بررسی مبانی فکری و آراء ابوریه در زمینه حدیث
الموضوعات :
مهدی مهریزی
1
(دانشگاه آزاد تهران)
مهرداد عباسی
2
(واحدعلوم وتحقیقات،دانشگاه آزاداسلامی،تهران،ایران)
اختر سلطانی
3
(دانشگاه آزاد اسلامی واحد ایلام)
الکلمات المفتاحية: حدیث اهل¬, سنت, منتقدان¬, حدیث, نقد حدیث, نقدمحتوایی, نقل به¬, معنا, سنّت¬, گفتاری و سنّت¬, رفتاری.,
ملخص المقالة :
دانش حدیث یکی از مهمترین مسائل دینی در میان عالمان اهل سنت است؛ چگونگی بهره‌برداری از این دانش و نوع نگاه به آن از اهمیت زیادی برخوردار می‌باشد. برهمین اساس جریان های مختلفی حول محورِ این دانش پدید آمده است: چون جریان های «قرآنیون»، «اهلِ حدیث»، «سلفیه»، و نیز جریان «منتقدان حدیث» از جمله جریانهای اصلی نام بردنی در این زمینه است. در مقاله ی حاضر، تلاش شده است ابتدا به برخی از شاخصه ها و ویژگی های برجسته ی هریک از این سه جریان اشاره نماید و سپس جریان منتقدان حدیث با محوریت مبانی فکری، آراء و نظریات «محمود ابوریه»، یکی از چره های شاخص این جریان بررسی و نقد شده است. برخی از مبانی حدیثی ابوریه عبارت است از: عدم مخالفت با قرآن، عدم موافقت باسنت، عدم موافقت با آنچه علم آن را ثابت کرده است، عدم مخالفت با عقل. ابوریه در بارۀ مسائل مختلفی مرتبط با دانش حدیث، از جمله: منع نگارش و کتابت حدیث در دو قرن اول هجری، کثرت جعل و وضع، تأکید بر نقدمحتوایی جهت بازشناسی احادیث سره از ناسره، عدم حجیت خبر واحد در عقاید، وجود نقل به معنا در احادیث، تفاوت میان سنّت گفتاری و رفتاری، و... اظهارنظر نموده است. این پژوهش با روش توصیفی تحلیلی و ابزار مطالعاتی و کتابخانه‌‌ای مباحث را پیگیری و به سؤالات و ابهاماتی در این زمینه پاسخ داده است
1. قرآن کریم.
2. ابوریه محمود،(1428ق)، اضواء علی السنۀ المحمدیۀ(او دفاع عن الاحدیث)، قم، دارالکتاب الاسلامیه، الثانیه.
3. ابوریه محمود،(1964م)، اضواء علی السنۀ المحمدیۀ، بیروت، مکتبۀ صور، الاولی.
4. ابوریه، محمود، (1999ق)، اضواء علی السنه المحمدیه، قم، موسسۀ انصاریان، الثانیۀ.
5. ابوریه، محمود، (1969م)، اضواء علی السنۀ المحمدیۀ(او دفاع عن الاحدیث)، مصر، دارالمعارف، الثالثۀ.
6. ابوریه، محمود،(1389)، سنّت محمدی(ص) درگذر تاریخ(الأضواء علی السنّۀ المحمدیۀ»، ترجمه سید محمد موسوی، قم، ذوی القربی، اول.
7. ابوریه، محمود، شیخ المضیره؛ ابوهریره(بازرگان حدیث)، (1343ش)، ترجمه محمد وحید گلپایگانی، تهران، کتابفروشی محمدی، اول.
8. الهي¬بخش، خادم حسين،(1421ق)، القرآنيون و شبهاتهم حول السنه، طائف،.
9. ابوریه، محمود، شیخ المضیرۀ؛ ابوهریره، (1969م)، مصر، دارالمعارف، الثالثۀ.
10. مهدوی راد، محمد علی، (1389)، معارف، مجید، دانشنامه جهان اسلام (حدیث و حدیث پژوهی) مقاله حدیث و قرآن. نوشته آقایی، سید علی ، تهران ، نشرکتاب مرجع.
11. بخاری، محمد بن اسماعیل، (1401ق)، صحیح بخاری، ج4، بیروت، دارالفکر،.
12. حلی، علامه یوسف بن مطهر، کشف المراد فی شرح تجرید الإعتقاد، قم، مکتبة المصطفوی.
13. خضري، محمد،(1373ق)، تاريخ التشريع الاسلامي، قاهره، بي¬نا،.
14. راغب اصفهانی،(1422ق)، المفردات، بیروت، دارالمعرفة،.
15. رضوي ، سيد مرتضي، (1418ق)، مع الرجال الفكر في القاهرة، مصر، بيروت، دارالارشاد للطباعة و النشر،.
16. سباعي، مصطفي،(1427ق) السنه و مكانتها في التشريع الاسلامي، مصر، دارالسلام،.
17. شاخت،یوزف،(1387)،درآمدی‌برفقه‌اسلامی،ترجمه‌سید یاسر میردامادی ، تهران، نشر گام نو،.
18. شهرستانی،محمدبن‌عبدالکریم، (1358)،توضیح الملل،ترجمه محمد رضا جلالی نائینی،بی جا،.
19. فهیمی¬تبار، حمیدرضا،(1389)، کاوشی در روایت تأبیر النخل، دو فصلنامه حدیث پژوهی، سال دوم، شماره جهارم، پاییز و زمستان.
20. محمد قاسمی، حمید،(1380)، اسرائیلیات و تأثیر آن بر داستان های انبیاء در تفاسیر قرآن ، تهران، انتشارات صدا و سیما.
21. معارف،مجید،(1387)، پژوهش¬های‌حدیثی‌دردوره‌معاصر،دانشکده‌مجازی‌علوم حدیث، تهران. 22. مهریزی، مهدی، نقد متن1(پیشینه تاریخی)،مجله علوم حدیث، شماره 26،1381.
