مقصدهای گردشگری از اهمیت خاصی در بازار رقابتی عصر حاضر برخوردار بوده و مباحث مدیریتی برند و توسعه آن­ها اهمیت روزافزونی در صنعت گردشگری داشته و اکثر شرکت­های فعال در این عرصه سعی در جذب بیشتر گردشگران از طریق ایجاد یک تصویر مثبت و مطلوب از مقصدهای گردشگری مورد نظرشان به­وسیله برندسازی و معماری برند دارند. تحقیق حاضر با هدف شناسایی عوامل مؤثر بر مدیریت معماری برند مقصدهای گردشگری در استان البرز صورت گرفته است. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از نظر روش در زمره تحقیقات توصیفی – پیمایشی قرار می­گیرد. جامعه آماری تحقیق حاضر کلیه کارشناسان و مدیران بازاریابی سازمان میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان البرز بوده­اند که با استفاده از فرمول کوکران، حجم نمونه مورد نیاز پژوهش 200 نفر تعیین گردیده است. ابزار گردآوری در این پژوهش، پرسش­نامه می­باشد. جهت تجزیه و تحلیل داده­های جمع­آوری شده از نرم­افزار ایموس استفاده گردید. براساس نتایج پژوهش حاضر، وضعیت مدیریت معماری برند استان البرز در حد متوسطی قرار دارد، همچنین سایر ابعاد معماری برند، یعنی داشتن چشم­انداز بلند مدت، پر کردن شکاف بین عرضه و تقاضا، اولویت­بندی بخش­بندی مشتری، دارای وضعیتی متوسط و داشتن استراتژی کارآمد گردشگری نیز در وضعیت ضعیفی قرار دارند. پرونده مقاله

هدف از انجام پژوهش حاضر، شناسایی عوامل مؤثر بر اجرای خط‌مشی عمومی گردشگری در استان گیلان است. از این‌رو در زمره‌ی پژوهش‌های توسعه‌ای است و از حیث روش‌شناختی نیز از استراتژی پژوهش کیفی با رویکرد استقرائی که از فلسفه تفسیری- برساخت‌گرایی تبعیت می‌کند بهره گرفته شده است. جامعه مورد مطالعه پژوهش شامل خبرگان حوزه گردشگری، خط مشی‌گذاری عمومی، گیلان شناسی و علوم جغرافیا است، که تعداد 20 نفر براساس روش نمونه‌گیری هدفمند با ماهیت گلوله برفی مورد مصاحبه قرار گرفتند. نتایج تحلیل حاکی از پنج عامل فناورانه، فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و در نهایت سیاسی- اداری بود. مقوله اصلی سیاسی- اداری؛ شامل کاهش بروکراسی، آموزش و توسعه و بهبود منابع انسانی است. مقوله اصلی اجتماعی، شامل تقویت مسئولیت اجتماعی، افزایش مشارکت مردم و سازمان‌های مردم نهاد، مراوده صحیح بخش اجرائی با ساکنین بومی، بهره‌گیری از سرمایه اجتماعی است، مقوله اصلی فرهنگی، شامل بهره‌گیری از نمادهای فرهنگی، بومی‌سازی خط‌مشی، تأکید بر ساختار فرهنگی هر منطقه است و مقوله اصلی فناورانه که شامل تأکید بر تبلیغات رسانه‌ای و تقویت زیرساخت فناوری و در نهایت مقوله اصلی اقتصادی شامل حکمرانی مشارکتی، برنامه‌ریزی صحیح مالی و بودجه می‌باشد. دستاورد ویژه پژوهش حاضر، تمرکز بر بخش اجراء خط‌مشی‌گذاری و اهم دانستن عوامل گوناگون فرهنگی، فناورانه، اجتماعی، اقتصادی، سیاسی- اداری در پیاده‌سازی موفق خط‌مشی گردشگری است. چنین نتایجی گویای این واقعیت است که عوامل اقتصادی در اجرا مؤثر خط‌مشی یه تنهایی نقش ندارد بلکه سایر عوامل دیگر نیز نقش آفرینند که در بسیاری از پژوهش‌های مشابه مورد غفلت قرار گرفته‌اند. پرونده مقاله

پژوهش حاضر، با هدف بررسی تاثیر مثلث تاریک شخصیت بر پنهان‌سازی دانش با نقش میانجی فرهنگ یادگیری سازمانی انجام شد. پژوهش حاضر بر اساس هدف در گروه پژوهش‌های کاربردی و جزء تحقیقات همبستگی است. ابزار گردآوری اطلاعات‌ در این پژوهش پرسش‌نامه های استاندارد مثلث تاریک شخصیت، فرهنگ یادگیری سازمانی، پنهان‌سازی دانش بود. روایی پرسشنامه ها از طریق نظرات خبرگان و با پایایی نیز بر اساس آزمون آلفای کرونباخ برای پرسشنامه های مثلث تاریک شخصیت (75/0)، پنهان‌سازی دانش (77/0)، فرهنگ یادگیری سازمانی (71/0) بدست آمد و به تأیید رسید است، جامعه آماری پژوهش شامل اساتید دانشگاه تهران می باشد که حجم نمونه با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس و نرم‌افزار نمونه‌گیری Spss Sample power برابر با 187 بدست آمد. ابزار تجزیه‌وتحلیل داده ها رگرسیون و تحلیل مسیر و نرم‌افزارهای SPSS و AMOS بود. یافته ها نشان داد مثلث تاریک شخصیت بر پنهان‌سازی دانش تأثیرگذار است و 31 درصد واریانس پنهان‌سازی دانش توسط مولفه مثلث تاریک شخصیت تبیین شده است.همچنین ابعاد مثلث تاریک شخصیت (ماکیاولیسم، خودشیفتگی، بعد اختلالات فکری و روانی) بر پنهان‌سازی دانش تأثیرگذار است. 38 درصد واریانس مولفه پنهان‌سازی دانش توسط ابعاد مثلث تاریک شخصیت (ماکیاولیسم، خودشیفتگی، بعد اختلالات فکری و روانی) تبیین شده است. فرهنگ یادگیری سازمانی نیز دارای نقش میانجی در تأثیر مثلث تاریک شخصیت بر پنهان‌سازی دانش متغیر فرهنگ یادگیری سازمانی می باشد. پرونده مقاله