فهرست مقالات ارمنستان

• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  1 - عملکرد میانجی¬گری جمهوری اسلامی ایران در بحران ژئوپلیتیک قره¬باغ
  یاشار ذکی احد  پاشالو
  حکومت ـ ملّت ها از زمان شکل گیری با بحران های متعدّد سیاسی و ژئوپلیتیکی روبرو شده اند. در بحران های ژئوپلیتیکی که زمینۀ مناقشه بر سر کنترل و به دست آوردن یک یا چند ارزش جغرافیایی قابل ملاحظه است، باعث دیرپایی بحران و عدم حل وفصل آن می شود؛ زیرا مورد مناقشه در زمرۀ منافع چکیده کامل

  حکومت ـ ملّت ها از زمان شکل گیری با بحران های متعدّد سیاسی و ژئوپلیتیکی روبرو شده اند. در بحران های ژئوپلیتیکی که زمینۀ مناقشه بر سر کنترل و به دست آوردن یک یا چند ارزش جغرافیایی قابل ملاحظه است، باعث دیرپایی بحران و عدم حل وفصل آن می شود؛ زیرا مورد مناقشه در زمرۀ منافع ملّی محسوب می شود که امکان مصالحه بر سر آن برای طرف های درگیر وجود ندارد. جمهوری آذربایجان به عنوان مهم ترین بازیگر در منطقۀ ژئوپلیتیکی قفقاز جنوبی بعد از استقلال به دلیل گسترش طلبی ارضی ارمنستان با بحران ژئوپلیتیکی اشغال سرزمین مواجه شد. بحرانی که بعدها با مداخلۀ برخی قدرت ها جنبۀ بین المللی پیدا کرد. ایران به عنوان مهمّ ترین همسایۀ آذربایجان همواره سعی کرده تا به نحوی با مداخله در این بحران جایگاه خود را در میان بازیگران منطقه ای و فرامنطقه ای حفظ کند. بر این اساس تحقیق حاضر، به روش توصیفی ـ تحلیلی در پی بررسی این سؤال اساسی است که عملکرد ایران برای حل بحران قره باغ چگونه ارزیابی می شود؟ نتایج تحقیق نشان می دهد که بحران قره باغ با توجّه به چندلایه بودن، تداوم و پایداری بحران، تعدّد بازیگران و تعقیب اهداف ژئوپلیتیکی خاص توسط میانجی گران ابعاد پیچیده ای به خود گرفته است. ایران نیز بر اساس ماتریس پیچیدۀ بحران و نیز الزامات ژئوپلیتیکی خاص خود اهداف مختلفی را پیگیری می کند: از تشکیل ائتلاف سه گانه بین آذربایجان، ارمنستان و ترکیه جلوگیری کند، مانع از گسترش بحران به سمت مرزهای خود شود و در نهایت، نقش بازدارنده ای در باب حضور بازیگران فرامنطقه ای مانند اسرائیل و آمریکا در کنار مرزهای خود داشته باشد. پرونده مقاله
• دسترسی آزاد مقاله
  • صفحه چکیده
  • متن کامل
  
  2 - تأثیر فرهنگ ایرانی در استقرار مسیحیت در ارمنستان با ملاحظاتی دربارۀ چند اصطلاح آیینی کلیسای ارمنی
  علی رحمانی نادره نفیسی سلیمان  امین‌زاده فرزاد مافی
  <p>در سال 301 میلادی در نیتجۀ تلاش&zwnj;های &laquo;گریگور روشنگر&raquo;، نخستین &laquo;اسقف اعظم&raquo; (Catholicos) کلیسای حوّاری ارمنی (Armenian Apostolic Church)، مسیحیت دین رسمی ارمنستان اعلام شد. ولی باید توجّه داشت که مسیحیت مدت&zwnj;ها پیش از این تاریخ یعنی در او چکیده کامل

  <p>در سال 301 میلادی در نیتجۀ تلاش&zwnj;های &laquo;گریگور روشنگر&raquo;، نخستین &laquo;اسقف اعظم&raquo; (Catholicos) کلیسای حوّاری ارمنی (Armenian Apostolic Church)، مسیحیت دین رسمی ارمنستان اعلام شد. ولی باید توجّه داشت که مسیحیت مدت&zwnj;ها پیش از این تاریخ یعنی در اوایل قرن نخست میلادی توسط &laquo;تادئوس رسول&raquo; (Apostle Thaddeus) و در قرن دوم به وسیلۀ &laquo;بارتولمیوس رسول&raquo; (Apostle Bartholomew) تبلیغ می&zwnj;شد. اگرچه این دو رسول، پیروان متعدّدی داشتند، ولی هنوز آیین مسیحیت در ارمنستان از طرف عموم مردم پذیرفته نشده بود. قدیسه&zwnj;هایی مانند &laquo;هریپسیمه&raquo; (Hripsime)، &laquo;گایانه&raquo; (Gayane) و شاگردانشان نیز که در تبلیغ مسیحیت می&zwnj;کوشیدند، به دستور پادشاه سنگسار شدند، زیرا از دین مرسوم زمانه رویگردان شده بودند. مسیحیت در سرزمین&zwnj;های شمال قفقاز نیز، بیشتر به&zwnj;وسیلۀ مبلّغان ارمنی و گرجی گسترش یافت، امّا از سده&zwnj;های نهم تا دوازدهم میلادی، به&zwnj; تدریج تمامی این سرزمین&zwnj;های مسیحی به اسلام گرویدند و آثار مسیحی در این منطقه از میان رفت. برای مثال، نخستین اشاره به رواج مسیحیت به &zwnj;وسیلۀ کلیسای حوّاری ارمنی در داغستان به قرن چهارم میلادی بازمی&zwnj;گردد؛ در یکی از نسخه&zwnj;های &laquo;دربند&zwnj;نامه&raquo; به پذیرش مسیحیت از سوی ساکنان دربند در سال 355 میلادی اشاره شده&zwnj;است. نگارندگان مقالۀ حاضر، به بررسی چند اصطلاح آیینی کلیسای ارمنی مانند &laquo;صلیب&raquo;، &laquo;معبد&raquo; و &laquo;محراب&raquo; پرداخته و نشان داده&zwnj;اند که تمامی این اصطلاحات برگرفته از زبان&zwnj;های ایرانی&zwnj;اند و حتی ردّپای آنها در زبان&zwnj;های شمال قفقاز نیز دیده می&zwnj;شود.</p> پرونده مقاله