چکيده در اين مقاله نمونه های مغزه از بخش کربناته بالايی (به سن ميوسن) سازند آسماري متعلق به يکی از ميادين نفتی جنوب غرب ايران مورد مطالعات ماکروسکوپی و ميکروسکوپی قرار گرفت. سپس نتايج مطالعات بر روی نمونه های مغزه و مقاطع نازک با داده های تخلخل و تراوايي مغزه و نمودارهاي پتروفيزيکي، به ويژه نمودارهای مقاومت، مقايسه گرديد. تنوع بافت (مادستون تا گرينستون) و پديده های دياژنزی (دولوميتي شدن، انحلال و گسترش سيمانهاي کلسيتي و انيدريتي) باعث تغييرات زيادی در مقدار و نوع تخلخل در اين سازند گرديده است. اين مطالعه نشان داد که نمودارهای مقاومت می توانند به عنوان ابزاری کارآمد در تفکيک زونهای دارای تخلخل های مفيد و غيرمفيد مورد استفاده قرار گيرند. بازه های عمقی با تراوايي بالا از مقادير نسبتاً بالاي مقاومت عميق يا مقاومت منطقه دست نخورده و جدايش خوب بين لاگهاي مقاومت اين منطقه و منطقه کم عمق يا شسته شده برخوردارند در حاليکه در بازه های عمقی غيرمخزني مقاومت پايين بوده و جدايش بين لاگهاي مقاومت اين دو بخش کم است. بر اين اساس توالی کربناته مورد مطالعه از سازند آسماري به 13 زون تفکيک گرديد. با استفاده از جدايش لاگهاي مقاومت کم عمق و عميق مي توان اين واحدهاي جرياني را در سراسر ميدان مورد مطالعه با يکديگر انطباق داد. پرونده مقاله