژی) استفاده می‌کردند و فرایند نوآوری به صورت گام به گام از تحقیق و توسعه تا توسعه محصول جدید اتفاق می‌افتاد. رویکرد دوم نیز همانند نسل اول رویکردی خطی است با این تفاوت که منشا نوآوری، نیاز بازار (کشش بازار) بود و لذا تحقیق و توسعه بلند مدت نادیده گرفته می‌شد (Rothwell, 1994, Schmoch, 2007). نسل سوم یک رویکرد ترکیبی از نسل‌های اول و دوم است به این ترتیب که فرایند نوآوری به نیاز بازار و تحقیق و توسعه به صورت همزمان توجه داشت (Rothwell, 1994). نسل چهارم مطالعات به محدودیت‌های مدل‌های پیشین نوآوری اشاره داشتند که به فرایندهای پیوسته نوآوری اصلی وابسته است. در اینجا، فرایندهای توسعه محصول جدید با ادغام همزمان تامین کنندگان، تحقیق و توسعه، بازاریابی و تولید کنندگان انجام می‌شود (Nonaka and Takeuchi, 1995, Rothwell, 1994). نسل پنجم و جدیدترین نسل نظریه نوآوری، رویکرد شبکه ایست که نوآوری باز (OI) نامیده می‌شود. در این رویکرد دانش از طریق مرزهای متخلخل به داخل و به بیرون از شرکت جریان داشته و سبب بهبود کارایی و سرعت فرایند توسعه می‌شود (Bahemia, Squire et al., 2017, Chesbrough, 2003a). در مقابل نوآوری بسته که موفقیت را در گرو اعمال کنترل می‌داند و از سازمانها می‌خواهد خود ایده‌ها را بیافرینند؛ سپس خودشان توسعه دهند؛ بسازند؛ به بازار ببرند؛ توزیع کنند؛ تأمین مالی کنند و خدمات پس از فروش ارائه دهند (چسبرو, 1389)، نوآوری باز از سازمانها می‌خواهد از ایده‌های بیرونی مانند ایده‌های درونی استفاده کنند (Monsef and Ismail, 2012). در سال‌های اخیر نیز پدیده جهانی شدن، افزایش پیچیدگی‌های فناورانه و تحولات محیطی، راهبردی و اقتصادی سبب شده است تا در واحدهای تحقیق و توسعه، سازمانها تمرکز خود را از نوآوری بسته و سنتی برداشته و بیشتر بر مفهوم نوآوری باز متمرکز شوند. (Hagedoorn and Zobel, 2015).
اصطلاح نوآوری باز اولین بار توسط هنری چسبرو (2003a) ارایه شد و عبارتست از: پارادایمی که اعتقاد دارد شرکت‌ها در مسیر توسعه فناوری‌هایشان می‌توانند و باید از ایده‌های بیرونی به همراه ایده‌های داخلی و همچنین مسیرهای داخلی و خارجی به بازار استفاده کنند. بعدا چسبرو و همکاران (2006) مفهوم را اینگونه اصلاح کردند: استفاده هدفمند از جریان دانش درون و بیرون سازمان به منظور تسریع نوآوری درونی و توسعه بازار برای استفاده بیرونی از نوآوری. شکل 1 مدل نوآوری باز و سه مرحله آن را نشان می‌دهد که عبارتند از: تحقیق، توسعه و تجاری‌سازی. قیف نوآوری، از تولید ایده‌ها تا تجاری‌سازی محصولات/فناوری‌ها در بازار، با خط چین نشان داده شده است، که نشان دهنده نشت پذیری مرزها هستند. (Mortara, Napp et al., 2009)