در اين مقاله روشهاي مختلف بهينه‌سازي از قبيل الگوريتم ژنتيك و الگوريتم ژنتيك با الهام از روش فرایند تدریجی سرد شدن فلزات و الگوريتم ژنتيک مبتني بر تصميم گيري فازي و همچنين روش گروه ذرات (PSO) در بهينه‌سازي يک آنتن ياگي 5 عنصره مورد استفاده قرار گرفته است. براي تحليل از نرم‌افزار Super NEC به دليل سرعت اجرايي بالاي آن استفاده شده است. از آنجايي که بهينه‌سازي آنتن‌ها در يک باند فرکانسي از طريق الگوريتم ژنتيک و الگوريتم ژنتيك با الهام از روش فرایند تدریجی سرد شدن فلزات زمان خيلي زيادي براي اجرا می‌طلبد و از طرفي ممکن است با کم کردن اعضاي جمعيت و تعداد تکرار دقت بهينه‌سازي کم شود سيستم بهينه‌سازي ژنتيکي مبتني بر تصميم گيري فازي نيز معرفي شده است. همچنين روش گروه ذرات نيز به عنوان يک روش کارا و با همگرايي خوب در اين بهينه‌سازي معرفي شده است. مقايسه ميان تكنيك‌هاي بهينه‌سازي نشان می‌دهد که الگوريتم ژنتيك مبتني بر تصميم گيري فازي و همچنين روش گروه ذرات در رابطه با نتايج حاصله مؤثرتر و بهتر عمل نموده و همچنين از نظر اجرا نيز به زمان كمتري نياز دارد. پرونده مقاله