مراکز داده ابر به دلیل فاصله زیاد از کاربران نهایی اغلب در مواجه‌شدن با میلیون‌ها درخواست ذخیره‌سازی و پردازشی حساس به تأخیر، ناموفق عمل می‌کنند. درخواست‌های حساس به تأخیر نیاز دارند که پاسخ خود را حتی در شرایط ازدحام درخواست‌ها در شبکه، قبل از به اتمام رسیدن مهلت زمانی از پیش تعیین شده دریافت کنند. برای رفع این نیاز، معماری رایانش مه معرفی شد که سرویس‌های محاسباتی، ذخیره‌سازی و ارتباطی را در لبه شبکه برای کاربران فراهم می‌کند. از جمله چالش‌های رایانش مه چگونگی تخصیص منابع گره‌های مه و ابر به درخواست‌های کاربران در شرایط ازدحام، برای رسیدن به بیشترین نرخ پذیرش و کمترین زمان پاسخ درخواست‌ها است. گره‌های مه قدرت پردازشی و ذخیره‌سازی محدودی دارند و در نتیجه در شرایط ازدحام درخواست‌ها، کارایی مناسبی ندارند. در این مقاله روشی کارا برای تخصیص منابع در رایانش مه پیشنهاد می‌شود که به منظور مقابله با چالش مذکور، با توجه به وضعیت منابع آزاد گره و شرایط ازدحام، در مورد محل قرارگیری و اجرای درخواست (گره مه یا ابر) تصمیم‌گیری می‌کند. بر اساس آزمایش‌های صورت‌گرفته، روش پیشنهادی بر اساس معیارهای متوسط زمان پاسخ و درصد درخواست‌های لغوشده عملکرد بهتری در مقایسه با سایر روش‌ها دارد. پرونده مقاله