امروزه با توجه به افزایش رو به رشد نیاز به انرژی و محدودیت سوخت های فسیلی به عنوان منابع رو به اتمام و آلاینده محیط زیست، نیاز به استفاده از منابع تجدیدپذیر انرژی بیشتر احساس می شود. یکی از انرژی هایی که کاربرد آن رو به افزایش است، انرژی حرارتی محیط زندگی ما است. از جمله موادی که می تواند به عنوان ذخیره کننده انرژی حرارتی مورد استفاده قرار گیرد، مواد تغییر فازی هستند. مواد تغییر فازی موادی هستند که از طریق ذوب یا انجماد، در دمای معینی قابلیت جذب، ذخیره و آزادسازی مقادیر بالای انرژی را دارند. مواد تغییر فازی با ذخیره سازی انرژی حرارتی نهان نقش مهمی در افزایش بازدهی، صرفه جویی در مصرف و جلوگیری از هدر رفتن انرژی دارند. برای جلوگیری از نشت مواد تغییر فازیسامانه، این مواد باید به روش هایی کپسوله یا پایدار شوند. هدف از کپسوله کردن، ایجاد کپسول جدار نازک، با درصد جرمی بالا از مواد تغییر فازی و بازدهی مطلوب جذب و دفع گرما است. در این تحقیق ضمن معرفی مواد تغییر فازی، با مرور تلاش های تحقیقاتی صورت گرفته در این زمینه به بررسی روش های نانوکپسوله کردن مواد تغییر فازی و تأثیر آن روی توزیع اندازه ذرات نانوکپسول و بازدهی کپسوله کردن، پرداخته می شود. همچنین سعی می شود با توجه به تجربیات دیگر محققان، و با شاخص های بازدهی و پایداری جریان، روش هایکارآمد معرفی و پیشنهاد شوند. پرونده مقاله