پديدار شدن اقتصاد دانش بنيان و به تبع آن، افزايش اهميت مقولاتي چون دانش، نوآوري و فناوري موجب افزايش تمركز بر مفاهيمي چون مديريت دانش، مديريت فناوري و مديريت نوآوري شده است. این مقاله به بررسی مقالات موجود و پژوهش‌هایی که در رابطه با یکپارچه¬شدن سه حوزه مدیریت دانش، نوآوری و فناوری صورت گرفته است می‌پردازد تا یک مدل مفهومی برای یکپارچه کردن این سه حوزه ارائه کند که ضمن پوشش ويژگيهاي هر يك از اين مديريت¬ها، از اتلاف منابع سازماني ناشي از همپوشاني مديريت دانش، نوآوري و فناوري و تقابل آنها با يكديگر جلوگيري شود. ابتدا یک مرور ادبیات سیستماتیک انجام شد که در آن طیف وسیعی از مقالات مرتبط از سال 1980 تا 2021 جستجو گردید. سپس از روش فراترکیب استفاده شد تا یافته‌های حاصل از پژوهش‌های پیشین کدگذاری شده و با یکدیگر ترکیب شود. در این مرحله برای سهولت کار از نرم‌افزارهای Perish و MAXQDA برای کدگذاری استفاده شد. در این بررسی بالغ بر 220 کد به واحدهای داده تخصیص داده شد. سپس 220 کد تحلیل و کدهای مشابه تجمیع شدند. در نهایت 24 کد که کدهای پایه نامیده شدند حاصل شد. در مرحله بعدی مضامین پایه دسته بندی و پنج مضمون سازمان‌دهنده زیر استخراج گردید: اصول مدیریت نوآوری – دانش، توانمندسازهای مدیریت نوآوری – دانش، روال سازی و ایجاد فرهنگ یکپارچگی، زیرساخت یکپارچه سازی، مکانیسم های یکپارچه سازی. در نهایت، یک مدل مفهومی پیشنهاد می‌شود که ارتباط این حوزه‌ها با یکدیگر و نحوه تعامل و همپوشانی و راهکارهایی برای یکپارچه کردن آن‌ها را تشریح می¬نماید پرونده مقاله