-
دسترسی آزاد مقاله
1 - بررسی توانایی تخریب و حذف رنگزاهای مختلف با استفاده از نانوذرات کلوئیدی نقره
محدثه توکلی فریبا استواررنگها، يكي از مهمترين گروههای آلاينده آب میباشند و تنها يك بار ورود آنها به آب می تواند كيفيت آب را به طور چشمگيري كاهش دهد. ضمن این كه به سبب منشاء سنتزي و حضور مولكولهاي پيچيده در ساختار رنگها، فرآيند تصفيه در بعضی مواقع با مشكلاتي نیز، همراه میباشد. نانوذرات چکیده کاملرنگها، يكي از مهمترين گروههای آلاينده آب میباشند و تنها يك بار ورود آنها به آب می تواند كيفيت آب را به طور چشمگيري كاهش دهد. ضمن این كه به سبب منشاء سنتزي و حضور مولكولهاي پيچيده در ساختار رنگها، فرآيند تصفيه در بعضی مواقع با مشكلاتي نیز، همراه میباشد. نانوذرات كلوئيدي فلزات نقش مهمي در تكنولوژي به خصوص در ساخت شيشه و سراميك ايفا ميكنند و به عنوان روش مناسبی جهت تصفیه آلاینده های موجود در آب و فاضلاب استفاده می شوند. در این مطالعه، از روش احیای شیمیایی به منظور سنتز نانوذرات نقره کلوئیدی استفاده گردید. سپس به منظور بررسی کارایی نانوذرات نقره سنتزی، چندین محلول رنگینه و رنگزای گوگردی، آزو، راکتیو، کاتیونی و آنیونی تهیه شد و از ماده سنتزی در جهت تخریب رنگهای متفاوتی استفاده گردید. در نهایت، به مقایسه تأثیر این نانوذره کلوئیدی بر هر کدام از آنها پرداخته شد. نتایج نشان داد که نانوذرات کلوئیدی نقره، توانایی تخریب و حذف رنگینه های متیل رد و متیل اورانژ ار نمونه های آبی را دارند و می توان از این نانوذرات جهت تصفیه آب و پساب حاوی این رنگینه ها استفاده نمود. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
2 - ارزيابي راندمان روش هاي تالنز، پليساکاريد و میکروبی در توليد نانوذرات نقره
سیده معصومه قاسمی نژاديکي از جنبههاي مهم کاربرد نانوفناوري، گسترش فرايندهاي پايا و سازگار با محيط زيست براي توليد نانوذرات فلزي مي باشد. از اينرو استفاده از روش هاي سبز جهت توليد نانوذرات نقره مرسوم شده است. بنابراين در اين پژوهش روش هاي سبز پليساکاريد، پلیساکارید اصلاح شده، تالنز و ميکر چکیده کامليکي از جنبههاي مهم کاربرد نانوفناوري، گسترش فرايندهاي پايا و سازگار با محيط زيست براي توليد نانوذرات فلزي مي باشد. از اينرو استفاده از روش هاي سبز جهت توليد نانوذرات نقره مرسوم شده است. بنابراين در اين پژوهش روش هاي سبز پليساکاريد، پلیساکارید اصلاح شده، تالنز و ميکروبي جهت توليد اين نانوذرات مورد بررسي و مقايسه قرار مي گيرد. در روش های پلی ساکارید و تالنز از نشاسته و بتا ديگلوکز به ترتيب بهعنوان پايدارکننده و احياگر استفاده شد. در روش بیولوژیکی، بیوماس و صافیده قارچ فوزاریوم اکسیسپوروم جهت سنتز نانو ذرات بکار گرفته شدند. نتایج تصاوير SEM و طيف جذب UV-vis و DLS نانوذرات ساخته شده از چهار روش بالا نشان داد که روش پليساکاريد به توليد نانوذرات با اندازه کوچکتر (20نانومتر)، پایداری بیشتر (دو ماه)، بهرهدهي بالاتر و توزیع اندازه بهتر منجر مي شود. همچنین تصویر TEM نشان دهنده آن است که شکل این ذرات کروی است. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
3 - مقایسه ی کاربرد ضایعات نانو و میکرو به عنوان منبع تامین کننده ی فلز روی در کشت هیدروپونیک خیار
