ارائه مدل توسعه منابع انسانی با تمرکز بر بهره وری در سازمان امور مالیاتی کشور با استفاده از رویکرد معادلات ساختاری
الموضوعات :منصور قلی زاده 1 , رشید ذولفقاری زعفرانی 2 , محسن محمدیان ساروی 3
1 - دانشجوی دکتری گروه مدیریت اداری، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن، تهران، ایران
2 - استادیار گروه علوم تربیتی، واحد رودهن، دانشگاه آزاد اسلامی واحد رودهن، تهران، ایران
3 - استادیار و عضو هیئت علمی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شمال ، تهران، ایران
الکلمات المفتاحية: توسعه منابع انسانی, بهره وری, سازمان امور مالیاتی کشور, حداقل مربعات جزئی (PLS),
ملخص المقالة :
توسعه منابع انسانی بخش مهمی از مدیریت منابع انسانی و در واقع به نوعی تکمیل کننده مدیریت منابع انسانی به حساب می آید. گاراوان معتقد است توسعه منابع انسانی از این رو بسیار مهم تلقی می شود که دامنه آن بسیار وسیع تر از مدیریت منابع انسانی می باشد. اولین تلاش ها برای توسعه منابع انسانی، در قرن 18 میلادی و با تاسیس اولین مدرسه فنی آغاز شد. امروز منابع انسانی اصلی ترین دارایی و سرمایه سازمان و عامل اصلی مزیت رقابتی سازمانها عنوان می شود و این منبع تنها سرمایه و دارایی در سازمان می باشد که قابل تقلید نبوده و از ویژگی یکتایی برخوردار می باشد علاوه برآن این منبع از جمله داراییهایست که قابلیت رشد و توسعه دارد و این توسعه تنها از راه یادگیری و دانش حاصل می گردد و توسعه منابع انسانی بر دیدگاه رهبری بر کارکنان برای به دست آوردن دانش، تخصص، تجربه و تصمیم‌گیری کارآمد و مهارت حل مسئله در سازمان تأکید دارد. در این تحقیق با هدف شناسایی متغیرهای تأثیر گذار بر توسعه منابع انسانی با تمرکز بر بهره وری در سازمان امور مالیاتی کشور به روش دلفی از 15 خبره انجام شده است. پس از جمع آوری داده ها و انجام مصاحبه ها و انجام روش دلفی در 2 تکرار و تأیید تست های روایی و پایایی به کمک CVR، بازتاب پذیری و آلفای کرونباخ مدل نهایی در 4 مولفه اصلی، 15 بعد و 53 شاخص احصا شده است. در این میان پویایی گروهی و روحیه تیمی، انگیزه های توفیق طلبی و استعداد سنجی و تکمیل بانک های استعداد از کارکنان، مستندسازی و استمرار در یادگیری، ایجاد انگیزش و توفیق طلبی در میان کارکنان با میانگین وزنی 4.9 از مهمترین عوامل شناسایی شده می باشند. در نهایت مدل ساختاری به روش حداقل مربعات جزئی به کمک نرم افزار PLS با نمونه 251 نفری با ضریب برازش GOF برابر 0.63 مورد تأیید واقع شده است.
1. ابراهیمی پته ویری، ناصر (۱۳۹۸)، بررسی عوامل موثر بر موفقیت مدیریت توسعه منابع انسانی در سازمان ها با رویکرد بهره وری، چهارمین کنفرانس ملی در مدیریت،حسابداری و اقتصاد با تاکید بر بازاریابی منطقه ای و جهانی، تهران - دانشگاه شهید بهشتی، دبیرخانه دائمی کنفرانس
2. اصغري صارم، علي و دانايي فرد، حسنو فاني، علي اصغر و قلي پور، آرين.(1395). واكاوي نقش داستان سرايي سازماني در توسعة منابع انساني؛ كنكاشي در ادبيات پژوهشي. مدیریت دولتی، دوره 8، شماره 1، صص 181-218
3. اکبری، مرتضي و حسیني، سیدمحمود و حجازی، سیدیوسف و رضوانفر، احمد. (1392). اعتبارسنجي مؤلفه های توسعة منابع انساني: مطالعة اعضای هیئت علمي دانشکده های کشاورزی. تحقیقات اقتصاد و توسعه کشاورزی ایران، دوره 44، شماره 4، صص 629-644
4. بیگدلی، محمد و داودی، رسول و کمالی، نقی و انتصار فومنی، غلامحسین. (1397). شناسایی ابعاد و مؤلفه های بهسازی منابع انسانی در آموزش وپرورش به منظور ارائه یک مدل مفهومی. فصلنامۀ پژوهشهای مدیریت منابع انسانی دانشگاه جامع امام حسین (ع)، سال دهم، شماره 2، صص 75-101
5.جمشیدی اوانکی، مینا و میرابی، حمیدرضا. (1389). تئوری های پیشرفته مدیریت، تهران: انتشارات دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران مرکز
6.سید جوادین، سید رضا، حامدحیدری. (1393). بررسی عوام موثر بر توانمندسازی نیروی انسانی در خدمات (بررسی موردی در نظام بانکی). مدیریت دولتی .شماره 2
7. گلرد، پروانه. حیدري، مجتبی. (1395). تاثیر مدیریت توسعه منابع انسانی در افزایش بهره وري نیروي انسانی. فصلنامه تخصصی علمی ترویجی. شماره 5. صص 142-148.
