باتریهای لیتیوم- یونی به دلیل داشتن چگالی بالا برای ذخیرهسازی انرژی و توان در ایستگاههای شارژ سریع، کاربرد فراوانی دارند. نحوه شارژشدن باتریهای لیتیومی بسیار حائز اهمیت است؛ چرا که ساختار آنها به گونهای است که به گرما بسیار حساس هستند. زمانی که از شیوههای شارژ سری چکیده کامل
باتریهای لیتیوم- یونی به دلیل داشتن چگالی بالا برای ذخیرهسازی انرژی و توان در ایستگاههای شارژ سریع، کاربرد فراوانی دارند. نحوه شارژشدن باتریهای لیتیومی بسیار حائز اهمیت است؛ چرا که ساختار آنها به گونهای است که به گرما بسیار حساس هستند. زمانی که از شیوههای شارژ سریع برای شارژ باتریها استفاده میشود، گرمای قابل توجهی تولید میشود که این گرما ناشی از تلفات اهمی باتری و واکنشهای داخلی آن است. شارژ سریع، زمان شارژشدن باتری را به شدت کاهش میدهد؛ اما ممکن است به ساختار آن آسیب بزند. شیوههای مختلفی برای شارژ سریع ارائه شده که هر یک، مزایا و محدودیتهای خود را دارند. با اعمال تغییراتی در شیوه شارژ جریان ثابت چندمرحلهای تلاش شد تا علاوه بر کاهش زمان شارژشدن، از آسیبدیدن باتری جلوگیری شود. این شیوه بهبودیافته قادر است تا در حالتهایی که اثرات دمایی قابل دفع باشد مانند زمانی که سیستم تهویه وجود دارد، زمان شارژ را تا حد امکان کاهش دهد.
پرونده مقاله
باتريهاي ليتيومی بهعنوان يكي از پيشرفتهترين و مناسبترين باتريهاي قابل شارژ، در سالهاي اخير مورد توجه محققان قرار گرفتهاند. الکترولیتهای پلیمری، از اجزای اصلی باتری و جایگزین مناسبی برای الکترولیتهای مایع در نسل های بعدی باتری هستند. الکترولیتهای پلیمری مورد اس چکیده کامل
باتريهاي ليتيومی بهعنوان يكي از پيشرفتهترين و مناسبترين باتريهاي قابل شارژ، در سالهاي اخير مورد توجه محققان قرار گرفتهاند. الکترولیتهای پلیمری، از اجزای اصلی باتری و جایگزین مناسبی برای الکترولیتهای مایع در نسل های بعدی باتری هستند. الکترولیتهای پلیمری مورد استفاده در باتری، به دلیل حرکت متناوب یون ها یا آسیب های فیزیکی، ممکن است دچار آسیب یا افت عملکرد شوند. بهمنظور جلوگیری از خسارات ناشی از این پدیده، استفاده از الکترولیتهای پلیمری خودترمیمشونده بهعنوان راهکاری مناسب پیشنهاد می شود. توانایی خودترمیمشوندگی در الکترولیتهای پلیمری، باعث می شود که به محض ایجاد شکاف یا ترک در سطح آنها، بدون نیاز به هیچگونه محرکی، الکترولیت ها شروع به ترمیم خود کرده و پس از ترمیم، قادر به بازیابی همه خواص خود باشند. این توانایی، از ریزساختار و نوع پیوندهای شیمیایی پلیمرهای خودترمیمشونده ناشی میشود. به طور کلی، الکترولیتهای پلیمری خودترمیمشونده مورد استفاده در باتریها، به دو دسته کلی الکترولیتهای پلیمری بر پایه پیوند کووالانسی برگشتپذیر و الکترولیتهای پلیمری بر پایه پیوند غیرکووالانسی برگشت پذیر از نوع پیوند ابرمولکولی تقسیم بندی میشوند. با توجه به اهمیت این موضوع، در این تحقیق مروری بر الکترولیت های پلیمری خودترمیمشونده مورد استفاده در نسل های بعدی باتری های لیتیومی انجام خواهد شد.
پرونده مقاله
رایمگ
سامانه رایمگ تمامی فرآیندهای دریافت، ارزیابی و داوری، ویراستاری، صفحهآرایی و انتشار الکترونیکی نشریات علمی را به انجام میرساند