هدف پژوهش حاضر تحلیل شبکه‌ای حوزه‌بندی یانگ در مورد طرحواره‌های ناسازگار اولیه بود. روش نمونه‌‌گیری، غیرتصادفی با تغییرات بیشینه، حجم نمونه ۸۴۹ نفر و ابزار پژوهش فرم کوتاه (۹۰ سؤالی) پرسشنامه طرحواره‌های ناسازگار اولیه یانگ (YSQ-L3) بود. برای تحلیل داده‌ها از تحلیل شبکه، نرم‌‌افزار R و بسته Qgragh استفاده شد. نتایج نشان داد، طبق شکل شبکه‌ ترسیمی، فقط طرحواره‌های یک حوزه (بریدگی و طرد) مطابق با حوزه‌بندی یانگ بوده و در ۴ حوزه خودگردانی و عملکرد مختل، محدودیت‌های مختل، دیگر جهت‌‌مندی و گوش به زنگی زیاد/ بازداری، تفاوت وجود دارد. اهمیت این یافته‌ها از یک سو در حوزه‌ بالینی و رویکرد طرحواره درمانی و از سوی دیگر در حوزه‌ روان‌‌سنجی و بومی‌‌سازی ابزارهای تشخیصی می‌باشد. پرونده مقاله