ارتقاء کیفیت آموزش منابع انسانی آموزش عالی با تأکید بر تولید و ساخت سرمایه اجتماعی
محورهای موضوعی :سودابه حسن زاده بارانی کرد 1 , ابراهیم صالحی عمران 2
1 - دانشگاه شهید بهشتی
2 - دانشگاه مازندران
کلید واژه:
چکیده مقاله :
یکی از سیاست‌گذاری‌های مهم آموزش عالی در اغلب کشورها می‌تواند ساخت و تولید سرمایه اجتماعی از طریق توسعه کیفیت آموزش منابع انسانی باشد. سیستم‌های آموزشی می‌توانند با فراهم‌آوری فرصت‌های کیفی آموزش برای همه‌ی ذینفعان زمینه مناسبی برای حضور آنان در حوزه‌های مختلف عمومی و اجتماعی را فراهم آورند. اما آنچه باید در ارزیابی این سیاست‌گذاری مدنظر قرار گیرد توجه به مفاهیم نظری مختلف کیفی‌سازی آموزش است. یکی از مهم‌ترین مفاهیم نظری تأثیرگذار بر کیفیت توسعه منابع انسانی در دهه‌های اخیر، توجه به ارتباط و بسط کیفیت آموزش با ساخت و تولید سرمایه اجتماعی است. لذا در این مقاله با رویکرد توصیفی، تحلیلی و کیفی به بررسی این مقوله مهم می‌پردازد. بنابراین با تحلیل مفهوم سرمایه اجتماعی و ارتباط آن با کیفیت مهارت‌های آموزشی مورد نیاز منابع انسانی می‌توان سیاست‌گذاری مناسبی برای ارتقاء کیفیت آموزش عالی به عمل آورد و در نهایت نتیجه گرفته شده است که برقراری توازن و تعادل در ابعاد اقتصادی و فرهنگی، ضرورت سیاست‌گذاری عالمانه در کیفیت آموزش عالی است.
Development of social capital as a macro-policy in higher education may result from high quality human resource training. Educational systems can provide quality training opportunities, laying the groundwork for people to get involved in social events. In this respect, various theoretical conceptions of training qualification should be, however, taken into consideration. In recent decades, the relevance and development of quality training or social capital development has been a theoretical conception influencing Human Resource training quality. Thus, the present paper explores this idea, using a descriptive, analytical, qualitative approach. Analysis of social capital and its relation to the quality of educational skills, which is required for human resources, can be regarded as a genuine policy in promoting higher education quality. Finally, it can be claimed that wise policies in higher education is a prerequisite for offsetting cultural and economic aspects.
