• فهرست مقالات قصد کارآفرینی

      • دسترسی آزاد مقاله

        1 - نقش سرمایه‌ی روانشناختی و انطباق‌پذیری مسیر شغلی در پیش‌بینی قصد کارآفرینی دانشجویان
        علی شیخ الاسلامی
        پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش سرمایه‏ی روانشناختی و انطباق‏پذیری مسیر شغلی در پیش‏بینی قصد کارآفرینی دانشجویان انجام گرفت. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه‏ی آماری پژوهش را تمامی دانشجویان دانشگاه محقق اردبیلی در سال‌تحصیلی 1397 تشکیل می‏دادند که از میان آنها با چکیده کامل
        پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش سرمایه‏ی روانشناختی و انطباق‏پذیری مسیر شغلی در پیش‏بینی قصد کارآفرینی دانشجویان انجام گرفت. روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه‏ی آماری پژوهش را تمامی دانشجویان دانشگاه محقق اردبیلی در سال‌تحصیلی 1397 تشکیل می‏دادند که از میان آنها با استفاده از روش نمونه‏گیری تصادفی خوشه‏ای تعداد 243 دانشجو ‏به عنوان نمونه انتخاب شدند. از پرسشنامه­ی قصد کارآفرینی لینان، رودریگرز، رودی‌کانتچ (2011)، پرسشنامه­ی سرمایه‏ی روانشناختی لوتانز، یوسف و آولیو (2007) و پرسشنامه­ی انطباق‏پذیری مسیر شغلی ساویکاس (2012) برای جمع‏آوری داده­ها استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده‏ها از آزمون‏های ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون استفاده شد. یافته‏ها نشان داد که بین سرمایه‏ی روانشناختی (خودکارآمدی، امیدواری، خوش‏بینی و تاب‏آوری) و انطباق‏پذیری مسیر شغلی (دغدغه، کنترل، کنجکاوی و اعتماد) با قصدکارآفرینی دانشجویان رابطه‏ی مثبت معناداری وجود دارد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون آشکار کرد که تقریباً 20 درصد از کل واریانس قصد کارآفرینی دانشجویان براساس سرمایه‏ی روانشناختی و انطباق‏پذیری مسیر شغلی قابل پیش‏بینی است که متغیر انطباق‏پذیری مسیر شغلی سهم بیشتری داشت. بنابراین، می‏توان نتیجه گرفت که سرمایه‏ی روانشناختی و انطباق‏پذیری مسیر شغلی از متغیرهای مرتبط با قصد کارآفرینی دانشجویان می‏باشند که نیازمند توجه و برنامه‏ریزی هستند. پرونده مقاله
      • دسترسی آزاد مقاله

        2 - بررسی عاملی که بر آموزش کارآفرینی تاثیر می‌گذارد و قصد کارآفرینی در دانشجویان ایران را زیاد می‌کند
        محمدعلی  نژادیان سیدرسول  حسینی
        طی چند دهه گذشته با عدم توفیق دانشگاه‌ها در ایجاد و تقویت انگیزه کارآفرینی دانشجویان مواجه بوده‌ایم. در واقع بین ظرفیت فعلی پذیرش در دانشگاه‌ها و نیازهای آتی بازار کار و میان محتوای آموزشی و محتوای شغلی تناسب وجود نداشت و در نهایت شاهد دانش‌آموختگانی هستیم که اکثرا توان چکیده کامل
        طی چند دهه گذشته با عدم توفیق دانشگاه‌ها در ایجاد و تقویت انگیزه کارآفرینی دانشجویان مواجه بوده‌ایم. در واقع بین ظرفیت فعلی پذیرش در دانشگاه‌ها و نیازهای آتی بازار کار و میان محتوای آموزشی و محتوای شغلی تناسب وجود نداشت و در نهایت شاهد دانش‌آموختگانی هستیم که اکثرا توانایی فردی و مهارت‌های لازم را برای راه‌اندازی کسب‌وکار جدید ندارند. از طرفی با توجه به رویکرد جدید دانشگاه‌ها در ایران و جهت‌گیری آن‌ها به سمت نسل سوم دانشگاه‌ها و با همه‌ی آموزش‌های فعلی و وجود سرمایه‌گذاران خطرپذیر، شتابدهنده‌ها، انواع صندوق‌ها، خانه‌های خلاق، کارخانه‌های نوآوری، پارک‌های فناوری و مراکز رشد... هنوز تعداد استارت‌آپ‌هایی که از دره مرگ عبور کرده باشند و به موفقیت رسیده باشند کم است و هر روز به تعداد دانش‌آموختگان بیکار اضافه می‌شود. در این خصوص با توجه به ناکارآمدی نظام ملی نوآوری ایران، این مشکل دوچندان شده است. ازاین‌رو، مقاله حاضر تلاش دارد تا ضمن مروری جامع بر ادبيات موضوعی و درنظرگرفتن نكات مطرح شده در رويكردهای ديگرصاحب‌نظران، با نگاهی جامع‌تر به بررسی تاثیر واسطه‌ای خودکارآمدی کارآفرینی در آموزش کارآفرینی و قصد کارآفرینی دانشجویان بپردازد. پیشنهاد می‌شود که دانشگاه‌ها متغییر خودکارآمدی کارآفرینی را در آموزش‌های خود مورد توجه قرار دهند. زیرا، ممکن است آموزش به تنهایی باعث به‌وجود آمدن قصد کارآفرینی نشود. چه بسا آشنایی با موانع کارآفرینی در ایران، دانشجو را از تجربه کارآفرینی منصرف کند. در این بین عاملی نیاز است که به‌واسطه آن دانشجو باور کند که می‌تواند بر موانع غلبه نماید. پرونده مقاله