مقایسه اثر بخشی روان نمایشگری و درمان شناختی رفتاری گروهی بر ترس از ارزیابی منفی، توجه متمرکز برخود و خود انتقادی در دانشجویان دارای اضطراب اجتماعی
الموضوعات :
مهدی بکائیان
1
,
مصطفی بلقان آبادی
2
,
سید محسن اصغری نکاح
3
,
زهرا باقرزاده گلمکانی
4
1 - گروه روانشناسی، واحد نیشابور، دانشگاه آزاد اسلامی، نیشابور، ایران
2 - گروه روانشناسی، واحد نیشابور، دانشگاه آزاد اسلامی، نیشابور، ایران
3 - گروه روانشناسی مشاوره و تربیتی، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی، دانشگاه فردوسی مشهد، مشهد، ایران
4 - گروه روانشناسی، واحد نیشابور، دانشگاه آزاد اسلامی، نیشابور، ایران
الکلمات المفتاحية: درمان شناختی رفتاری, روان نمایشگری, ترس از ارزیابی منفی, توجه متمرکز برخود, خود انتقادی,
ملخص المقالة :
هدف از پژوهش مقایسه اثربخشی درمان شناختی رفتاری و رواننمایشگری بر کاهش نشانه های شناختی اضطراب اجتماعی است. پژوهش، نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل می باشد. در این تحقیق 60 دانشجوی دارای معیار اضطراب اجتماعی، به‌عنوان نمونه‌های پژوهش در سه گروه 20 نفره؛ دو گروه آزمایش و گروه کنترل بصورت تصادفی تقسیم شدند. گروهها با پرسشنامه اضطراب اجتماعی کانور (2000)، فرم کوتاه پرسشنامه ترس از ارزیابی منفی لری (1983)، پرسشنامه کانون توجه وودی و همکاران (1997) وپرسشنامه سطوح خود انتقادی تامسون و زوروف (2004) مورد سنجش قرار گرفتند. پس از12 جلسه 2 ساعته مداخله شناختی رفتاری و رواننمایشگری بصورت جداگانه در گروه های آزمایش، مجدداً متغیرهای شناختی فوق مورد سنجش قرار گرفتند. یافته ها نشان داد هر دو مداخله باعث کاهش معنا داری در ترس از ارزیابی منفی، توجه متمرکز بر خود و خود انتقادی در گروه های آزمایش می شوند. این تفاوت بین گروه های آزمون معنا‌دار ظاهر نشد. نتیجه نشان داد هر دو روش در کاهش نشانه-های شناختی اضطراب اجتماعی مؤثرند و میتوانند بصورت جایگزین و بسته به شرایط در دانشجویان مورداستفاده قرار گیرند.
بایلینگ، پی. جی.، مک کب، ر. ای.، آنتونی، ام. ام (2006). گروه درمانگری شناختی- رفتاری. ترجمه محمد. خدایاری فرد، و یاسمین. عابدینی، 1389. تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
پوررضائیان، مهدی. (1395). ارزیابی بالینی تأثیر سایکودراما در درمان اضطراب اجتماعی (موردپژوهی). مطالعات روانشناسی بالینی، 6(24), 29-46.
حسنوند عموزاده، مهدی. عقیلی، محمد مهدی و حسنوند عموزاده، معصومه. (1392). اثربخشی آموزش گروهی شناختی- رفتاری عزت نفس بر اضطراب اجتماعی و سلامت روان نوجوانان مضطرب اجتماعی. دانش و پژوهش در روانشناسی کاربردی، 14(2)، 26-37.
حمیدی، فریده.، نصری، صادق.، و حافظی، نرگس. (1399). اثربخشی رواننمایشگری بر اضطراب اجتماعی دختران نوجوان مهاجر: با تأکید بر مهاجران افغان. رویش روانشناسی، ۹ (۵)، ۳1-۳۸.
خیر، محمد.، استوار، صغری.، لطیفیان، مرتضی.، تقوی، محمدرضا.، و سامانی، سیامک. (1387). اثر واسطه گری توجه متمرکز بر خود و خودکارآمدی اجتماعی بر ارتباط میان اضطراب اجتماعی و سوگیریهای داوری. مجله روانپزشکی و روانشناسی بالینی ایران، 14(1).24-32.