سحر مقدسی بروجنی فتح اله کریم زادهدفع تایرهای فرسوده یکی از چالش های محیط زیستی سالهای اخیر بسیاری از کشورها است. پژوهش های پیشین نشان دادند خاکستر ضایعات لاستیک و نانوذرات آن منبع مناسبی از روی برای گیاه هستند. در پژوهش حاضر سعی بر آن شده تا ضمن امکان کاربرد ضایعات لاستیکی و نانوذرات آن (به عنوان منب چکیده کاملدفع تایرهای فرسوده یکی از چالش های محیط زیستی سالهای اخیر بسیاری از کشورها است. پژوهش های پیشین نشان دادند خاکستر ضایعات لاستیک و نانوذرات آن منبع مناسبی از روی برای گیاه هستند. در پژوهش حاضر سعی بر آن شده تا ضمن امکان کاربرد ضایعات لاستیکی و نانوذرات آن (به عنوان منبع تامین کننده روی گیاه) و مقایسه آن با کود سولفات روی تجاری موجود در بازار امکانسنجی استفاده از نانوذرات در گیاه مورد بحث و بررسی قرار گیرد. به این منظور ضمن تولید نانوذرات و مشخصه یابی آن با میکروسکوپ الکترونی روبشی و عبوری، این ضایعات در کشت هیدروپونیک خیار به کار گرفته شده و عملکرد کمی و کیفی محصولات تغذیه شده با نانوذرات تولیدی، ذرات میکرونی لاستیک و نیز کود سولفات روی تجاری موجود در بازار مقایسه گردید. براساس نتایج بدست آمده با کوچک شدن اندازه ذرات لاستیک از میکرون به نانو درصد روی قابل عصاره گیری از 1.5 به 2.5 درصد افزایش یافت. نتایج این پژوهش نشان داد استفاده از نانوذرات لاستیک سبب افزایش عملکرد گیاه ضمن افزایش غلظت روی گیاه در مقایسه با کود سولفات روی تجاری موجود در بازار و نیز تیمار شاهد میگردند. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
4 - مطالعه مروری روشهای حذف آرسنیک از منابع آبی
مرضیه حسن زاده فریبا استواربسیاری از آلایندههای موجود در آب برای سلامتی انسان و محیط زیست، مضر و سمی شناخته شدهاند. در میان این آلایندهها آرسنیک از اهمیت بیشتری برخوردار است، چرا که میلیونها نفر در معرض آب آشامیدنی آلوده به آن قرار دارند. سازمان بهداشت جهانی، حد مجاز آن را کمتر از 01/0 میلی گ چکیده کاملبسیاری از آلایندههای موجود در آب برای سلامتی انسان و محیط زیست، مضر و سمی شناخته شدهاند. در میان این آلایندهها آرسنیک از اهمیت بیشتری برخوردار است، چرا که میلیونها نفر در معرض آب آشامیدنی آلوده به آن قرار دارند. سازمان بهداشت جهانی، حد مجاز آن را کمتر از 01/0 میلی گرم در لیتر (10 میکرو گرم در لیتر) در آب آشامیدنی مشخص کرده است و همچنین حد مجاز آرسنیک در استاندارد 1053 ایران نیز همین مقدار گزارش شده است. در این مطالعه به بررسی تکنیک های مختلف حذف آرسنیک و همچنین کارایی نانوذرات مختلف در تصفیه آرسنیک از آب آشامیدنی پرداخته شده است. از روشهای متداول حذف آرسنیک از منابع آبی میتوان به اکسیداسیون، انعقاد و لخته سازی، اسمز معکوس و اولترافیلتراسیون، تعویض یونی، گیاه پالایی و فناوری های نوین با تکیه بر استفاده از نانوذرات اشاره نمود. یافته ها نشان داد علیرغم درصد بالای حذف آرسنیک با استفاده از روش هایی مانند اکسیداسیون، تعویض یونی و شناورسازي با هواي محلول، این روشها از لحاظ اقتصادی به صرفه نبوده و مدت زمان حصول به راندمان بهینه بالا میباشد. اخیراً استفاده از نانوذرات بسیار مورد توجه قرار گرفته است؛ بطوریکه با استفاده از نانوذرات اکسید فلزاتی مانند آهن مغناطیسی، روی، مس، سریم و آلومینیم میتوان آرسنیک محلول در منابع آبی با غلظت بالای mg/L 50 را بهطور کامل حذف نمود و پس از اشباع شدن جاذب، با واجذب آلاینده، امکان چندبار استفاده از جاذبها میسر می باشد. در نتیجه، استفاده از نانوذرات نسبت به فرایندهای شیمیایی بهتر بوده و با توجه به راندمان بالا در زمان کم، از لحاظ اقتصادی به صرفه می باشد. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
