روش‌شناسی ارتباطی: مشارکت در ارزیابی تأثیرات اجتماعی در پژوهش‌های روان شناختی
الموضوعات :صاحب ایمانی 1 , دیرک ون روی 2 , لیز تاد 3 , محمدحسین مدنی 4 , شهربانو ناصر 5
1 - مدیریت بازرگانی، واحد بین الملل خرمشهر، خلیج فارس، دانشگاه آزاد اسلامی خرمشهر، ایران
2 - دانشگاه ملی استرالیا
3 - دانشگاه نیوکاسل
4 - دانشگاه صنعتی مالک اشتر
5 - مترجم
الکلمات المفتاحية: ارزیابی تأثیر, روش‌شناسی ارتباطی, پژوهش‌های روان¬شناختی, تأثیر اجتماعی و روش‌ها,
ملخص المقالة :
در اثر پژوهش‌ها، روش‌های مختلفی برای پایش و ارزیابی بهبودها در جامعه بسط و توسعه یافته است. این روش‌های ارزیابی شامل شاخص‌هایی برای گردآوری شواهد کمی و کیفی تأثیر اجتماعی علمی است که در کوتاه‌مدت، میان‌مدت و بلندمدت به دست آمده است. در روان شناسی، تأثیر پژوهش‌ها عمدتاً پس از چاپ نتایج آنها در نشریه های علمی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است؛ اما روش‌های ارزیابی تأثیر اجتماعی پژوهش‌های روان شناختی کمتر شناخته شده است. ارزیابی تأثیر در حوزه‌های روان شناسی تربیتی و روان شناسی سازمانی، هم‌افزایی‌هایی را با رویکردهای پایین به بالا ارائه می‌دهد که صدای شهروندان و ذی نفعان را در تجزیه و تحلیل‌ها لحاظ می‌کنند. بدین ترتیب روش‌شناسی ارتباطی نیز به عنوان یک روش مفید برای ارزیابی تأثیر اجتماعی پژوهش پدیدار می‌شود. هرچند روش‌شناسی ارتباطی، تأثیرات اجتماعی را در علوم اجتماعی به شکل گسترده‌ای تشریح کرده است، دانسته‌های ما درباره چگونگی استفاده از آن و تأثیرات به دست آمده در پژوهش‌های روان شناختی، اندک است. این مقاله، موضوع چگونگی دستیابی به تأثیر اجتماعی در روان شناسی را از طریق روش‌شناسی ارتباطی بیشتر بازمی‌کند و به‌طور ویژه بر مبانی نظری روش‌شناسی ارتباطی، اصول پژوهش‌های روان شناختی و برخی اقدامات مهم در اجرای روش‌شناسی ارتباطی در رابطه با طراحی کمیته‌های مشورتی، کارگروه‌ها و جلسات عمومی در پژوهش، متمرکز است. علاوه بر این مقاله حاضر نشان می‌دهد که چگونه روش‌شناسی ارتباطی در موارد گویا در پژوهش‌های روان شناسی به اجرا درآمده است. مقاله را با نتیجه‌گیری و توصیه‌هایی برای بررسی بیشتر شیوه‌هایی که تأثیرات اجتماعی پژوهش روان شناختی را به وسیله روش‌شناسی ارتباطی امکان‌پذیر می‌سازد، به پایان می‌بریم.