دادستان، پریرخ.، اناری، آسیه.، و صالح صدق‌پور، بهرام. (1386). اختلال اضطراب اجتماعی و نمایش درمانگری. روانشناسی تحولی: روانشناسان ایرانی، 4(14)، 115-123.
دهنوی، سعید.، زاده محمدی، علی.، و هاشمی، فرناز. (1397). اثربخشی رواننمایشگری مبتنی بر رویکرد وحدت مدار بر تاب آوری بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس.علوم اعصاب شفای خاتم، 6(3).18-10.
رجبي، غلامرضا.، و كارجوكسمايي، سونا. (1391). کفايت شاخص هاي روان سنجي نسخه فارسي پرسشنامه افسردگي بک-ويرايش دوم. اندازه گیری تربیتی، 3(10)، 139-157.
رضایی، فهیمه.، امیری، مهدی.، و طاهری، الهام. (1397). اثربخشی درمان شناختی رفتاری به شیوه گروهی بر کاهش اضطراب اجتماعی و ارزیابی شناختی منفی در دختران سخت شنوا. فرهنگ مشاوره و روان درمانی، 8(32)، 133-160.
شکری، امید.، گراوند، فریبرز.، نقش، زهرا.، علی طرخان، رضا.، و پاییزی، مریم. (۱۳۸۷) ویژگی‌های روانسنجی فرم کوتاه مقیاس ترس از ارزیابی منفی. مجله روانپزشكي و روانشناسي باليني ايران، ۱۴ (۳)، ۳۱۶-۳۲۵.
علیزاده، مژده.، و یاری دهنوی، مراد. (1400). بررسی پدیدار شناختی عوامل آرامش بخش در دانشجویان. مجله روانشناسی، 25(2)، 190-214.
فتحی، طاهر. (1399). سایکودرام، پیشگیری و درمان بیماریهای روانی اجتماعی در صحنه نمایش. تهران.انتشارات ناهید، 68-73.
محمودی، هیوا. (1398). رابطه سبکهای دلبستگی و گرایش به خودکشی با نقش تعدیل کنندگی خود انتقادی و وابستگی در دانشجویان. مجله روانشناسی، 23(4)، 424-439.
موسوی، حامد.، و حقایق، سید عباس. (1398). اثربخشی رواننمایشگری بر اضطراب اجتماعی، عزت نفس و بهزیستی روانشناختی دانشجویان واجد تشخیص اختلال اضطراب اجتماعی. فصلنامه دانش و پژوهش در روانشناسی کاربردی،20 (3)، 22-30.
Abadi, D. A. M., Albaggar, M. A. A., Aftab, D. R., & Ahmed, D. (2021). Prevalence of social phobia and its risk factors among students at King Khalid University, Abha city, Saudi Arabia. International Journal of Pharmaceutical Research, 13(2).3471-3477.
Abeditehrani, H., Dijk, C., Toghchi, M. S., & Arntz, A. (2020). Integrating cognitive behavioral group therapy and psychodrama for social anxiety disorder: An intervention description and an uncontrolled pilot trial. Clinical Psychology in Europe, 2(1), 1-21.
American Psychiatric Association (2013). Diagnostic and statistical manual of mental disorders, 5th edition (DSM-5).Arlington,VA:AmericanPsychiatricPublishing.
Anderson, K. N., Jeon, A. B., Blenner, J. A., Wiener, R. L., & Hope, D. A (2015). How people evaluate others with social anxiety disorder: A comparison to depression and general mental illness stigma. American Journal of Orthopsychiatry, 85(2), 131–138.
Albal, E., Sahin-Bayindir, G., Alanli, O., & Buzlu, S. (2021). The Effects of Psychodrama on the Emotional Awareness and Communication Skills of Psychiatric Nurses: A Randomized Controlled Trial. The Arts in Psychotherapy,75(10).
Butler, R. M., O’Day, E. B., Swee, M. B., Horenstein, A., & Heimberg, R. G. (2021). Cognitive behavioral therapy for social anxiety disorder: Predictors of treatment outcome in a quasi- naturalistic setting. Behavior Therapy, 52(2), 465-477.
Buckner, J. D. (2009). Motivation enhancement therapy can increase utilization of cognitive‐behavioral therapy: The case of social anxiety disorder. Journal of Clinical Psychology, 65(11), 1195-1206.