5 - مروری بر روش های ساخت نانوکامپوزیت بر پایه کیتوسان در دارورسانی
سید مرتضی نقیبسامانههای دارورسانی، فناوری انتقال هدفمند یا کنترل انتشار عوامل درمانی هستند. توسعه حامل مناسب دارو در کاربردهای زیست پزشکی به دلیل کاهش اثرات مضر جانبی ناخواسته و بهبود اثرات درمانی سودمند هستند. نانوذرات به عنوان حامل دارو به دلیل توانایی حمل انواع دارو به قسمتهای م چکیده کاملسامانههای دارورسانی، فناوری انتقال هدفمند یا کنترل انتشار عوامل درمانی هستند. توسعه حامل مناسب دارو در کاربردهای زیست پزشکی به دلیل کاهش اثرات مضر جانبی ناخواسته و بهبود اثرات درمانی سودمند هستند. نانوذرات به عنوان حامل دارو به دلیل توانایی حمل انواع دارو به قسمتهای متفاوت بدن در زمان مناسب بسیار با اهمیت هستند. کیتوسان پلیمری زیست تخریب پذیر، زیست سازگار و زیست چسبنده است که توجه زیادی را در دارورسانی به خود جلب کرده است. سامانههای دارورسانی تهیه شده از نانوذرات، مزایای متعددی از جمله بهبود کارایی و کاهش سمیت از خود نشان میدهند. نانوذرات کیتوسان، با توجه به اندازه کوچک و نسبت سطح به حجم بزرگی که دارند خواص فیزیکی-شیمیایی، ضدباکتری و زیستی بهتری نسبت به حالت توده متناظر را دارند. نانوکامپوزیتهای بر پایه کیتوسان به عنوان حامل دارورسانی بسیار مورد توجه قرار گرفته اند؛ زیرا خواص مناسب بهتری نسبت به پلیمر خالص ارائه میدهند. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
6 - مروری بر کاربرد نانوذرات مغناطیسی با پوشش پلیمری در مهندسی بافت
سید مرتضی نقیبمهندسی بافت، از جمله علوم نوین در زیست پزشکی است که با استفاده از آن در حوزه زیست پزشکی، راهکارهای نوین از جمله دفاع هوشمندانه در برابر سرطان، ممکن می شود. این رویکردهای درمانی معمولاً شامل مراحل جداسازی سلول از بدن فرد، شبیه سازی بافت به وسیله سلولها و در نهایت امتحان چکیده کاملمهندسی بافت، از جمله علوم نوین در زیست پزشکی است که با استفاده از آن در حوزه زیست پزشکی، راهکارهای نوین از جمله دفاع هوشمندانه در برابر سرطان، ممکن می شود. این رویکردهای درمانی معمولاً شامل مراحل جداسازی سلول از بدن فرد، شبیه سازی بافت به وسیله سلولها و در نهایت امتحان روش درمانی بر روی بافت شبیهسازی شده است. هدف نهایی، ارایه درمانهاي شخصی به هر بیمار بر اساس علت زمینهاي بیماري، شرایط فیزیکی و سبک زندگی وي است که علم پزشکی را در حوزهي «پزشکی مبتنی بر فرد» وارد خواهد کرد. نانوذرات مغناطیسی، میتوانند در حوزه تشخیص و درمان، به ویژه سرطان، مورد استفاده قرار گیرند. در این تحقیق، علاوه بر تشریحی بر سرطان و روشهای درمانی، به تشریح فواید استفاده از فناوری نانو و بهطور خاص، نانوذرات مغناطیسی با پوشش پلیمری در درمان این بیماری خواهیم پرداخت. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
