تراوايی يكی از پارامترهاي بسیار پراهمیت در تعیین مشخصه‏هاي مخازن هیدروكربنی محسوب می‏شود كه تقريباً در تمامی مسائل مهندسی نفت نقش اساسی ايفا می‏نمايد. تعیین دقیق تراوایی مخزن اغلب در آزمایشگاه مغزه طی فرایندی زمانبر صورت می‏گیرد. در چاه‏آزمایی نیز مقادیر تراوایی محاسبه شده به صورت میانگین به ناحیه‏ای که تولید آن صورت گرفته است تخصیص می‏یابد. به علت هزینه‏بر بودن دو روش مذکور، عموماً در تمام چاه‏ها صورت نمی‏پذیرند، در حالی که ابزار نمودارگیری در تمامی چاه‏ها به دلیل صرفه اقتصادی و زمانی اغلب انجام می‏شود. با پیشرفت‏های صورت گرفته در ابزارهای نمودارگیری تلاش‏هایی برای تخمین تراوایی به صورت مستقیم از نمودارهای ویژه مانند نمودار NMR انجام شد. داده‏های حاصل از نمودار NMR به عنوان یک منبع پر استفاده‌ی مستقل از لیتولوژی برای تخمین درجه اشباع آب، تخلخل و آنالیز سیستم‏های فضای متخلخل مورد استفاده قرار گرفته است. یکی از پارامترهای مهمی که در NMR اندازه‏گیری می‏شود مقدار زمان آرامیدگی عرضی ( ) می‏باشد. در این مقاله از اندازه‏گیری‏های صورت گرفته مربوط به نمودارهای NMR یکی از میادین کربناته جنوب غربی ایران برای تخمین مقدار تراوایی با استفاده از مدل‏های Timur، SDR و مدل رگرسیونی استفاده شده است. همچنین در ادامه، نتایج حاصل از این سه روش با مقادیر محاسبه شده تراوایی از مغزه مقایسه گردید و روش SDR به عنوان مناسب‏ترین روش با میزان دقت 1/44 وخطای 12/23 برای اندازه‏گیری تراوایی در این مخزن معرفی شد. پرونده مقاله