تعداد زیادی از هسته های پردازشی که در داخل یک تراشه تجمیع شده اند سرعت رشد بالایی را دارند، شبکه های روی تراشه ی نوری یکی از روش های ساده برای حل مشکل آدرس دهی در بین شبکه های درون اتصالی حجیم می باشد به همین دلیل در آینده تراشه های چند پردازنده ای با کارآیی و پهنای باند بالا نیاز خواهد بود. شبکه های روی تراشه ی نوری به عنوان نسل جدیدی از شبکه های روی تراشه مطرح شدند که تمامی محدودیت های این نوع از شبکه ها را رفع کرده و دارای مزایای زیادی از جمله پهنای باند ارتباطی بالا، تاخیر انتقال کم و توان مصرفی پایین می باشد. از طرفی شبکه های روی تراشه ی نوری دارای چالش هایی است که یکی از مهمترین آن ها مسیریابی داده های نوری در بستر لایه ی نوری است زیرا نحوه انتخاب مسیر بر روی عامل اتلاف نوری تاثیرگذار است. در این مقاله، الگوریتم های مسیریابی عاری از بن بست مدل های چرخشی تطابقی، سوئیچینگ مداری و الگوهای ترافیکی مختلف برای کاهش اتلاف نوری در لایه ی نوری با در نظر گرفتن مسیریاب بدون انسداد 5 درگاهه و همبندی دو بعدی توری یا مش ارائه خواهد شد. در آخر نتایج بدست آمده از شبیه سازی را با روش های مشابهی مانند الگوریتم مبتنی بر بعد XY مقایسه کرده و بهبودهای بدست آمده را بررسی می نماییم. پرونده مقاله

الگوریتم‌های مسیریابی متعددی برای ارتباطات تک‌پخشی و چندپخشی در سیستم‌های روی تراشه‌ چندپردازنده‌ای ارائه شده است. پروتکل‌های چندپخشی برای شبکه‌های روی تراشه در سال‌های اخیر، در هماهنگ‌سازی ساعت، دسترسی‌های مکرر به حافظه‌های مشترک توزیع‌شده، هم‌زمانی و همسان‌سازی حافظه‌های نهان ‌مورد استفاده قرار می‌گیرند. الگوریتم‌های مسیریابی تک‌پخشی برای هدایت بسته‌های چندپخشی مناسب نیستند چون احتمال بروز مشکلاتی از قبیل افزایش ترافیک، ازدحام و بن‌بست را در شبکه‌ روی تراشه بالا می‌برند. از جمله راهکارهای برجسته برای ارتباطات چندپخشی در سیستم‌های چندکامپیوتری عبارتند از الگوریتم‌های مبتنی بر مسیر و الگوریتم‌های مبتنی بر درخت که در سال‌های اخیر این راهکارها به شبکه‌های روی تراشه نیز تعمیم داده شده‌اند. در این مقاله، طرح پیشنهادی با استفاده از شبکه بازپیکربند، سعی در کاهش توان مصرفی و تأخیر بسته‌های چندپخشی در طول مسیر دارد. به طور دقیق‌تر، چنین ساختاری با استفاده از سوییچ‌های ساده در همبندی بازپیکربند به جای مسیریاب‌ها و با بخش‌بندی شبکه به اندازه‌های کوچک‌تر، درخت‌هایی را برای هدایت بسته‌های چندپخشی می‌سازد که منجر به بهبود توان مصرفی و تأخیر ارسال پیام می‌شود. نتایج به دست آمده از شبیه‌سازی بر روی ترافیک‌های واقعی و ساختگی، نشان از برتری روش پیشنهادی ارائه‌شده در مقایسه با روش‌های قبلی مبتنی بر درخت با حداکثر کاهش 33% توان مصرفی و 51% تأخیر متوسط بسته‌ها دارد پرونده مقاله