شبکه‌های ناهمگون به عنوان جزئی جدایی‌ناپذیر در ارتباطات نسل پنجم، به منظور پاسخ‌گویی به رشد بی‌سابقه نرخ داده مورد نیاز، معرفی شده‌اند. در این شبکه‌ها، وجود انواع سلول‌ها با ایستگاه‌های پایه با توان و ظرفیت‌های متفاوت، امکان استفاده مکرر از پهنای باند در دسترس را فراهم ساخته است. علاوه بر این، بار اضافی روی ایستگاه پایه مرکزی می‌تواند به ایستگاه‌های پایه در زیرسلول‌ها منتقل شود. در این مقاله شیوه‌ای جدید برای چنین مسأله موازنه باری پیشنهاد شده که در آن برخی از کاربران که قبلاً به ایستگاه پایه اصلی متصل بودند، با استفاده از رله‌های D2D، در زیرسلول‌ها سرویس‌دهی می‌شوند. این امر موجب افزایش ظرفیت کلی شبکه، بهبود کیفیت خدمات (QoS) کاربران لبه سلول و پوشش تعداد بیشتر کاربران می‌شود. در این طرح، افزایش حداکثری ظرفیت لینک‌های D2D به صورت یک مسأله بهینه‌سازی مطرح شده که اساساً یک مسأله غیر محدب است. برای حل این مشکل، مسأله اصلی به دو زیرمسأله تخصیص منابع بهینه و جفت‌سازی بهینه زوج‌های کاربر- رله با پیچیدگی بسیار کمتر تبدیل شده است. نتایج شبیه‌سازی‌ها عملکرد بهتر این شیوه را نسبت به سایر طرح‌های پیشنهادی پیشین نشان می‌دهد. پرونده مقاله