8.محبی، سراج الدین. میر سعیدی، سید حمید رضا. (1396). بررسی جایگاه نقش توسعه منابع انسانی صنعت نفت در پیشبرد ارزش ها و فرهنگ های سازمانی (مطالعه موردی شرکت نفت محمودآباد). فصلنامه مطالعات مدیریت و حسابداری. دوره 3. شماره 2. صص 154-165.
9.مهدی، رضا. شفیعی، مسعود.(1399). الگو و چارچوب راهنما برای دانشگاه نوآور و ارزش آفرین. فصلنامه نوآوری و ارزش آفرینی. دوره 9. شماره 17. صص1-14.
10.آیباغی اصفهانی، سعید. ابراهیمی، الهه. شیخ، رضا.(1399). فرهنگ نوآورانه، زمینه¬ساز بهبود یادگیری سازمانی با بهره گیری از برند سازمانی داخلی (پژوهشی در صنعت نفت ایران). فصلنامه نوآوری و ارزش آفرینی. دوره 9. شماره 17. صص69-84.
11.Brooks, K. and Nafukho, F.M. (2006). Human resource development, social capital, emotional intelligence: any link to productivity? Journal of European Industrial Training, 30 (2):117-28
12.DASH, S., & PATI, U. C. (2018). The Effect of HRD Practices for High-Performance Work Systems: An Empirical Study on IT Industries in India. Revista ESPACIOS, Vol. 39,Number 41
13.Philip, A. A. (2017). The Impact of Human Resources Development on Workers Productivity in Federal Polytechnic Idah, Kogi State Nigeria. Curr Trends Biomedical Eng & Biosci , Volume 8, Issue 2
14.Greer, T. W., & Stiles, A. C. (2016). Using HRD to Support Repatriates A Framework for Creating an Organization Development Strategy for Repatriation. Human Resource Development Review, 15(1), 101-122.
15.Hashi, A. A. & Bashir. (2009). Human capital development from islamic perspective.
16.Knight, J. (2015). Investing in Human Resource Development: Strategic Planning for Success in Academic Libraries. In Advances in Library Administration and Organization (pp. 1-42). Emerald Group Publishing Limited
17.Lyons, R. (2016). Strategic Human Resource Development impact on organizational performance: Does SHRD matter? (Doctoral dissertation, NORTH DAKOTA STATE UNIVERSITY).
18.Mayes, Bronston. T and Finney, Treena Gillespie and Johnson, Thomas.W and Shen, Jie and Yi, Lin, (2017), The effect of human resource practices on perceived organizational support in the People’s Republic of China, The International Journal of Human Resource Management, Vol 28, Pp 1-30.
19.Oswick, C. (2015). Guest Editorial Engaging With Employee Engagement in HRD Theory and Practice. Human Resource Development Review, 1534484314558743
20.Otoo, F N K , (2019) "Human resource development (HRD) practices and banking industry effectiveness: The mediating role of employee competencies", European Journal of Training and Development, Vol. 43 Issue: 3/4, pp.250-271, https://doi.org/10.1108/EJTD-07-2018-0068
21.SUDARAT P, SANTIDHORN P (2017). The Human Resource Development in the Learning Organization for the Organizational Development. International Journal of Business and Economic A airs (IJBEA). 2(3), 183-192.
22.Tam, P. T. (2017). Determinants Affecting Human Resource Development of Small and Medium Enterprises in Dong Nai Province. Social Science Learning Education Journal, 2(01).
23.Vanhala, Mika . Ahteela, Riikka (2010). The effect of HRM practices on impersonal organizational trust. Management Research Review, Vol. 34 Iss: 8, 869 – 888
