امروزه کیفیت زندگی به‌عنوان عالی‌ترین مرتبه اهداف اجتماعی – اقتصادی کشورها و به‌عنوان کلید طلایی مشارکت شهروندان، جهت برنامه‌ریزی صحيح و كارآمد براي بهبود و افزايش رفاه شهروندان، در دو بعد عینی و ذهنی مورد سنجش و ارزیابی قرار می‌گیرد. پژوهش حاضر می کوشد ازنظر هدف با رویکرد کاربردی با روش توصیفی از نوع پیمایشی به ارزیابی کیفیت زندگی و تأثیر آن بر مشارکت شهروندان به بررسی این موضوع در شهر نی‌ریز بپردازد. جامعه آماري كليه سرپرستان خانوار شهر "نی‌ریز" در استان فارس مي باشد كه با بهره‌گیری از فرمـول كوكران تعداد 321 نفر به‌عنوان نمونه انتخاب و به‌صورت خوشه ای بین سیزده محله در شهر توزیع‌شده است. روایی پرسشنامه با استفاده از نظرات متخصصان و پایایی آن با استفاده از محاسبه آلفای کرونباخ (کیفیت 80/.و مشارکت 84/.) تعیین‌شده است. جهت ‌تحلیل داده‌ها از آزمون‌های آماری در نرم افرازهای SPSS و AMOS استفاده شد. نتايج حاصل از این پژوهش نشان مي دهد که در میان شاخص های موردسنجش، شاخص رضایتمندی زندگی خانوادگی با میانگین (75/3) و سلامت با میانگین (16/3) بالاترین میزان رضایتمندی و شاخص اقتصادی با میانگین (56/2) پایین‌ترین میزان رضایتمندی از کیفیت زندگی را به خود اختصاص داده است. همچنین درزمینه ی مشارکت هم بیشترین مشارکت شهروندان مربوط به شاخص سیاسی با میانگین (06/3) و کمترین میزان مشارکت مربوط به شاخص ذهنی- معنوی با میانگین (34/2) است. نتایج آزمون تحليل همبستگی نیز نشـان داد كـه افـزايش كيفيت زندگي مي تواند به افزايش مشاركت شهروندان در امور شهري منجر شود و بين اين دو رابطه مستقيم و معناداري وجود دارد. همچنین نتایج رگرسیون مبین این مطلب است که شاخص زندگی خانوادگی با (بتای 20/0) و شاخص اقتصادی با (بتای 13/0) بیشترین تأثیر را بر مشارکت دارند و درمجموع ابعاد کیفیت زندگی 07% از واریانس مشارکت را پیش‌بینی می کنند. پرونده مقاله