Burton, M., Schmertz, S. K., Price, M., Masuda, A., & Anderson, P. L. (2013). The relation between mindfulness and fear of negative evaluation over the course of cognitive behavioral therapy for social anxiety disorder. Journal of clinical psychology, 69(3), 222-228.
Brook, C. A., & Willoughby, T. (2015). The social ties that bind: Social anxiety and academic achievement across the university years. Journal of Youth and Adolescence, 44(5), 1139-1152.
Connor, K. M., Davidson, J. R., Churchill, L. E., Sherwood, A., Weisler, R. H., & Foa, E.(2000). Psychometric properties of the Social Phobia Inventory (SPIN): New self-rating scale. The British Journal of Psychiatry, 176(4), 379-386.
Davidson, J. R., Foa, E. B., Huppert, J. D., Keefe, F. J., Franklin, M. E., Compton, J. S., & Gadde, K. M. (2004). Fluoxetine, comprehensive cognitive behavioral therapy, and placeboin generalized social phobia. Archives of general psychiatry, 61(10), 1005-1013.
Dogan, T. (2018). The effects of the psychodrama in instilling empathy and self‐awareness: A pilot study. PsyCh journal, 7(4), 227-238.
Donovan, C. L., Cobham, V., Waters, A. M., & Occhipinti, S. (2015). Intensive group-based CBT for child social phobia: A pilot study. Behavior Therapy, 46(3), 350-364.
Dialan, S., & Almigo, N. The prevalence of social anxiety disorder (SAD) among higher education students in Malaysia OPTIMA: Journal of Guidance and Counseling, 1(1), 73-87.
Evans, R., Clark, D. M., & Leigh, E. (2021). Are young people with primary social anxiety disorder less likely to recover following generic CBT compared to young people with other primary anxiety disorders? A systematic review and meta-analysis. Behavioural and Cognitive Psychotherapy,49(3),352-369.
Fogarty, C., Hevey, D., & McCarthy, O. (2019). Effectiveness of cognitive behavioural group therapy for social anxiety disorder: Long-term benefits and aftercare. Behavioural and cognitive psychotherapy, 47(5), 501-513.
Gökkaya, F., Elifnur, Z., Işık, İ., Önkür, B., Bozdemir, T., Kızıltan, R., ... & Deniz, C. (2020). Investigation of Effectiveness Studies Conducted by Using Cognitive Behavioral Group Therapy, Psychodrama and Art Therapy in Turkey. Psikiyatride Guncel Yaklasimlar, 12(2), 258-273.
Hamamci, Z. (2002). The Effect of Integrating Psychodrama and Cognitive Behavioral Therapy on Reducing Cognitive Distortions in Interpersonal Relationships. Journal of Group Psychotherapy, Psychodrama&Sociometry,55(1),3-14.
Heimberg, R. G., Brozovich, F. A., & Rapee, R. M. (2010). A cognitive behavioral model of social anxiety disorder: Update and extension. In Social anxiety (pp. 395-422). Academic Press.
Hofmann, S. G., & Smits, J. A. (2008). Cognitive-behavioral therapy for adult anxiety disorders: a meta-analysis of randomized placebo-controlled trials. The Journal of clinical psychiatry, 69(4), 621.630
Jakymin, A. K., & Harris, L. M. (2012). Self‐focused attention and social anxiety. Australian Journal of Psychology, 64(2), 61-67.
Kessler, R. C., Petukhova, M., Sampson, N. A., Zaslavsky, A. M., & Wittchen, H. U. (2012). Twelve month and lifetime prevalence and lifetime morbid risk of anxiety and mood disorders in the United States. International Journal of Methods in Psychiatric Research, 21(3),169-184.
Kodal, A., Fjermestad, K., Bjelland, I., Gjestad, R., Öst, L. G., Bjaastad, J. F., ... & Wergeland, G. J. (2018). Long-term effectiveness of cognitive behavioral therapy for youth with anxiety disorders. Journal of anxiety disorders, 53, 58-67.
Kopala-Sibley, D. C., Mongrain, M., & Zuroff, D. C. (2013). A lifespan perspective on dependency and self-criticism: Age-related differences from 18 to 59. Journal of Adult Development, 20(3), 126-141.
Leary, M. R. (1983). A brief version of the Fear of Negative Evaluation Scale. Personality and Social psychology bulletin, 9(3), 371-375.
