ارتقاء کیفیت آموزش منابع انسانی آموزش عالی با تأکید بر تولید و ساخت سرمایه اجتماعی
الموضوعات :
سودابه حسن زاده بارانی کرد
1
(دانشگاه شهید بهشتی)
ابراهیم صالحی عمران
2
(دانشگاه مازندران)
الکلمات المفتاحية: سیاست‌گذاری آموزشی سرمایه اجتماعی توسعه منابع انسانی آموزش عالی,
ملخص المقالة :
یکی از سیاست‌گذاری‌های مهم آموزش عالی در اغلب کشورها می‌تواند ساخت و تولید سرمایه اجتماعی از طریق توسعه کیفیت آموزش منابع انسانی باشد. سیستم‌های آموزشی می‌توانند با فراهم‌آوری فرصت‌های کیفی آموزش برای همه‌ی ذینفعان زمینه مناسبی برای حضور آنان در حوزه‌های مختلف عمومی و اجتماعی را فراهم آورند. اما آنچه باید در ارزیابی این سیاست‌گذاری مدنظر قرار گیرد توجه به مفاهیم نظری مختلف کیفی‌سازی آموزش است. یکی از مهم‌ترین مفاهیم نظری تأثیرگذار بر کیفیت توسعه منابع انسانی در دهه‌های اخیر، توجه به ارتباط و بسط کیفیت آموزش با ساخت و تولید سرمایه اجتماعی است. لذا در این مقاله با رویکرد توصیفی، تحلیلی و کیفی به بررسی این مقوله مهم می‌پردازد. بنابراین با تحلیل مفهوم سرمایه اجتماعی و ارتباط آن با کیفیت مهارت‌های آموزشی مورد نیاز منابع انسانی می‌توان سیاست‌گذاری مناسبی برای ارتقاء کیفیت آموزش عالی به عمل آورد و در نهایت نتیجه گرفته شده است که برقراری توازن و تعادل در ابعاد اقتصادی و فرهنگی، ضرورت سیاست‌گذاری عالمانه در کیفیت آموزش عالی است.
امین بیدختی، علی‌اکبر و شریفی، نوید. (1390). بررسي نقش سرمايه اجتماعي در توسعه اقتصادي: ارائه يك الگوي نظري. فصلنامه راهبرد، شماره 28، صص 121 -150.
صالحی‌عمران، ابراهیم. (1393). آموزش عالی و سرمایه اجتماعی. پژوهشنامه توسعه فرهنگی اجتماعی، سال اول، شماره اول، صص 57-77.
صالحی‌عمران ، ابراهیم. (1383). زن و توسعه: تحليلي بر كاربرد نظریه‌های سرمايه انساني و اجتماعي. دفتر مطالعات زنان دانشگاه مازندران.
صالحی‌عمران، ابراهیم. (1383). تغييرات بازار کار، توسعه آموزش عالی و سرمايه اجتماعی. همايش آموزش عالی و توسعه پايدار، مجموعه مقالات همايش (جلد اول)، مؤسسه پژوهش و برنامه‌ریزی آموزش عالي.
صالحی‌عمران، ابراهیم. (1386). جامعه، کار و مشاغل: مروری بر مهارت‌های اشتغال‌زا در بازار کار. تهران: سمت.
كلمن. ج. ( 1377). بنیادهای نظريه اجتماعي. ترجمه: منوچهر صبوري، تهران: نشر ني.
وزارت علوم، تحقیقات و فناوری. (1383). آمار آموزش عالي ايران. تهران: مؤسسه پژوهش و برنامه‌ریزی آموزش عالي.
Adler, Paul S, and Seok-Woo Kwon. (2002). Social Capital: Prospects for a New Concept. Academy of Management. The Academy of Management Review, 27, 17-40.
Baum. F. (2000). Social capital, economic and power: further issues for a public health agenda. Journal of Epidemiological Community Health, 54, 409-410.
Becker G. (1964). Human capital: A theoretical and empirical analysis, with special reference to education”. New York: National Bureau of Economic Research.
Bourdieu, P. (1986). Handbook of theory and research for the sociology of education. Greenwood Press.
Brookfield, S. D. (1987). Developing critical thinkers: Challenging adults
to explore alternative ways of thinking and acting. San Francisco: Jossey-Bass.
Cantwell, J. (1999). Innovation as the principal source of growth in the economy. In Howells et al (ends). Innovation policy in a global economy Cambridge, UK: Cambridge university press, 229-235
Carnevale A. P. etal. (1990). Work place basics: The essential skills employers want. San Francisco: Jossey – Bass Publishers.
Chhibber, A. (2000). Social capital, the state, and development outcomes. In partha
Coleman, James. (1994). Foundations of social theory. Harvard University Press.
Coleridge, Tristan. (2004). “Definitions of Social Capital. Retrieved from: http://www.socialcapitalresearch.com/literature/definition.html
Drucker, P. F. (1993). Post-capitalist society. Oxford. UK. Butter worth Heinemann.
Farr, J. (2004). Social capital: a conceptual history. Political Theory, 32 (1). 6-33
Farr, J. (2004). Social Capital: A Conceptual History. Political Theory. 32,(1). 6-33.
Field, J. (2000). Pedagogy of the new educational order. Stoke on Trent, UK: Tentham Books.
Freire, P. (1970). Pedagogy of the Oppressed, New York: The Seabury Press.
Freive. P. (1970). Pedagogy learning and the new educational order. New York: Herter and Herter.
Fukuyama, F. (1995). Social capital and the global economy. Foreign Affairs. 74(5). 89-103.
