پژوهش حاضر به منظور بررسی تأثیر آموزش مهارت‌های زندگی با رویکرد قرآنی (شاخۀ سلامت روان در روابط دختر و پسر) بر نگرش دختران دبیرستانی نسبت به رابطه دوستی با جنس مخالف صورت گرفت. به این منظور پژوهشی در قالب یک طرح پژوهشی نیمه‌آزمایشی از نوع دو گروهی همراه با پیش‌آزمون، پس‌آزمون و آزمون پیگیری انجام گرفت. جامعۀ آماری این پژوهش کلیه دانش‌آموزان دبیرستان‌های منطقه دو تهران بود. نمونه آماری شامل شصت دانش‌آموز بود که از میان دو پایۀ تحصیلی از یک مدرسه انجام شد؛ به این صورت که دو کلاس از پایه نهم و دو کلاس از پایه دهم به شیوۀ نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. افراد گروه نمونه به طور تصادفی در گروه آزمایش و گروه کنترل گمارده شدند. ابزار مورد استفاده پرسشنامه محقق ساخته (نگرش به ارتباط قبل از ازدواج) با سی سوال بود. به منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها، از آزمون تحلیل واریانس مکرر استفاده شد. یافته‌های پژوهش نشان داد که آموزش مهارت‌های زندگی با رویکرد قرآنی (شاخه سلامت روان در روابط دختر و پسر) بر متغییر وابستۀ نگرش دختران دبیرستانی نسبت به رابطه دوستی با جنس مخالف تأثیر داشته و بررسی داده‌های آماری نیز بیانگر معنی‌دار بودن تغییرات در شاخص نگرش دختران دبیرستانی نسبت به رابطه دوستی با جنس مخالف است. پرونده مقاله