شناسایی و اولویت‌بندی موانع بهره‌مندی موثر از مکانیسم‌های کنوانسیون تغییرات اقلیم سازمان ملل با تاکید بر آموزش سازمانی بر اساس مدل سه شاخگی
الموضوعات :سمیه عریان 1 , سید محمد شبیری 2 , مهران فرج اللهی 3
1 - دانشگاه پیام نور
2 - دانشگاه پیام نور
3 - دانشگاه پیام نور
الکلمات المفتاحية: آسیب شناسی سازمانی, آموزش محیط زیست, تغییر اقلیم, تحلیل موانع, مدل تفسیری – ساختاری,
ملخص المقالة :
هدف کلی این پژوهش، شناسایی و اولویت‌بندی موانع بهره‌مندی موثر از مکانیسم‌های کنوانسیون تغییرات اقلیم سازمان ملل متحد با تاکید بر آموزش سازمانی بر اساس مدل سه شاخگی، اولویت‌بندی آن‌ها و بررسی نحوه تاثیرگذاری این موانع است. پژوهش حاضر به لحاظ هدف، اکتشافی و از نظر ماهیت موضوعی، کاربردی - توسعه‌ای و روش بررسی آن نیز توصیفی تحلیلی است. همچنین نحوه گردآوری داده‌ها با روش آمیخته کمی و کیفی از طریق مطالعات کتابخانه‌ای و میدانی است که از طریق مصاحبه با 40 نفر از خبرگان و متخصصان آشنا با انواع مکانیسم‌های مالی و غیرمالی کنوانسیون تغییرات اقلیم به صورت نیمه‌ساختاریافته هدفمند و تکمیل پرسشنامه محقق‌ساخته انجام شده است. در مرحله اول با مطالعات اسنادی و نتایج مصاحبه با خبرگان با روش کدگذاری باز، 212 مقوله به عنوان موانع شناسایی شد که بر اساس مدل سه شاخگی در سه گروه عوامل محتوایی (رفتاری)، زمینه‌ای و ساختاری طبقه‌بندی گردیدند. سپس با حذف موارد تکراری و بررسی موارد مرتبط با موضوع پژوهش، 44 گزاره پرسشنامه استخراج شد که با انجام روایی محتوایی، 36 گزاره انتخاب و پایایی آن با آلفای کرونباخ 812/0 تأیید گردید و اولویت‌بندی آسیب‌ها، از طریق روش دلفی فازی انجام شد. نحوه تأثیرپذیری موانع شناسایی شده با استفاده از تکنیک MICMAC و ISM نیز صورت گرفت. یافته‌ها بیانگر آن است که بعد از قوانین و مسائل حقوقی ملی و بین‌المللی، آموزش در سطح دوم تاثیرگذاری قرار دارد. در بین مولفه‌های آموزش، نبود فرآیند مناسب نیازسنجی آموزشی برای سطوح و مخاطبین مختلف، کمبود مدرسان آشنا به مکانیسم‌ها و کمبود محتواهای مناسب آموزشی از جمله مسائل اولویت‌دار تعیین شد.
Seif A. Educational Psychology.2002.Tehran: Payam Noor University Publication.
2- Abtahi H. Training and Development of Human Capitals. 2004. Tehran: Pooyand
Publication. 3- Babazadeh A, Ghahremani M. Akbari, M. Learning Organization as a foundation for Environmental Education. Journal of Environmental Education and Sustainable Development.2013. (2):69-78
4- UNCED. Agenda 21 and United Nations Conference on Environment and Development 1992.New York:UN.
5- Frantz C M, Mayer F.S. The importance of connection to nature in assessing environmental education programs. Evaluating Environmental Education.2014; (41): 85–89.
6- Mohanty S, Mohanty B. Global Climate change: a cause of concern. National Academy Science Letters.2009; 32(5):149–156.
7- Hamilton L.C. Education, politics and opinions about climate change evidence for interaction effects. Climatic Change.2011; 104 (2): 231-242.
8- Michaelowa, A..Determination of baselines and additionality for the CDM: A crucial element of credibility of the climate regime, in Yamin, F. (ed.), Climate change and carbon markets – A
handbook of emissions reduction mechanisms. 2005. London: Earthscan. 9- Schipper E L. Conceptual History of Adaptation in the UNFCCC Process .2006; 15(1(: 82-92.
10- Rahman S M. Kirkman G A. Costs of certified emission reduc-tions under the Clean Development Mechanism of the Kyoto Protocol. Energy Economics.2015; (47(:129–141.
11- UNFCCC. A Guide to the UNFCCC and its Processes. 2017. Available at
http://bigpicture.unfccc.int/content/mitigation.html. 12- Iran’s Department of Environment. Intended Nationally Determined Contribution.
