هدف از پژوهش حاضر تعیین نقش کنترل تکانه، تحریک‏پذیری و سبک دلبستگی مادران در پیش بینی نشانه‏های نقص توجه- فزون‏کنشی کودکان بود. پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. تعداد 120 نفر از مادران دانش آموزان دارای نقص توجه- فزون‏کنشی که در سال تحصیلی 99- 1398 در شهر تهران مشغول به تحصیل بودند با استفاده از روش نمونه گیری هدف‏مند انتخاب شدند. برای جمع آوری داده‏ها از مقیاس کانرز والدین (1999)، مقیاس تحریک‏پذیری باس و پلامین (1984)، مقیاس کنترل تکانه لینهام (2006) و مقیاس سبک‏های دلبستگی کولینز و رید (1999) استفاده شد. جهت تحلیل داده¬ها از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه با استفاده از نرم افزار SPSS- 23 انجام شد. نتایج تحلیل رگرسیون نشان داد که کنترل تکانه، تحریک‏پذیری و سبک دلبستگی مادران با تبیین 58 درصد از واریانس نمره کل نشانه‏های نقص توجه- فزون‏کنشی، قابلیت پیش بینی متغیر ملاک را دارد. این یافته‏ها توجه جدی درمانگران و روانشناسان به ویژگی‏های روانشناختی مادران در اثربخش بودن درمان نشانه‏های نقص توجه- فزون‏کنشی کودکان را نشان می‏دهد. پرونده مقاله