McDonagh, C., Lynch, H., &Hennessy, E. (2021). Do stigma and level of social anxietypredict adolescents' help-seeking intentions for social anxiety disorder? Early Intervention in Psychiatry,1-5.
Menezes, G. B. D., Coutinho, E. S. F., Fontenelle, L. F., Vigne, P., Figueira, I., Versiani, M. (2011). Second-generation antidepressants in social anxiety disorder: meta-analysis of controlled clinical trials. Psychopharmacology, 215(1), 1–11.
Novy, C.(2003). Drama therapy with pre-adolescents:A narrative perspective. Journal of the Arts inPsychotherapy, 30 (4), 201-207.
Norton, P. J., & Price, E. C. (2007). A meta-analytic review of adult cognitive-behavioral treatment outcome across the anxiety disorders. The Journal of nervous and mental disease, 195(6), 521-531.
Orkibi, H., Azoulay, B., Regev, D., & Snir, S. (2017). Adolescents’ dramatic engagement predicts their in-session productive behaviors: A psychodrama change process study.The Arts in Psychotherapy, 55., 46-53.
Otto, M. W., Pollack, M. H., Gould, R. A., Worthington III, J. J., McArdle, E. T., Rosenbaum, J. F., & Heimberg, R. G. (2000). A comparison of the efficacy of clonazepam and cognitive-behavioral group therapy for the treatment of social phobia. Journal of Anxiety Disorders, 14(4), 345-358.
Rapee, R. M., Gaston, J. E., & Abbott, M. J. (2009). Testing the efficacy of theoretically derived improvements in the treatment of social phobia. Journal of Consulting and Clinical Psychology, 77(2), 317.
Reghuram, R., & Mathias, J. (2014). A study on occurrence of social anxiety among nursing students and its correlation with professional adjustment in selected nursing institutions at Mangalore. Nitte University Journal of Health Science, 4(2), 64.
Rudokaite, D., & Indriuniene, V. (2019). Effectiveness of psychodrama for mitigating school fears among senior secondary school students. Zeitschrift für Psychodrama und Soziometrie, 18(2), 369-385.
Scaini, S., Belotti, R., Ogliari, A., & Battaglia, M. (2016). A comprehensive meta-analysis of cognitive-behavioral interventions for social anxiety disorder in children and adolescents. Journal of anxiety disorders, 42, 105-112.
Schry, A. R., & White, S. W. (2013). Understanding the relationship between social anxiety and alcohol use in college students: A meta-analysis. Addictive Behaviors, 38(11), 2690-2706.
Şimşek, G., Yalçınkaya, E. Y., Ardıç, E., & Yıldırım, E. A. (2020). The effect of psychodrama on the empathy and social anxiety level in adolescents. Turkish Journal of Child and Adolescent Mental Health, 27(2), 96-101.
Suryaningrum, C. (2021). College student’s social anxiety: a study of the young people mental health in digital age. Jurnal Konseling dan Pendidikan, 9(1), 1-10.
Thompson, R., & Zuroff, D. C. (2004). The Levels of Self-Criticism Scale: comparative self-criticism and internalized self-criticism. Personality and individual differences, 36(2), 419-430.
Treadwell, T., ED.D., TEP, CGP &Deborah Dartnell , M.A. (2017). Cognitive Behavioral Psychodrama Group Therapy. International Journal of Group Psychotherapy, 67(sup1), S182-S193.
Wergeland, G. J. H., Fjermestad, K. W., Marin, C. E., Haugland, B. S. M., Bjaastad, J. F., Oeding, K., ... & Heiervang, E. R. (2014). An effectiveness study of individual vs. group cognitive behavioral therapy for anxiety disorders in youth. Behaviour research and therapy, 57, 1-12.
Woody, S. R., Chambless, D. L., & Glass, C. R. (1997). Self-focused attention in the treatment of social phobia. Behaviour Research and Therapy, 35(2), 117-129.
Yamaguchi, A., & Kim, M.S. (2013). Effects of Self –Criticism and Its Relationship with Depression across Cultures. International Journal of Psychological studies, 5(1), 74-81.
Yücens, B., & Üzer, A. (2018). The relationship between internet addiction, social anxiety, impulsivity, self-esteem, and depression in a sample of Turkish undergraduate medical students. Psychiatry research, 267, 313-318.
