عملکرد افراد مبتلا به اختلال افسردگی اساسی در تکالیف حافظۀ کاذب
الموضوعات :
علی حیدری
1
(دانشگاه خوارزمی)
علیرضا مرادی
2
(دانشگاه خوارزمی)
محمدحسین عبداللهی
3
(دانشگاه خوارزمی)
هادی پرهون
4
(دانشگاه خوارزمی)
یزدان نادری
5
(دانشگاه خوارزمی)
الکلمات المفتاحية: حافظه کاذب شنیداری حافظه کاذب دیداری اختلال افسردگی اساسی,
ملخص المقالة :
هدف پژوهش حاضر شناخت وجود حافظۀ کاذب شنیداری و دیداری در بیماران افسرده اساسی است. در یک مطالعه علی- مقایسه ای با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس 21 بیمار مبتلا به اختلال افسردگی اساسی و 21 نفر افراد بهنجار عادی که در متغیرهای سن، جنس، هوش و سطح تحصیلات همگن شده بودند، انتخاب و در مطالعه شرکت کردند. ابزار پژوهش شامل مصاحبه ، سیاهه افسردگی بک ویراست 2 ،SCID ساختار یافته سیاهه اضطراب بک، مقیاس هوشی وکسلر و مجموعه تکالیف حافظۀ کاذب شنیداری و دیداری تهیه شده بر اساس پارادایم رودریگر و مک درمورت (1995) بود. داده های حاصله از طریق تحلیل واریانس چند متغیری یک راهه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت که نتایج نشان داد افراد افسرده اساسی در تکالیف مربوط به حافظه کاذب هم در بعد شنیداری و هم در بعد دیداری نسبت به افراد عادی نمرات بالایی کسب کردند که حاکی از وجود حافظه کاذب در این افراد است. به عبارت دیگر گروه مبتلاء به اختلال افسردگی اساسی نسبت به گروه بهنجار حافظه کاذب بیشتری را تولید کردند. یافته های پژوهش جاری موید وجود مشکلات حافظه و بویژه حافظه کاذب در بیماران مبتلاء اختلال افسردگی اساسی بوده و این یافته ها در چارچوب نظریه های مربوط به شکل گیری حافظه کاذب در این بیماران قابل تفسیر است.
