هدف پژوهش حاضر، آسيب شناسي نظام آموزش کارکنان یکی از شرکت‌های مادر تخصصی تابعه وزارت نیرو با استفاده از الگوي سه شاخگي است. در الگوي مذکور، سازمان ها از سه منظر ساختاري، رفتاري و زمينه اي مورد بررسي قرار مي گيرند. اين پژوهش به لحاظ روش شناسي، رويکردي کيفي دارد که به کمک ابزارهايي از جمله مصاحبه و پرسشنامه هاي باز پاسخ صورت گرفته است. روايي ابزار از طريق آزمون کرونباخ و پايايي آن به کمک روش بررسي همتايان مورد تأييد قرار گرفت. از روش سرشماري در نمونه گيري و گردآوري داده ها و از روش تحليل محتوا در تحليل يافته ها استفاده شده است. تحلیل یافته ها نشان داد بیشترین چالش ها، نقاط قوت و فرصت های قابل بهبود در مقوله ساختار قرار دارد. هم چنین بیشترین انتظارات دست اندرکاران بخش آموزش از مراجع بالادستی در شاخه ساختار جای می گیرد. این بدان معناست که در نظام آموزشی فعلی کانون توجه به سمت مسایل درون‌سازمانی است. بر این اساس می توان گفت در حال حاضر مقوله های رفتاری و محیطی کمتر مورد توجه واقع شده اند. در پايان پيشنهادهايي به منظور رفع آسيب هاي نظام آموزشي موجود ارایه شده است. پرونده مقاله