یکی از چالش‌های اساسی در تولید سیستم‌های نرم‌افزاری، به روز رسانی نیازمندی‌ها در مرحله تولید و اجرا است که می‌تواند ناشی از عدم اطمینان از فهم و خواسته ذی‌نفعان باشد. عدم اطمینان در نیازمندی،‌ لزوم تولید یک معماری انعطاف‌پذیر و قابل انطباق جهت مدیریت‌کردن ریسک سیستم در مرحله اجرا را ایجاد می‌کند. مدل‌کردن عدم اطمینان در فرایند تولید نرم‌افزار و انطباق معماری نرم‌افزار با تغییر نیازمندی‌ها در زمان اجرا به صورت خودکار از جمله راه حل‌هایی هستند که در این زمینه مطرح می‌شوند. جهت پیاده‌سازی و اجرایی‌نمودن سنجش و رفع عدم اطمینان نیازمندی در مراحل تولید و اجرا از طریق مدل‌سازی و خودکارسازی آن، نیازمند کمی و محاسباتی‌نمودن نیازمندی هستیم. این مقاله ضمن تبیین منابع عدم اطمینان، به کمی‌کردن نیازمندی‌‌ها و ویژگی‌های توصیفی و کیفی می‌پردازد. به این ترتیب، تصمیم‌گیری در هر مرحله از فرایند تولید نرم‌افزار، مبتنی بر محاسبات عددی می‌باشد که راهی برای خودکارسازی تولید نرم‌افزار است. پرونده مقاله