اینترنت اشیا مفهوم جدیدی در عرصه انتقال اطلاعات، نظارت و کنترل از راه دور اشیا، موجودات و تجهیزات است که توانسته به راحتی خود را با صنایع و زیرساخت‌های مختلف سازگار سازد. انتقال اطلاعات با توجه به محیط ناهمگون اینترنت اشیا، امری چالش‌برانگیز بوده و استفاده از روش‌های مسیریابی با در نظر گرفتن محدودیت‌های پردازش، محاسبه، ذخیره‌سازی و ارتباط امری ضروری شناخته شده است. تا کنون الگوریتم‌های متنوعی با کاربردهای خاص در حوزه اینترنت اشیا و شبکه‌های حسگر بی‌سیم معرفی شده‌اند که هر یک به نحوی در رسیدن به اهداف مسیریابی موفق بوده‌اند. برخی از پروتکل‌های مطرح در این زمینه از ساختار درختی جهت جمع‌آوری اطلاعات شبکه استفاده کرده‌اند. این روش‌ها در انتخاب والد یا فرزندان گراف دچار چالش‌های مهمی وابسته به نوع کاربرد هستند. در این مقاله ابتدا یک دسته‌بندی کلی از مزایا و معایب این روش‌ها در حوزه مسیریابی اینترنت اشیا ارائه شده و سپس یک روش مسیریابی آگاه از کیفیت خدمات در مسیریابی مبتنی بر سیستم فازی پیشنهاد شده است. نتایج شبیه‌سازی و ارزیابی حاکی از آن است که روش پیشنهادی ما در آزمون‌های بهره‌وری انرژی، نرخ تأخیر و نرخ تحویل بسته نسبت به روش پایه به ترتیب 19%، 5/49% و 10% بهبود داشته است. پرونده مقاله