در اين مقاله آزمون فرضيه مرکب برای آشکارسازی همدوس سيگنال راداری با تموج آهسته و شيفت داپلر نامعلوم در کلاتر غير گوسی حل شده است. به آشکارسازی همدوس سيگنال راداری با شيفت داپلر نامعلوم در معدود كارهاي تحقيقاتي و آن هم با فرض كلاتر گوسی توجه شده است. در رادارهاي امروزي كه داراي تفکيک‌پذيری بالا هستند و در زواياي ميل کم، توزيع‌های شبه‌گوسی به صورت مناسب‌تری بر توزيع آماری كلاتر منطبق می‌شوند. از آنجايی که آشکارسازي بهينه هدف با شيفت داپلر نامعلوم در كلاتر شبه‌گوسی شامل يک انتگرال چندگانه پيچيده است، لذا در اين مقاله آشکارسازهای شناخته‌شده و شبه‌بهينه GLR و CGLR معرفی شده و براي اولين بار تحت شرايط جديد تعميم داده مي‌شوند. همچنين با استفاده از تخمين متغير تصادفي منصوب به توان کلاتر (τ) در سلول تحت آزمايش، آشکارساز GLRTLQ معرفي شده و براي حالت شيفت داپلر نامعلوم تعميم داده مي‌شود. خواهيم ديد اين آشکارساز ساختاری ساده و مستقل از توزيع کلاتر داشته و در نتيجه CFAR مي‌باشد. در ادامه با انجام شبيه‌سازي كامپيوتري عملکرد آشکارسازهای پيشنهادي بررسی شده و مورد ارزيابي قرار مي گيرد. پرونده مقاله

در بسياري از مسائل آشکارسازي مدل سيگنال دريافتي تحت فرضيه 0H همان مدل سيگنال دريافتي تحت فرضيه 1H است با اين تفاوت که بعضي از پارامترهاي مدل مقادير ثابت و مشخصي فرض مي‌شوند. چنين مدل‌هايي اصطلاحاً مدل‌هاي تودرتو ناميده مي‌شوند. يک مثال از چنين مسائلي آشکارسازي يک هدف با دامنه مجهول در کلاتر محيط است. در اين حالت فرضيه 0H همان فرضيه 1H است که دامنه هدف در آن صفر فرض شده است. با در نظر گرفتن ديدگاه بيزي در مورد پارامترهاي مجهول، نسبت درست‌نمايي را مي‌توان با استفاده از توزيع‌هاي پسين و پيشين پارامترها به دست آورد. در اين مقاله با استفاده از اين روش يک آشکارساز با ساختار ساده براي کلاتر گوسي ارائه مي‌شود که در مقايسه با آشکارسازهاي GLRT مرسوم برتري قابل توجهی دارد. همچنین نشان می‌دهیم که با اصلاحاتی در قاعده آشکارسازی می‌توان به خاصیت CFAR دست یافت پرونده مقاله