Griliches, Z. & Regev, H. (1995). Firm Productivity in Israeli industry 1979-1988. Journal of Econometrics, 65, 175-203.
Habermas, J. (1984). the theory of communicative action. Reason and rationalization of society. 1. Beacon.
Halpern, D. (1999). Social capital: The New golden goose. Faculty of social and political sciences, Cambridge University.
Harper R. (2001). Social capital: A review of the literature. National statistic. UK.
Harper R. (2001). Social capital: A review of the literature. Social Analysis and Reporting Division. Office for National Statistics. UK.
Healy, T., & Côté, S. (2001). The Well-Being of Nations: The Role of Human and Social Capital. Education and Skills. Organisation for Economic Cooperation and Development, 2 rue Andre Pascal, F-75775 Paris Cedex 16, France.
Howell, S. (2001). the production of know lodge in work teams. Retrieved from: http://www.edst. educ.ukc. ca/aerc/2001/2001 howell.htm
ILO. (1998). Thematic Debate: The requirement of the world of work. 17.202
Johnson, D. (1998). Lifelong Learning for all. Retrieved from: Http:www.oecd.org.//publications/observer/214/ed/editorial_eng.htm.
Keeley, B. (2007). human capital: how what you know shapes your life. OECD Insights: Human Capita.
Kessels, J. W., & Poell, R. F. (2004). Andragogy and social capital theory: The implications for human resource development. Advances in Developing Human Resources, 6(2), 146-157.
Kessels, J. W. M. (2002). You cannot be smart against your will. Beyond knowledge management: Dialogue, creativity and the corporate curriculum, 47-52.
Kessels, J. W. M. and Poell, R. F (2004) Andragogy and social capital Theory: The implications For Human Resource Development. Advances in Developing Human Resource. 6. No 2: 146-157.
Knowles, M. S. et al. (1998). the adult learner the definitive classic in adult education and human resource Development. Houston, TX: Gulf publishing.
Knowles, M. S. (1980). The modern practice of adult education: From pedagogy to andragogy. Chicago: Follett.
Knowles, M. S. (1984). Andragogy in action. San Francisco: Jossey-Bass.
Kogut, B., & Zander, U. (1996). What firms do? Coordination, identity, and learning. Organization science, 7(5), 502-518.
Kwon, D. B. (2009, October). Human capital and its measurement. In Proc. The 3rd OECD World Forum on Statistics, Knowledge and Policy (pp. 6-7).
Lin, N. (2001). Social capital: A theory of social structure and action. Cambridge, UK: Cambridge university press.
Lindoman, E. C. (1929). The meaning of adult education. New York: New Republic.
Ling, Y. H. (2012). A Study on the Influence of Intellectual Capital and Intellectual Capital Complementarity on Global Initiatives. Electronic Journal of Knowledge Management, 10(2), 154-162.
Merriam, S. B & Caffarella, R. R. S. (1999). Learning in adulthood. San Francisco: Jossey-Bass.
OECD. (2001). The well-being of Nations: The role Human and social capital. Paris: Author.
Owlia, M. S., & Aspinwall, E. M. (1996). A framework for the dimensions of quality in higher education. Quality Assurance in Education, 4(2), 12-20.
Pearson, M., & Ford, L. (1997). Open and flexible PhD study and research. Department of Employment, Education, Training and Youth Affairs, Evaluations and Investigations Program.
Percival, A. (1996). A critical theory of adult learning and education. Adult Education, 31 (1). 3-24.
Plagens, G. K. (2011). Social capital and education: Implications for student and school performance. Education and Culture, 27(1), 40-64.
Portes, A. (1998). Social capital: The origins and Applications in Modern Sociology. Annual Review of sociology, (24) 1-24.
Putnam, R. (1995). Bowling Alone: America's Decaling social capital. Journal of Democracy, 6 (1), 65-78.
Putnam, R. (2000). Bowling Alone: The collapse and Revival of American community. New York: Simon & Schuster.
Robinson, D. (1997). social capital and policy Development. Institute of policy. Victoria University of Wellington, Wellington.
Romer, P. M. (1990). Endogenous Technological Change. Journal of Political Economy, 98(5), 71–102.
Salamon, L. M. (1991). Human Capital and America’s Future. Baltimore: Johns Hopkins University.
Salling, O. (2000). Lifelong learning and collective experience. Retrieved from: www.edst. educe. Ubc.Caerc/2000/sallingolesen 1-Final. PDF.
Schultz, T. W. (1981). Investing in people. Berkeley, Calif: University of California.
Schultz, T. W. (1961). Investment in human capital. American Economic Review, 1, 1-22.
Scott, P. (1994). Wider or deeper? International dimensions of mass higher education. Journal of Tertiary Education Administration, 16 (2), 179-194.
Solow, R. (1956). A contribute, - the theory of economic growth. Quarterly Journal of economics, 70, 65-94.
Spellerberg, A. (2001). Framework for the Measurement of social capital in New Zealand. statistics New Zealand. Wellington catalogue 01. 95.
Stone, W., & Hughes, J. (2002). Empirical meaning and measurement validity. Australian Institute of Family StudiesJune.
Storberg, J. (2002). the evolution of capital theory: A critique of a theory of social capital and implications For HRD. Human Resource Development Review, 1(4), 468-499.
Van Woerkom, M. (2003). Critical reflection at work: Bridging individual and organizational learning. University of Twenty, Netherlands.
Wilkinson, R. (1996). Unhealthy societies: the afflictions of inequality. London: Rutledge.
Wilson, P. A. (1997). Building social capital: A learning Agenda for the Twenty – First Century. Urban studies, 34 (6). 745-760.