7 - مروري بر سينتيك پخت نانوکامپوزیت های اپوکسی/خاک رس
محمد رضا کلاییرزین اپوکسی یکی از مهم ترین پلیمرهای حرارتی است که به دلیل خواص فیزیکی و مکانیکی و شیمیایی عالی در صنایع چسب، الکترونیک، مواد کامپوزیت با کارایی بالا، ترکیبات قالب گیری و پوشش ها مورد استفاده قرار می گیرد. افزودن نانوذرات خاک رس اصلاح شده با پلی اکسی پروپیلن دی آمین، د چکیده کاملرزین اپوکسی یکی از مهم ترین پلیمرهای حرارتی است که به دلیل خواص فیزیکی و مکانیکی و شیمیایی عالی در صنایع چسب، الکترونیک، مواد کامپوزیت با کارایی بالا، ترکیبات قالب گیری و پوشش ها مورد استفاده قرار می گیرد. افزودن نانوذرات خاک رس اصلاح شده با پلی اکسی پروپیلن دی آمین، دمای پخت را افزایش می دهد و اصلاح سطح نانوذرات خاک رس، می تواند نقش تأخیری در واکنش بین رزین اپوکسی با سخت کننده داشته باشد. در پژوهشی دیگر با افزودن نانوذرات خاک رس اصلاح شده با آمینوسیلان بر رزین اپوکسی نشان داده شد جریان گرمایی افزایش و دمای بیشینه نانوکامپوزیت، مقداری کاهش پیدا می کند. همچنین سرعت واکنش پخت نانوکامپوزیت پرشده با نانوذرات اصلاح شده با مونتموریلونیت (OMMT) بررسی شده است. نتایج نشان می دهد مدل هوری نمی تواند ابتدای واکنش را خوب توصیف کند و همچنین افزودن نانوذرات خاک رس (Cloisite 25A) باعث افزایش انرژی فعال سازی رزین اپوکسی می شود. مدل های متفاوتی برای ارزیابی و توصیف واکنش پخت و مدل سازی نانوکامپوزیت های اپوکسی در حضور نانوذرات خاک رس بررسی شده است. در این پژوهش به معرفی مدلسازی سینتیک پخت نانوکامپوزیت های اپوکسی و اثر اضافه کردن نانوذرات خاک رس و نانوذرات خاک رس بهبود يافته بر مقدار انرژی فعال سازی، سرعت پخت، درجه پخت، جریان گرمایی و مدل سازی سینتیک پخت پرداخته شده است. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
8 - ترمیم و بازسازی تاندون با نانوذرات
سارا جوانمردی دارا عزیزیبافت تاندون دارای پتانسیل بازسازی محدودی میباشد و معمولاً تشکیل بافت اسکار باعث ایجاد خواص مکانیکی پایین می شود. نانوذرات را می توان به طرق مختلف برای بهبود ترمیم و بازسازی تاندون استفاده کرد که عبارت اند از ساخت داربست (افزایش قدرت وتحمل و یا خاصیت ضد چسبندگی، خواص ضد چکیده کاملبافت تاندون دارای پتانسیل بازسازی محدودی میباشد و معمولاً تشکیل بافت اسکار باعث ایجاد خواص مکانیکی پایین می شود. نانوذرات را می توان به طرق مختلف برای بهبود ترمیم و بازسازی تاندون استفاده کرد که عبارت اند از ساخت داربست (افزایش قدرت وتحمل و یا خاصیت ضد چسبندگی، خواص ضد میکروبی و ضد التهابی) تا ژن درمانی. هدف این مقاله جمع بندی مهم ترین مطالعات مرتبط با کاربرد بالقوه نانوذرات برای بازسازی بافت تاندون است. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
9 - مروری بر غشاهای جدید اسمز معکوس و کاربردهای آن
