تقلیل اثر مُدالیتة حسی بر ادراک زمان
الموضوعات :محمدعلی نظری 1 , حسن صبوری مقدم 2 , رضا خسرو آبادی 3 , حسین سپاسی مقدم 4 , سید شهریار عرب 5
1 - دانشگاه تبریز
2 - دانشگاه تبریز
3 - دانشگاه شهید بهشتی
4 - دانشگاه تبریز
5 - دانشگاه تربیت مدرس
الکلمات المفتاحية: پردازش شناختی و حسی, مدالیته حسی, روش سایکوفیزیک, ادراک زمان, روش محرک ثابت,
ملخص المقالة :
در حیطة سایکوفیزیک، در مورد اینکه هنگام ارائة یک محرک تکراری، چه عاملی باعث انقباض زمان و هنگام ارائة یک محرک غیرتکراری یا تازه، چه عاملی باعث انبساط زمان می گردد، تبیین روشنی از سهم ویژگیهای زمانی و غیرزمانی عرضه نشده است. در این پژوهش، با بررسی 48 آزمودنی در قالب 3 آزمایش، تلاش گردید تا در مقابل ویژگیهای غیرزمانی، نقش خالص ویژگیهای زمانی که کمتر مورد توجه قرار گرفته است، مورد بررسی قرار گیرد. در آزمایش 1 و 3، داده ها به وسیلة تحلیل واریانس با اندازه های مکرر روی داده های «تکلیف ادبال زمان» بررسی شدند و در آزمایش 2 نیز داده ها به کمک تابع روانسنجی افتراق زمان، تحلیل گردیدند. آزمایش 1 نشان داد که با اِعمال تغییر روی ویژگی های زمانی بین محرک های تکراری ـ غیرتکراری و به کمک کمکردن دخالتِ ویژگی های غیرزمانی، میتوان تنها در سیستم شنوایی و در یک محدودة تقریبی از آستانة افتراق، به ترتیب باعث انقباض و انبساط زمان شد. در آزمایش 2، محاسبات تکمیلی برای اصلاح برآورد اندازة مناسب آستانه انجام گردید. آزمایش 3 نشان داد که با اِعمال تغییرات مناسب در آستانة افتراق، می توان همزمان در هر دوی این مدالیته ها به صورت همسو، اثرهای مرتبط با تکراری/ غیرتکراری بودن محرک بر ادراک زمان را ایجاد کرد.
