عصر کنون را عصر جهانی‌شدن می‌نامند عصری که در آن رقابت بین بنگاه‌های اقتصادی از سطح منطقه‌ای و ملی فراتر رفته و در سطح جهان در جریان است. در شرایط رقابتی کنونی، کشورهای جهان در پی ارتقای قدرت رقابت‌پذیری خود بوده و یکی از سؤالات با اهمیت در مسیر ارتقای قدرت رقابت‌پذیری، نقش و رابطه نوآوری و محیط کسب‌و‌کار در ارتقای قدرت رقابت‌پذیری می‌باشد. در این تحقیق و به‌منظور پاسخ به پرسش فوق ابتدا کشورهای جهان بر اساس داده‌های گزارش رقابت‌پذیری جهانی بین سال‌های 2013 الی 2018 و با استفاده از تکنیک خوشه‌بندی به چهار سطح مختلف رقابت‌پذیری تفکیک‌شده و سپس با بهره‌گیری از مدل‌سازی معادلات ساختاری به روش حداقل مربعات (PLS) نقش و رابطه نوآوری و محیط کسب‌و‌کار در ارتقای قدرت رقابت‌پذیری جهانی مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج حاصل از این تحقیق بیانگر عدم تأثیر نوآوری بر ارتقای قدرت رقابت‌پذیری در کشورهای با قدرت رقابت‌پذیری پایین می‌باشد که البته این نتایج نقش نوآوری در ارتقای قدرت رقابت‌پذیری سطوح دیگر را اثبات می‌کند. بر اساس دیگر یافته‌های این پژوهش رابطه بین محیط کسب‌وکار و نوآوری در همه سطوح رقابت‌پذیری معنادار و مثبت بوده با این تفاوت که بهبود محیط کسب‌و‌کار در کشورهای با قدرت رقابت‌پذیری پایین، بیش‌ترین تأثیر را در ارتقای نوآوری دارد. بر اساس نتایج تحقیق، نقش محیط کسب‌وکار در ارتقای قدرت رقابت‌پذیری در همه سطوح چهارگانه رقابت‌پذیری اثبات گردید. پرونده مقاله