مهرنوش محمدیاسمز معکوس در بین دیگر فرایندهای غشایی محبوبیت بیشتری دارد؛ به طوری که پیش بینی شده است که ارزش بازار جهانی آن تا سال 2026 به 5 میلیارد دلار برسد. عدم استفاده از مواد شیمیایی، مقاومت مکانیکی بالا تعمیر، نگه داری و توسعه آسان از ویژگی های غشای اسمز معکوس است. غشای سلولز چکیده کاملاسمز معکوس در بین دیگر فرایندهای غشایی محبوبیت بیشتری دارد؛ به طوری که پیش بینی شده است که ارزش بازار جهانی آن تا سال 2026 به 5 میلیارد دلار برسد. عدم استفاده از مواد شیمیایی، مقاومت مکانیکی بالا تعمیر، نگه داری و توسعه آسان از ویژگی های غشای اسمز معکوس است. غشای سلولزاستات قدیمی ترین نوع غشای اسمز معکوس است که شامل یک لایه بالایی روی یک لایه متخلخل پشتیبان است که با افزایش درجه استیل دار شدن، انتخاب پذیری و شار عبوری از غشا نیز افزایش پیدا می کند. غشای لایه نازک کامپوزیتی در ترکیب با پلی آمید ضعف های غشای سلولزاستات را کاهش داده است. ساختار غشای لایه نازک کامپوزیتی- پلی آمیدی شامل لایه انتخاب پذیر نازک روی پشتیبان متخلخل است. لایه پشتیبان خواص مکانیکی غشا را افزایش می دهد. استفاده از نانوذرات و نانو لوله های کربنی در ساختار غشای لایه نازک می تواند به طور قابل توجهی سبب افزایش شار عبوری از غشا با حفظ میزان حذف املاح شود. نمک زدایی از آب لب شور و دریا، کاهش سختی آب ورودی به دیگ بخار، تصفیه پساب نفتی، حذف فلزات سنگین و... تعدادی از کاربردهای غشای اسمز معکوس است. در این مقاله به جنس، کاربرد و توسعه های اخیر غشاهای اسمز معکوس پرداخته شده است. پرونده مقاله -
دسترسی آزاد مقاله
10 - کاربرد هيدروژلهای نانوکامپوزیتی مبتنی بر زیستپلیمرها در سامانههای دارورسانی
محمدحسین کرمی مجید عبدوس محمدرضا کلایی امید مرادیهدف از این مطالعه، بررسی خواص هیدروژلهای زیستپلیمری نانوکامپوزیت حاوی نانوذرات و کاربرد آنها در سامانههای رهایش دارو است. هیدروژل نانوکامپوزیتهای زیستپلیمری در سالهای اخیر بهصورت طبیعی و مصنوعی تهیه شدهاند. هر کدام از روشها مزایا و معایب خاص خود را دارند. در چکیده کاملهدف از این مطالعه، بررسی خواص هیدروژلهای زیستپلیمری نانوکامپوزیت حاوی نانوذرات و کاربرد آنها در سامانههای رهایش دارو است. هیدروژل نانوکامپوزیتهای زیستپلیمری در سالهای اخیر بهصورت طبیعی و مصنوعی تهیه شدهاند. هر کدام از روشها مزایا و معایب خاص خود را دارند. در میان زیست پلیمرهای طبیعی، سلولز، کربوکسی متیلسلولز، کیتوسان، کربوهیدرات متیل کیتوسان، آلژینات، نشاسته و ژلاتین بهطور گستردهای برای آمادهسازی هیدروژل نانوکامپوزیتهای زیستپلیمری و همچنین در میان زیست پلیمرهای مصنوعی، پلیاتیلنگلیکول، پلیوینیلالکل و پلی آکریلیکاسید مورد مطالعه قرار گرفتهاند. هیدروژلها بعد از بیشینه تورم، استحکام مکانیکی خود را از دست میدهند، بنابراین کاربردهایشان محدود میشود. سامانههای دارورسانی برای رهایش عوامل درمانی بهکار میروند. حاملهای مختلفی در طراحی سامانه دارورسانی مؤثر برای رهاسازی درمانی به مکانهای هدف، از جمله پلیمرهای طبیعی و مصنوعی، مورد مطالعه قرار گرفتهاند. هیدروژل نانوکامپوزیتی زیستسازگار در سالهای اخیر بهعنوان یکی از امیدوارکنندهترین سامانههای تحویل دارو با توجه به قابلیتهای منحصربهفرد خود با ترکیب ویژگیهای هیدروژل با نانوذرات مورد ارزیابی قرار گرفتهاند. در زمینه رهایش دارو در سالهای اخیر پیشرفت قابلتوجهی حاصل شده که بهویژه با پیشرفت سریع نانوداروها باعث درک بهتر و بهبود رهایش دارو در مقابل بیماریهای عفونی و سرطانی شده است. پرونده مقاله