تحلیل زیبایی‌شناختی چند عنصر داستانی در سه رمان رضا امیرخانی (ارمیا، من او، بیوتن)
محورهای موضوعی : پژوهشهای ادبیات کلاسیک ایرانگلرخسادات غنی 1 , مینا احمدی 2 , منوچهر اکبری 3
1 -
2 -
3 - دانشگاه تهران
کلید واژه: رضا امیرخانی عناصر داستانی ارمیا منِ او و بیوتن,
چکیده مقاله :
«رضا امیرخانی»، نویسنده‌ای با سبک منحصر به فرد است که داستان‌‌هایش را از آثار دیگر داستان‌‌نویسان معاصر متمایز می‌‌کند. از جمله این ویژگیهای خاص میتوان به رسم‌‌الخط عجیب، یا بازی‌‌های زبانی و استفادۀ مناسب از معانی و شکل‌‌های گوناگون کلمات اشاره کرد که به عنوان سبک خاص و منحصر به فرد نویسنده در این مقاله بررسی و تحلیل شده است. در این نوشتار، سه رمان رضا امیرخانی به نام‌‌های «ارمیا»، «منِ او» و «بیوتن» از منظر نحوۀ کاربرد عناصر داستانی بررسی شده است. با توجه به نتایج این جستار میتوان استفادۀ به‌‌جا و مناسب از عناصر داستانی، توصیف‌‌های زنده و ماهرانه‌‌ای از مکان‌‌ها، شخصیت‌‌ها و احساساتشان را - به طوری که خواننده به خوبی بتواند خود را در صحنه‌‌های داستان‌‌ها تصور کند - از ویژگیهای سبکی این نویسنده برشمرد.
Reza Amirkhani is a writer with a unique style which discriminates his stories from other contemporary writers. Strange orthography, language games and proper use of various meanings and forms of the words in are some of the features of this writer’s unique style which have been studied in this article. The story elements have been analyzed in three of his novels, namely, Ermia, Man-e-Ou, and Bivatan. The results show that the appropriate use of story elements, lively and skillful description of places, characters and their feelings in a way that the reader can fully visualize the scenes of the story and imagine himself as part them, are some of the properties of Amirkhani’s writing style.
