مقاله
1 -
همکاری های دولت، دانشگاه و صنعت
نشریه صنعت و دانشگاه
,
شماره 46
,
سال
13
,
بهار-تابستان
1399
چالش ارتباط دانشگاهها و صنعت، موضوعی است که کارشناسان و مسئولان دانشگاهی و صنعت در سالهای اخیر بیش از پیش به آن میپردازند و درصدد هستند تا راهکارها و مسیرهای مطمئن و برنامهریزی شدهای را برای تقویت این ارتباط در نظر بگیرند. چندین دهه است که در کشور از ارتباط صنعت
چکیده کامل
چالش ارتباط دانشگاهها و صنعت، موضوعی است که کارشناسان و مسئولان دانشگاهی و صنعت در سالهای اخیر بیش از پیش به آن میپردازند و درصدد هستند تا راهکارها و مسیرهای مطمئن و برنامهریزی شدهای را برای تقویت این ارتباط در نظر بگیرند. چندین دهه است که در کشور از ارتباط صنعت و دانشگاه صحبت بهمیان میآید و نخستین بیانات مقام معظم رهبری در این باره مربوط به سال 1369 است، اما آنچه مسلم است تاکنون ارتباط مؤثری بین علم، دانشگاه و صنعت به وجود نیامده است؛ امروز ساختار علم و فناوری و صنعت کشور بیش از هر زمان دیگر نیازمند بازبینی مجدد و تعامل هرچه بیشتر است و دستاندرکاران صنعت باید این واقعیت را قبول کنند که در کنار دانشگاه، قادر به جذب کامل فناوری خواهند بود. این بخشی از بیانات معظمله در دیدار جمعی از اساتید، نخبگان و پژوهشگران دانشگاهها است: "ما راجع به «علم نافع» زیاد صحبت کردهایم؛ در دیدارهای مختلف دانشگاهی، دانشجویی و مانند این ها بحث کردهایم راجع به آن، گفتیم "علم نافع" هم یعنی علمی که مسائل کشور را حل میکند؛ حل مسائل کشور، علمِ نافع است یعنی با مسائل گوناگونی که در کشور وجود دارد، مواجههی علمی بشود".
شاید در نگاه اول بزرگترین مشکل فضای ارتباطی بین صنعت، جامعه و دانشگاه، موضوع فنی باشد اما در بدو ورود به این فضا مشاهده میشود که عملاً اینگونه نیست و به نظر میرسد عدم اطلاع، عدم اعتماد و نداشتن انگیزه سه رکن اصلی این موضوع باشد؛ در بسیاری از اوقات صنعت و جامعهی ما از ظرفیت و پتانسیل شرکتهای دانشبنیان و شرکتهای دانشگاهی و اعضای هیئت علمی اطلاعی ندارد. در عصر کنونی دانشگاهها و کارآفرینان، در قبال توسعه اقتصادی، بهرهوری در تولید و ایجاد درآمد پایدار و ارتباط با صنعت و تولید از رسالت و مسئولیت اجتماعی بیشتری برخوردار میباشند. این مشکلات اساسی موجب شد که پژوهشی در این حیطه ارائه گردد تا بتواند در رفع موانع موجود موثر باشد.
یکی از مهمترین چالش های ارتباط صنعت با دانشگاه، سطح علمی دانشگاههای رتبه یک ایران است که در سطح مرزهای دانش بین المللی است در صورتیکه صنایع ایران در سطح کشورهای در حال توسعه است و این عدم هم سطحی موجب عدم هماهنگی دانشگاه با صنعت می باشد.
پرونده مقاله