2015. UNFCCC. Available at: http://www.unfccc.int/submissions/INDC/Published%20Documents/Iran/1/INDC%20Iran%20Final%20Text.pdf.
13- Department of Environment. Third National Communication to United Nations Framework Convention on Climate Change. 2017. Tehran: Department of Environment, 2017. #3Available at http://climate-change.ir/%D9%81%D8%A7%D8%B1%D8%B3%DB%8C_2234.html 14- The Expediency Discernment Council. Islamic Republic of Iran’s Environmental Policies.2016. Available at http://81.91.157.27/DocLib2/
15- UNFCCC. CDM Insights.2018. retrieved from: http://cdm.unfccc.int/Statistics/Public/index.html/7 pm, Jan 31,2018.
16- National Climate Change office of Iran’s Department of Environment,Joint Implementation Mechanism. 2017. Available at http://climate-change.ir -(JCM)_2202.html
17- UNEP Risoe. Understanding the Concept of Nationally Appropriate Mitigation Action, 2013. Denmark: UNEP Risø Centre.
18- ECOFYS. NAMA Database.2018. Retrieved from: http://www.nama-database.org/index.php/Main_Page10pm, Nov 12, 2018.
19- GCF. GCF Handbook: Decisions, Policies, and Frameworks. 2018. retrieved from: https://www.greenclimate.fund/documents/20182/296788/GCF_Handbook__Decisions__Pol
icies_and_Frameworks__updated_April_2018_.pdf/ 20- GCF. The latest information of climate funds.2018. Retrieved from10pm, Oct 29, 2018.
21- UNFCCC. Adaptation Fund. 2018. Retrieved from http://unfccc.int/cooperation_and_support/financial_mechanism/adaptation_fund/items/365
9.php12pm, Feb 29, 2018. 22- Agrawala S. Carraro M. Kingsmill N. Lanzi E. Mullan M. Prudent R G. Private Sector
Engagement in Adaptation to Climate Change: Approaches to Managing Climate Risks.2011. OECD Environment Working Papers (39). OECD Publishing. 23- AF.Adaptation Fund Projects .2018. retrieved fromhttps://www.adaptation-
fund.org/projects-programmes/11pm, March 23,2018 24- GEF. GEF Projects and Funding.2018. retrieved from
https://www.thegef.org/gef/gef_projects_funding 11pm, Feb18,2018 25- UNEP. The Climate Technology Centre and Network (CTCN).2018. retrieved
from:http://www.unep.org/climatechange/ctcn 26- UNFCCC. Capacity Building.2018. retrieved from https://unfccc.int/topics/capacity-#3building/workstreams/capacity-building-portal 27- Iran’s department of Environment. National strategic Plan on Climate #3Change.2017.Tehran: Hak Publication. 28- Nasseri M .Ahadi M.S. Assessment of the Islamic Republic of Iran's Policy on Climate
Change. Strategy socio-cultural.2017; 5(21): 23-50.
29- Fathi Vajarghah K. In service Training Planning.2011.Tehran:Samt Publication. 30- Shams mourkani G, Safayi Nasab M. Fatemi Sefat A. Studying the Challenges of Training and Development of Human Resources Based on Three Branches Model, CaseStudy:Fajr
Insustry), Journal of Training and Development of Human Resources.2016; (7):75-100. 31- Mobini Dehkordi A. Keshtkar Haranaki M. Analyzing the Effects of Three-Dimensional Model on Social Innovation: A Case Study of a Company in Iran's Automotive Industry.
Innovation Management Journal. 2015; 3 (4):57-75. 32- Mirzaee H. Sarlak M.A. Organizational Epistemology: The Evolution of Doctrine and
Management Applications, Peik Paeez Journal.2005; (11):69-78. 33- Linstone H. A. Turoff M. The Delphi Method: Techniques and Applications.2002. NJ:
New Jersey Institute of Technology. 34- David W.M. An Introduction to the Application of interpretive Structural Modelling”.
Proceedings of the IEEE, 1975; 63(3) 397-404. 35- Rajesh A. Nikhil D. Vivek S. Interpretive Structural Modelling (ISM) approach: An
Overview. Research Journal of Management Sciences. 2013; (2): 3-8. 36- Firuzjaeyan A. Firuzjaeyan M. Hashemi Petroodi H. Gholamrezazadeh F . Applying Techniques of Interpretive Structural Modeling (ISM) in Tourism Studies (A Pathological Approach). Tourism Planning and Development Magazine.2013; (6):129-159.
37- Atashsouz A. Feyzi K. Kazazi A. Olfat L. Interpretive structural modeling for relationships between risks in the supply chain of the petrochemical industry in Iran. Industrial Management
Journal.2015; (14):39-63.
